وقایع چند روز قبل از شهادت امام موسی کاظم علیه السلام 

ابن شهر آشوب از کتاب انوار روایت کرده است که در ایامی که امام موسی علیه السلام در حبس هارون بود ، آن لعین جاریه ای در نهایت حسن و جمال برای خدمت به حضرت به زندان فرستاد ، شاید که حضرت به سوی او میل نماید و قدر او در نظر مردم کم شود . تا برای تضییع آن حضرت بهانه به دست آورد .

جون کنیز را به خانه آن جناب آوردند فرمود : مرا به امثال اینها احتیاجی نیست ، اینها در نظر شما می ماند و نزد من قدری ندارد ، چون خبر را برای آن لعین بردند در غضب شد و کفت : بگویید که ما تو را به رضای تو حبس نکرده ایم و ما را به رخصت تو کاری نیست ، جاریه را نزد او بگذارید و برگردید .

چون جاریه را نزد آن جناب گذاشتند آن لعین از مجلس خود برخاست ، خادمی را فرستاد که خبر جاریه را بیاورد ، خادم برگشت و گفت : جاریه در سجده است و می گوید ؛ قدوس سبحانک. هارون لعین کفت : جادو کرده است او را موسی بن جعفر .

چون جاریه را طلبید ، اعضای او می لرزید و به سوی آسمان نظر می کرد . هارون گفت : چه می شود تو را ؟

جاریه گفت : حالتی غریب مرا رو داده ، چون نزد آن جناب رفتم پیوسته مشغول نماز بود و متوجه من نمی گردید . بعد از آن که از نماز فارغ شد ، مشغول ذکر خدا بود ، به نزدیک او رفتم و گفتم ؛ چرا خدمتی به من نمی فرمایی ؟

ایشان فرمود : به تو احتیاجی ندارم . گفتم : مرا به سوی تو فرستاده اند که خدمت کنم . پس فرمود : این جماعت چه کاره اند و به جانبی اشاره فرمود . چون نظر کردم باغها و بستانها دیدم که منتهای آن به نظر در نمی آمد و به انواع فواکه و ریاحین آراسته بودند و در آنها حوریان و غلامان دیدم که هرگز مثل آنها در حسن و صفا و بهجت و بها ندیده بودم ، اصناف طعامها و میوه ها و شرابها و طشتها و ابریق ها در کف گرفته در خدمتش ایستاده بودند . گفت این حالت را مشاهده کردم مدهوش شدم و به سجده افتادم و سر برنداشتم تا خادم تو ، من را به نزد تو آورد . 

آن لعین گفت : ای خبیثه شاید در سجده به خواب رفته باشی و اینها را در خواب دیده باشی ، جاریه گفت : به خدا سوگند که اینها را پیش از سجود دیدم ، برای دهشتی که مرا عارض شد به سجده رفتم . پس هارون به یکی از محافظان خود گفت این جاریه را محافظت نمایید تا این قصه را ذکر نکند ، پس آن جاریه مشغول نماز شد و پیوسته عبادت می کرد .

گفتند سبب نماز کردن تو چیست ؟ گفت : عبد صالح را دیدم که پیوسته نماز می کرد من نیز متابعت او می کنم . گفتند این نام را از کجا دانستی برای او ؟ 

گفت : آنکنیزانی که در آن باغها دیدم و حوریانی که در بهشت ها مشاهده کردم ندا کردند که دور شو از عبد صالح ، که ما  می خواهیم درآییم به خدمت او و قیام نماییم ، زیرا که ما خدمتکاران اوییم نه تو ، از گفته ایشان دانستم که لقب او عبد صالح است .

جاریه پیوسته مشغول نماز و عبادت بود تا از دنیا رحلت کرد ، این واقعه چند روزی قبل از شهادت آن حضرت بود .

دیده شده ذر کتاب جلا العیون ، علامه مجلسی ، نشر آدینه سبز ، ص ۹۱۴.