ميزان و اسوه

از آنجا كه حكمت الهى و عنايت حقتعالى به بندگان خود اقتضاء نموده كه براى اعمال مردان مسلمان در ايمان و اعتقاد و اخلاق و رفتار و كردار آنان در تمام شئون كماليه موازينى وجود داشته باشد نيز براى اعمال بانوان اسلامى اسوه و ميزانى لازم و ضرورى است و آن اسوه و ميزان در تمام شئون كماليه انسانيه وجود سيده نساء عالمين حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها مى باشد.
چنانكه در روايت آمده كه حضرت نبى اكرم محمد صلى الله عليه و آله و سلم به فاطمه فرموده است دخترم به تو بشارت و مژده ميدهم كه خداوند متعال تو را به عنوان زن ممتاز و اسوه و الگوى همه زنان جهانيان برگزيده است .۱
پس بنابراين بر عموم زنان مسلمان لازم است كه از آن حضرت تبعيت و پيروى نمايند و اعمال آن حضرت را در تمام شئون اعتقادى و ايمانى و اخلاقى و افعالى او را ميزان و اسوه و الگوى خود قرار دهند در آن صورت است كه سعادت نظام ملكى و ملكوتى خود را تامين و تضمين و در بهشت با حضرت فاطمه زهراء سيده نساء اهل الجنته محشور و همنشين خواهند گرديد.
فاطمه عليهاالسلام ميزان است از حيث اعتقاد به مبدأ و معاد زيرا آن حضرت بحكم انا لله و انا اليه راجعون مبدأ عالم را خدا و سير نهائى مخلوقات را منتهى بسوى خدا ميداند همان طور که اشاره شده به آن «ان الى ربك الرجعى»۲ «و ان الى ربك المنتهى»۳. فاطمه زهرا درس معرفت توحيدى و يكتاشناسى را در محضر پدر بزرگوارش حضرت ختمى مرتبت آموخته و عاليترين درس ‍ توحيد كه محتواى سوره مباركه توحيد است از پدرش تعليم گرفته و در واقع احد شناس و صمد شناس گرديده است و مافوق سوره توحيد در خداشناسى درسى نيست. 
فاطمه زهرا عليهاالسلام ميزان است از حيث عبادت . از آنجا كه حضرتش ‍ هميشه مستغرق در بحر احديت بوده تمام اعمال آن بزرگوار عبادت پروردگار به حساب مى آيد ولى عبادت فاطمه سلام الله عليها در خصوص ‍ نماز و خضوع و خشوعش در پيشگاه معبود خود و شب زنده دارى هاى آن يگانه عابده و عارفه از حيطه وصف خارج است و در بيان نمى گنجد همين بس كه از حسن بصرى روايت شده است :در ميان امت اسلاميه هيچ كس از فاطمه عبادت كننده تر وجود نداشت زيرا حضرت فاطمه عليهاالسلام آنقدر به نماز و عبادت مى پرداخت كه قدمهاى مباركش از كثرت عبادت متورم شده بود.۴

صفحات: 1· 2

چشمه ای که گرد قبر حضرت عباس علیه السلام می گردد

تصاویری از چشمه آب زلالی که صدها سال است گرداگرد قبر اصلی حضرت ابوالفضل العباس در زیر حرم مطهرش در کربلا طواف می‌کند و این است اجر تشنه‌ماندن او بر لب فرات به احترام تشنگی برادر.همان آبی که بر فرزندان پیامبر در ظهر عاشورا ۱۴ قرن پیش بستند، امروز در حرم قمر بنی هاشم، به طرز معجره آسایی نابینا را بینا می‌کند، بیمار سرطانی را شفا می‌دهد و از ۵۰ سال قبل تاکنون این آب در یک سطح ثابت مانده و هر چه از آن استفاده می‌شود نه کم و نه زیاد می‌شود.

شیخ عباس ۷۴ ساله، که ۳۶ سال خادم حرم حضرت عباس علیه السلام است، در مورد جریان آب دور قبر علمدار کربلا گفت: قبلا دو چشمه در سرداب مطهر وجود داشت که از ۴۰۰ سال قبل که آب لوله کشی نبود این آب مرتب می‌جوشیده و از یک طرف وارد و از طرف دیگر خارج می‌شد که مزه و طعم آن آب از بهترین آب معدنی امروز هم بهتر بود و آن سرداب پله داشت. مردم می‌آمدند و از آن آب به عنوان تبرک استفاده می‌کردند و آب در تابستان خنک و در زمستان گرم بود… از ۵۰ سال قبل تاکنون این آب در یک سطح ثابت مانده و هر چه از آن استفاده می‌شود نه کم و نه زیاد می‌شود.

وی ادامه داد: شما به خوبی می‌دانید اگر آب به مدت ۱۰ روز در یک جا بماند گندیده می‌شود، اما این آب با وجود اینکه درب ورودی آن بسته شده مانند گلاب می‌ماند و در اطراف قبر مطهر حضرت قمربنی هاشم حلقه زده و همچنان بسیار تازه و معطر مانده است. این آب به ارتفاع یک متر بالاتر از قبر قرار دارد، اما هرگز وارد مرقد مطهر نشده و من این‌ها را به چشم خود دیده ام و بارها شاهد بوده ام چقدر افراد کور وارد حرم شده و چند قطره از این آب در چشمان آنها ریخته شده و بینا شده اند و یا افرادی دارای امراض پوستی و سرطانی با استفاده از این آب شفا پیدا کرده اند. مگر آب دریای رحمت آقا تمام می‌شود. هم اکنون در بخش درب صاحب الزمان مرقد مطهر ابوالفضل پنجره کوچکی قرار دارد که وصل به سرداب حرم است و اگر نگاه کنید از آن مرتب بوی گلاب می‌آید و این همان آبی است که متأسفانه خادمان کنونی در ورودی آن را و راه رسیدگی به سرداب را به روی زوار بسته اند.

 از این جهت که شب قدر با ایام شهادت علی (ع) ربط داشته باشد این چنین ربط وپیوندی وجود ندارد چرا که طبق آیات قرآن وروایات معتبر شب قدر درماه رمضان واقع شده وماه رمضان هم ماه روزه گرفتن است…

که این عبادت برای امتهای قبل هم واجب بوده لذا قبل از آنکه علی (ع) به دنیا بیاید شب قدر وجود داشته ولی از این جهت که ایام شهادت علی (ع) با لیلی قدر همراه شده به خاطر عظمت علی (ع) ومقام والای این شخصیت است که در بهترین ساعات سال از دنیا رفته است وبه تعبیری در بهترین وبا فضیلت ترین ساعات ولحظات ومبارکترین اوقات به لقاء پروردگار رسیده است همانطور که ولادت او در بهترین ساعات وبهترین مکان صورت گرفته عروج اوهم می بایست در بهترین ساعات واوقات باشد که هکه به عظمت علی(ع) پی ببرند وغافل نشوند که شبهای قدر هم به یاد علی باشند وبا توسل به او به درک واقعی این شب نایل شوند.«خداوند اورا در این لیالی مبارک پیش خودش برد تا ما به مقام والای علی پی ببریم ودربهترن اوقات سال ومبارکترین زمانها با یاد بهترین وارزشمنترین انسان به خدا نزدیک شویم » الحق مع علی وعلی مع الحق حیث دار

روز فراق تو که نبینم جمال تو

با من حکایت شب یلدا کند همی

یگانه حامی ام!… چگونه مهربانی ات را وداع گویم؟… که تو تنها برایم همسر نبودی! انیس و قرین غربت هایم بودی که در عطش دعوت هایم، چشمه های معنوی و مادی خویش را به روی پیام های تشنه و آسمانی ام گشودی. مگر می شود آسمان دلم نگیرد و سیل اشکم به راه نیفتد که تو با سلاح صبر و سپر امید به آینده روشن اسلامٰ به مصاف زنان مکه  رفتی و آنان را از کویر سوزان دل و فقر معنوی سرزمین جانشان با خبر ساختی!

و این زنان، همان کسانی بودند که در کوچه های شهر مادیت با خارهای سرزنش، پای دلت را بار ها و بارها زخمی کردند!… مادر مهربان شریعت … تو که نخستین چکامه خوان ایمان بودی و نگاهبان مرزهای فضیلت و عفت، چگونه به یاد بیاورم و نگریم که در آن وانفسای انکار و کفر و الحاد، دل به پیام آسمانی ام سپردی و روحت را به جانم پیوند زدی و شریک اندوه پیامبری ام شدی؛ آن گاه که همه مرا تکذیب می کردند، و در سختی های شعب پا به پایم آمدی!… مصیبتت جانکاه است و جراحت رفتنت داغی که بر سینه ام سنگینی می کند… بعد از تو کدامین ترنم سکوت خانه ام را خواهد شکست؟!…  فاطمه را به که می سپاری خدیجه جان؟! دیگر چه کسی انگشت التیام بر پیشانی شکسته ام بنهد؟!… اینک به سوی خدا می روی و من دعای خیرم را بدرقه راهت می کنم و تو را به خدای خویش می سپارم و در این مصیبت از او شکیبایی می خواهم …

 السلام علیک یا ابا جعفر یا محمد بن علی ایها الباقر یابن رسول الله انا توجهنا و استشفعنا و توسلنا بک الی الله

و قدمناک بین یدی حاجاتنا یا وجیها عند الله اشفع لنا عند الله

     به سر می پرورانم من هوای حضرت باقر(ع)

به دل باشد مرا شوق لقای حضرت باقر(ع)

ز عشقش جان من بر لب رسیده کس نمی داند

که نبود چاره ساز من سوای حضرت باقر(ع)