عید رمضان 

آمدیم از سفر دور و دراز رمضان

پی نبردیم به زیبایی راز رمضان

سر به آیینهٔ الغوث زدم در شب قدر

آب شد زمزمهٔ راز و نیاز رمضان

دیدم این قدر همان آینهٔ خلّصناست

دیدم آیینه‌ام از سوز و گداز رمضان

بیش از این، ناز نخواهیم کشید از دنیا

بعد از این، دست من و دامن ناز رمضان

نکند چشم ببندم به سحرهای سلوک

نکند بسته شود دیدهٔ باز رمضان

صبح با بادهٔ شعبان و رجب آمده بود

آن که دیروز مرا داد جواز رمضان

شام آخر شد و با گریه نشستم به وداع

خواب دیدم نرسیدم به نماز رمضان

علیرضا قزوه

♦♦♦

بیرون بیا این روزه داران ماه می خواهند

جان ها برای زیستن تنخواه می خواهند

آنقدر شیرین است لحن و لهجه ات حتی

جن ها ز لبهای تو بسم الله می خواهند

لطف پرستاران به جای خویش اما من

بیمارم و بیمارها همراه می خواهند

نام تو را در هر دم و هر باز دم بردم

این دو غریب خسته خرج راه می خواهند

الماس اشكم را خريداري نميبينم

اين كوه هاي نور نادرشاه ميخواهند

آنقدر مجنونم که در فن جنون از من

دیوانه های شهر راه و چاه می خواهند

محسن رضواني

♦♦♦

صد مژده تو را یارا، عید رمضان آمد

فرخنده سعید فطر، فطریه‌ی جان آمد

سی روز بُدی روزه، احسنت بر این کارت 

زین کار نکو مزدت، از سوی جنان آمد

بخشید خدا جرمت، ره توشه از این برتر؟ 

بین نامه‌ی اعمالت، چون برف گران آمد

صد شکر به جا آور، این رحمت ایزد را 

هنگام وداع ما، با ماه اذان آمد

بر اهل سحر تبریک، این عید سحر خیزان 

زیرا که بهاری نو، بر این دل و جان آمد

ماه رمضان رفت و عید رمضان آمد

  صد حیف که این رفت و صد شکر که آن آمد

برخیز دلا سوی، تسبیح خداوندی

  کز رحمت و الطافش، این نطق و بیان آمد

حسین رضائیان