انتقاد از مسئولان

سؤال: آیا می‌شود از بزرگان مثل ولی فقیه انتقاد کرد ؟ بله. منتهی به چند شرط.

اول : در انتقاد اشکال و عیب قطعی باشد. حدس و شایعه و گمان نباشد. گاهی ما به کسی اشکال می‌کنیم بعد می‌بینیم اصلاً وجود خارجی ندارد. من این را نمی‌دانم شنیدید یا نه؟ …

اگر اشکال می‌کنید ببینید واقعاً هست یا نیست. چون گاهی در یک چیزی موج می‌افتد و وجود خارجی هم ندارد. می‌گویند: زن یک دنده از مرد کمتر دارد. دروغ است. شما یک شب عمه‌ات را بخوابان و دنده‌هایش را بشمار. (خنده حضار) دنده‌های زن و مرد یکی است. می‌گویند: سیزده نحس است. دروغ است. حضرت علی سیزده رجب دنیا آمد. می‌گویند: با یک گل بهار نمی‌شود. دروغ است. امام حسین چند تا گل بودند، هزار و چهارصد سال موج انداختند. زن فرعون یک نفر بود ولی با همین یک گل بهار شد. ابراهیم یکی بود، با همین یکی بهار شد. پیغمبر ما وقتی در مدینه مبعوث شد، در مکه یکی بود. ولی بهار شد. با یک گل بهار نمی‌شود حرف غلطی است. داشتیم که با یک گل بهار شده است.

پس اول حساب کنیم این اشکال هست یا حدس و شایعه است. بعضی‌ها عینکشان گیر دارد. عینک سرخ گذاشته، همه شلغم‌ها را لبو می‌بیند. عینکت خراب است. عینک سبز می‌گذارد و همه کاه‌ها را علف می‌بیند. عینکت خراب است. اشکال باید وارد باشد.

دوم : اینکه هدف اصلاح باشد نه عیب جویی و رسوایی. بعضی‌ها یک عیب که می‌بینند هی اس ام اس می‌زنند، بد نیست برای فضای مجازی و اس ام اس یک چیزی بگویم.

هر گناهی را انجام بدهی گناه است. نیت کنی گناه نیست. من نیت می‌کنم سیلی بزنم ولی تا نزنم گناه نیست. نیت می‌کنم دزدی کنم. تا دزدی نکنم گناه نیست. اما یک آیه در قرآن داریم، می‌گوید: همین که نیت هم کنی گناه داری. «إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ‏ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَة» (نور/۱۹ ) «یحبون» یعنی خوشش می‌آید یک مؤمنی آبرویش بریزد. تا یک عیبی می‌بینیم فوری به دیگران منتقل می‌کنیم. از آقای الف عیبی دیدی؟ چرا عیب را به او منتقل می‌کنی؟ «إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ‏ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا» دوست دارد آبروی کسی ریخته شود. همین که دوست داری آبروی کسی بریزد همین عذاب الیم دارد.

بنابراین اول باید عیب ثابت شود، دوم باید به قصد اصلاح باشد. نه عیب جویی و رسوایی. براساس خیرخواهی باشد نه برتری خواهی. مؤدبانه باشد و نه با توهین. این نه فقط برای فقیه، برای هرکس. از هرکس خواستیم انتقاد کنیم باید مؤدبانه باشد. خیرخواهانه باشد. غرض رسوایی نباشد. عیب حتمی باشد و حدس و گمان نباشد.
اثر سویی بر قداست و جلالت و جایگاه نداشته باشد. گاهی ممکن است عیبی دارد ولی این عیب ضررش کمتر است از اینکه شما آبروریزی کنید. چون اگر انسان یک گناهی کند بعد از این گناه عکس بگیرد و پخش کند، پخش عکس از خود گناه بدتر است. یک کسی در حال گناه است. شما فیلم می‌گیری و آن کسی که نیم کیلو گناه کرده، شما که فیلم می‌گیری و پخش می‌کنی، بیشتر از او گناه می‌کنی. تکرار می‌کنم. اگر کسی گناهی را پخش کند، گناه پخش کردن او بیش از اصل گناه است.

هوشمندانه باشد، سبب سوء استفاده دشمن نشود. من از شما عیبی سراغ دارم اما اگر بگویم: «فَلا تُشْمِتْ‏ بِيَ الْأَعْداء» (اعراف/۱۵۰ ) حضرت هارون به حضرت موسی گفت: دیگران دارند ما را نگاه می‌کنند، مواظب باش زیر ذره‌بین هستیم. اگر مرا توبیخ کنی آبروی من برای همیشه می‌رود.

سوم : از طریق مجلس خبرگان باشد چون آنها نظارت بر فعالیت‌های رهبری دارند. اگر اشکالی هست به خبرگان بگوییم: شما منتخب ما هستی. مسئول کارهای رهبر هستی. خبرگان مسئول کارهای رهبر هستند. یا جواب می‌دهند یا اطلاع می‌دهند.

اگر بین فقیه و مراجع تقلید اختلاف بود، چه کنند؟

ولی فقیه یک فتوا دارد و مراجع تقلید یک فتوای دیگر دارد. اگر در مسائل فقهی هستند، هرکسی به مرجع خودش مراجعه کند. مسائل شخصی و نماز و روزه و مسائل فردی است، اما اگر مسائل حکومتی است باید حتی همه علما هم گوش به حرف ولی فقیه بدهند. چون گفتم دلیل عقلی داریم. اگر بنا باشد هرکسی یک چیزی بگوید، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. حرف آخر را باید یکی بزند….

چه تضمینی برای سلامتی راه فقیه داریم؟ چه تضمینی داریم این ولایت فقیه درست است؟

مردم، مردم به خبرگان رأی دادند. رأی مردم ارزش است. خود خبرگان باید مجتهد باشند و هرکدام هم شک دارند مجتهد هستند، باید امتحان بدهند. یعنی رأی مردم ارزش است. مجتهد بودن خبرگان ارزش است. شرط اینکه خبرگان باید کسی را تعیین کنند که «مخالفاً لهواه» باشد این ارزش است. اینها مسائلی است که باید بگوییم.

از امتیازات حکومت اسلامی همین ولایت فقیه است. رئیس جمهور را همه‌جا دارند. امتیاز ما این است که بالای سر رئیس جمهور کسی باشد که شرایطش از رئیس جمهور بیشتر و بهتر باشد. اعتماد مردم به او بیشتر باشد. قداست بیشتری داشته باشد. این برای ما ارزش است. الآن هم دنیای ما مشکلش ولایت فقیه است. کشورهای اسلامی زیاد هستند و همه هم رئیس جمهور دارند. آمریکا با اینها هیچ کاری ندارد. ولایت فقیه است که با یک فتوا و تصمیم می‌تواند دنیا را تکان بدهد و آمریکا از این وحشت دارد. ما هزار تا مجتهد داشته باشیم ممکن است آمریکا نترسد ولی یک امام خمینی داشته باشیم، آمریکا وحشت می‌کند. اگر عزت می‌خواهیم باید ولایت فقیه را تقویت کنیم. یک مقدار هم توقعات ما زیاد است. فکر می‌کنیم حالا که حکومت اسلامی است، می‌گوید: آقا من مشکل کشاورزی دارم، مشکل آموزش و پرورش دارم. بنا نیست مشکل‌ها حل شود. از وقتی انسان به دنیا آمد. با مشکلات هست تا آخر عمر، هیچوقت مشکلات تمام نخواهد شد.

گاهی به من مراجعه می‌کنند آقای قرائتی در تلویزیون بگو. می‌گویم: من معلم قرآن هستم. اگر خدا قبول کند. من پیاز را هم کیلویی یک قران نمی‌توانم ارزان کنم. آنکسی که «لَهُ الْمُلْكُ‏ وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِير» (ملک/۱ ) آن خداست. فرق خدا و دیگران این است، خدا «له الملک» ملک یعنی حکومت، حکومت دست خداست. «وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِير» بر هر کاری هم قدرت دارد. هم حکومت دارد و هم قدرت دارد. مسئولین ما حکومت دارند. اما «وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِير» نیستند. این است که یک طور دیگر انجام می‌دهد. بنابراین یادم نمی‌رود آیت اللهی در قم پیشنماز بود. به خادم گفت: هوا سرد است درها را ببند. گفت: نه درها باز باشد بهتر است. گفت: بخاری را روشن کن. گفت: همینطور که هست بهتر است. هرچه این آقا به این خادم گفت: یک کلمه را گوش نداد. گفتیم: عجب آقایی است این بنده خدا فقط پیشنماز است.

اینطور نیست که مثلاً شما بگویید: حالا که حکومت اسلامی شد دیگر مردم مشکل ندارند. قرآن می‌گوید: مردم به موسی گفتند: قبل از اینکه تو بیایی، ما درد سر داشتیم. بعد از تو هم درد سر داریم. «أُوذِينا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا» (اعراف/۱۲۹ ) یعنی موسی قبل از آمدن تو مشکل داشتیم، بعد از آمدن تو هم مشکل داریم. بنا نیست ولایت فقیه مشکل را حل کند. راه باید درست باشد. خط باید خط درستی باشد.

شما نگاه کنید رئیس جمهورهای آمریکا برای انتخاب شدنشان چه کلماتی به هم گفتند و دست به چه کارهایی زدند؟ اینها رئیس جمهور هستند؟ حاضر هستند دست به هر کاری بزنند برای اینکه رأی بیاورند. ما افتخار می‌کنیم که یکی از این کارهای غلط از مراجع یا ولی فقیه سر بزند برای همیشه مرخص است. ما خیلی … دستمان را در دست کسی گذاشتیم که حتماً ملا است. حتماً بصیر است. حتماً عادل است. حتماً بی‌هوس است. بله ممکن است با وجود اینکه دستمان در دست چنین کسی است باز هم در جاده به سنگی بربخوریم. باز هم در چاله و چوله بیافتیم. اما دست ما در دست یک آدم حسابی است.

سخنان حجت الاسلام قرائتی ، درس هایی از قرآن ، ۹/ ۱۰ / ۹۵ ، شنیده شده .