آداب سفر به کربلا 

( آداب شروع سفر برای زیارت امام حسین علیه السلام ) 

امام صادق علیه السلام فرمود : « چون عزم سفر برای زیارت قبر مطهر امام حسین علیه السلام نمودی ، روز چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه را روزه بدار و هنگامی که قصد خروج از منزل داشتی اهل و عیال و فرزندان خود را جمع کن و دعای سفر بخوان و غسل کن … و چنین بگو : پدر و مادرم فدایت یا اباعبدالله ، از راه دور به سوی تو حرکت می کنم و اشکم برای تو جاریست و بر تو _ و آن ظلم هایی که تر حق تو روا داشتند _تاسف می خورم و برای تو گریه و شیون می نمایم و فریاد سر می دهم  و آه می کشم .» 

اباعبدالله حسین علیه السلام شهید اشک ، تلخیص و ترجمه کتاب قتل العبره ، سید محمد حسین میرباقری ، نشر هاجر ،۹۵

دشمنی با حسین علیه السلام 

ابلیس در روز عاشورا 

حضرت زینب کبری ( سلام الله ) در حدیث ( ام ایمن ) فرمودند :

« و لقد قال لنا رسول الله صلی الله حین اخبرنا بهذا الخبر . انّّ ابلیس فی ذلک الیوم یطیر فرحا فیجول کلها فی شیاطینه و عفاریته ، فیقول : یا معشر الشیاطین قد ادرکنا من ذریته آدم الطلبه و بلغنا فی هلاکهم الغایه و اورثناهم النار ، الا من اعتصم بهذه العصابه ، فاجعلوه شغلکم بتشکیک الناس فیهم و حملهم علی عداوتهم و اقرأٔٔٔهم بهم و اولیاعهم ، حتی تستحکم ضلاله الخلق و کفرهم و لا ینجو منهم ناج : 

.. آن گاه که پیامبر اکرم صلی الله ما را از این خبر آگاه ساختند ، فرمودند : شیطان در آن روز ( روز عاشورا ) از شدت خوشحالی پرواز می کند و در اطراف زمین جولان می زند و به شیاطین خود می گوید : ای جماعت شیاطین ، ما انتقام خود را از فرزندان آدم گرفتیم و هلاکت آنان را به نهایت رساندیم و سرانجام آنان را دوزخ قرار دادیم . مگر آن کسانی که به این گروه ( آل محمد صلی الله ) متوسل شوند ، پس شما کوشش خود را در تشکیک مردم نسبت به ( حقانیت ) ایشان و تلاش برای دشمنی مردم با آنان به کار گیرید ،مردم را با ایشان و دوستانشان دشمن کنید تا پایه گمراهی کفرشان متسحکم شود و هیچ یک غزل آنان نجات نیابد .»

 اباعبدالله شهید اشک، تلخیص و ترجمه کتاب العبره ، سید محمد حسین میرباقری ، نشر هاجر ، ص ۳۵ 

فضیلت انتظار 

ابوخالد کابلی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام نقل کرده که آن حضرت در ضمن حدیثی فرمودند : همانا مردمی که در زمان غیبت امام مهدی علیه السلام زندگی می کنند و به امامت آن حضرت اعتقاد دارند و منتظر ظهور او هستند ، برتر از مردم هر زمانی می باشند ؛ زیرا خداوند تبارک و تعالی به آنها عقل و فهم و شناختی داده است که غیبت نزد آنها همانند مشاده است و آنها را همانند جهادگران همراه رسول صلوات الله با شمشیر قرار داده است ، ایشان حقا مخلص و شیعیان و پیروان راستین ما و کسانی هستند که مردم را به تین خدای عزوجل در پنهان و آشکار دعوت می نمایند ، و حضرت فرمود : انتظار فرج از بزرگترین فرج هاست .

قصه انتظار ، امام مهدی از تولد تا رجعت ، علی نظری منفرد ، ص ۳۱۳

سه سخن از سه مولود شعبان 

امام حسین علیه السلام : و اما حقُ بَصَرِکَ فَغضه عما لایَحلُ لک و ترک ابتذالهِ الّا لموضعِ عبرَه تستقبلُ بها بصراً او تستفید بها علماً ، فانّ البصر باب الاعتبار :

حق چشم این است که آن را به حرام ندوزی ، و جز آن جا که عبرتی در کار باشد ، بصیرتی افزاید یا علمی بدست آرد بکارش نگیری که چشم دریچه عبرت ( قلب) است .۱

حضرت عباس علیه السلام :

لا أرهـب الموت اذ المـوت زقـا حتى أواري في المصاليت لقى نفسي لسبط المصطفى الطهر وقا إني أنا العبـاس أغـدو بالســقا ولا أخاف الشرّ يــوم الملتقى :

از مرگ نمي هراســم حتي اگر تلخ باشد حتي اگر در جنگ مرگ را با چشمان خويشتن ببينم جانم را براي دفاع از نواده پيامبر(صلى الله عليه واله وسلم) فدا ميکنم و من همان عبـاس هستم که با آب ميروم ۲

امام سجاد علیه السلام :

یا سوأْتاه لِمن غَلَبَتْ أحداته عشراته _ یرید أنّ السَّیَٔه بواحدهٍ و الحسنه بعَشَرهٍ :

ای وای بر آن که یکانش بر دهگانش بچربد ( گناهان که هر کدام یکی محسوب شود از نیکی هایش که هر یک ده تا به حساب آید افزون باشد ) ۲

۱_ تحفه العقول ، ابن شعبه حرانی ، ترجمه احمد جنتی ، نشر بین الملل ، رساله معروف امام حسین ( رساله حقوق ) ص ۵۳۷

۲_ قسمتی از رجز خوانی حضرت عباس علیه السلام هنگامی که مشک آب به همراه داشت .

۳_ تحفه العقول ، ص ۶۲۱.

ریزش گناهان با نماز

ابوعثمان مى گوید: من با سلمان فارسى زیر درختى نشسته بودم ، او شاخه خشكى را گرفت و تكان داد همه برگهایش فرو ریخت .

آنگاه به من گفت: نمى پرسى چرا چنین كردم؟

گفتم: چرا این كار را كردى؟

در پاسخ گفت: یك وقت زیر درختى در محضر پیامبر (ص) نشسته بودم، حضرت شاخه خشك درخت را گرفت و تكان داد تمام برگهایش فرو ریخت. سپس فرمود: سلمان ! سۆال نكردى چرا این كار را انجام دادم؟

گفتم: منظورتان از این كار چه بود؟

فرمود: وقتى كه مسلمان وضویش را به خوبى گرفت، سپس نمازهاى پنچگانه را بجا آورد، گناهان او فرو مى ریزد، همچنان كه برگهاى این درخت فرو ریخت.۱

«امام صادق علیه السلام می فرماید: مثل نماز مثل نهری است که روزی پنج مرتبه در آن خود را شتشو داده و چرکی در بدن باقی نمی ماند.

نماز کفاره گناهان است مگر گناهی که موجب خروج فرد از ایمان شود» «عَنْ عَلِی علیه السلام قَالَ الصَّلَوَاتُ الْخَمْسُ کفَّارَةٌ لِمَا بَینَهُنَّ مَا اجْتَنَبَ الْکبَائِرَ وَ هِی الَّتِی قَالَ اللَّهُ إِنَّ الْحَسَناتِ یذْهِبْنَ السَّیئاتِ ذلِک ذِکری لِلذَّاکرِینَ؛ نماز های یومیه، کفاره گناهانی است که مابین نمازها انجام می گیرد. به شرط آنکه از گناهان کبیره اجتناب شده باشد.

چرا که خداوند فرموده است: حسنات و نیکی ها،(نماز)، بدی ها و گناهان را از بین می برد» «عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنَّهُ قَالَ إِنَّمَا مَثَلُ هَذِهِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ مَثَلُ نَهَرٍ جَارٍ بَینَ یدَی بَابِ أَحَدِکمْ یغْتَسِلُ مِنْهُ فِی الْیوْمِ خَمْسَ اغْتِسَالَاتٍ فَکمَا ینْقَی بَدَنُهُ مِنَ الدَّرَنِ بِتَوَاتُرِ الْغَسْلِ فَکذَا ینْقَی مِنَ الذُّنُوبِ مَعَ مُدَاوَمَةِ الصَّلَاةِ فَلَا یبْقَی مِنْ ذُنُوبِهِ شَیئ؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله: مثل نمازهای پنج گانه مثل پنج مرتبه غسل کردن در یک روز است که چرک و کثافتی در بدن باقی نمی ماند.

با مداومت در نماز،گناهی باقی نمی ماند» رسول خدا صلی الله علیه و آله مردی را دیدند که می گفت: خدایا مرا بیامرز؛ گرچه بعید است مرا بیامرزی. فرمودند: چرا به خدا بد گمان هستی؟

گفت: من در زمان اسلام و جاهلیت گناه کردم. حضرت فرمودند: گناهان زمان جاهلیت با ایمان و گناهان بعد از اسلام با نماز محو می شود. چرا که نماز کفاره گناهان می باشد»(مستدرک الوسائل، ج 3، ص 16-15)

البته افرادی که نماز می خوانند؛ کمتر گناه می کنند. خود نماز جلوی بسیاری از گناهان را می گیرد. اگر نماز، نماز واقعی، با حضور قلب و تمام شرائط اقامه شود؛ سد بزرگی خواهد بود، در برابر گناهان. «نماز بگزار، که نماز آدمی را از فحشا و منکر باز می دارد»(عنکبوت، 45)

پس نماز گناهان سابق را می شوید و جلوی گناهان آینده را نیز می گیرد.

این خواص برای نماز گزاری است که واقعا در صدد عبادت و بندگی است.

اما نمازگزاری که قصد ریا و خودنمایی داشته باشد؛ از آثار و برکات نماز محروم می ماند.

نمازی عامل شست و شوی گناهان خواهد بود؛ که قبول درگاه احدیت قرار گیرد.

یعنی قلب و اعضاء نمازگزار پاک بوده و تسلیم اوامر خداوند باشد. فردی که لحظه به لحظه با فرمان خداوند مخالفت کرده و شرائط بندگی را رعایت نمی کند؛ نماز او بی خاصیت خواهد بود.

در روایات آمده است: «کسی که شراب بنوشد تا چهل روز اعمالش قبول نمی شود» (الکافی، ج 6، ص 401)

پس هر نمازی کفاره گناهان نخواهد بود. فردی لحظه به لحظه گناه کرده و از هیچ معصیتی پرهیز نمی کند و بین هر گناه، نماز بخواند؛ این مثل شخص توبه کننده است که بعد از هر توبه، بلا فاصله مرتکب گناه می شود؛ خودش را به تمسخر گرفته است.

بله نمازی گناهان سابق را می شوید که نمازگزار قصد رجوع به گناه نداشته باشد. تصمیم بر اطاعت از خداوند و ترک گناهان داشته باشد.۲

۱_ بحار ج۸۲ ، ص۳۱۹

۲_ حوزه نت

استغفار مغفر به اربعون کبیره 

ما مِنٍ یقتَرِف فی یوم وَ لیله اربعینَ کبیرهً فیقولُ و هو نادمٌ « استغفرالله الذی لا الَه الّا هو الحیُ القیومُ بدیعَ السموات و الارض ذالجلالِ و الکرام و أسالُهُ انْ بتوبَ علیّ » الّّا غفرها الله لَه ثمَ قالَ و لا خیرَ فیمنْ یقارفُ فی کل یومٍ و لیلهٍ اربعینَ کبیرهً:

استغفاری که چهل گناه بزرگ هم به سبب آن بخشیده می شود 

امام صادق علیه السلام می فرماید : مومنی که در طول شبانه روز چهل گناه کبیره انجام دهد و بعد با حال پشیمانی بگوید «« استغفرالله الذی لا الَه الّا هو الحیُ القیومُ بدیعَ السموات و الارض ذالجلالِ و الکرام و أسالُهُ انْ بتوبَ علیّ » خداوند او را می بخشد . حضرت در ادامه فرمود خیری در مومنی که که در طول یک شبانه روز چهل گناه کبیره انجام دهند نیست .

الخصال ، محمد بن علی بن بابویه ، شیخ صدوق ، ترجمه هادی خلیلی ، انتشارات تهذیب ، ج ۲ ، ص۳۳۹.

هشت گروهی که اگر از دیگران اهانتی بشنود فقط خود را نکوهش می کنند 

یا علی ثمانیهُُ اِن اُهینوا فلا یلوموا الاّ انفُسَهم الذاهبُ الی مائدهٍٍ لمْ یدْعُ الیها و المتامِّّرُُ علی رَبِّ البیت و طالبُ الخیر مِن اعداعهِ . و طالُ الفضل مِنَ اللٕٕام و الداخلُُ بینَ الثنین فی سِرٍ لهمْ لم یدخلاهُُ فیهِ و المستخلفُّ بالسلطانِِ و الجالسُ فی المجلسٍ فی مجلسٍ لیسَ لهُ باهلٍٍ و المقبِلُ بالحدیثِِ علی مَن لا یسمعُ منهُ :

امام صادق علیه السلام از پدرانش علیهم السلام روایت کرد که رسول خدا صلی الله در وصیتی به امام علی علیه السلام می فرماید : یا علی ! در هشت جا اگر به تو اهانت شد خودت مقصری :

۱_ حضور بر سر سفره ای که دعوت نشده ای 

۲_ دستور دادن به صاحب خانه 

۳_ انتظار خوبی از دشمن 

۴_ انتظار فضل و کمک از انسانی پست 

۵_ دخالت در صحبت خصوصی دو نفری که دوست ندارند کسی متوجه رازشان شود 

۶_ کسی که به یک پادشاه توهینی کند 

۷_ در جلسه ای شرکت کند که در شان او نیست 

۸_ صحبت کردن با کسی که به حرفهایش گوش نمی دهد 

الخصال ، محمد بن علی بن بابویه ، (شیخ صدوق) ترجمه هادی خلیلی ، انتشارات تهذیب ، باب هشتگانه ، ص ۱۳۰

هر مسلمان هر روز صبح پیش از صبح آفتاب و پیش از غروب ده بار بگوید

اسماعیل بن فضیل گوید : از امام صادق علیه السلام درباره این آیه سوالی پرسیدم ؛ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَى : پيش از بر آمدن آفتاب و قبل از فرو شدن آن با ستايش پروردگارت [او را] تسبيح گوى و برخى از ساعات شب و حوالى روز را به نيايش پرداز باشد كه خشنود گردى. ( سوره طه آیه ۱۳۰)

حضرت فرمودند بر هر مسلمانی واجب است که قبل از طلوع خورشید و قبل از غروب آن ده مرتبه این ذکر را بگوید « لا اله الا الله وحده لا شریک له ، له الملک و له الحمد ، یحیی و یمیت و هو حی لا یموت ، بیده الخیر و هو علی کل شی قدیر »

اسماعیل گوید ، گفتم « لا اله الا الله وحده لا شریک له ، له الملک و له الحمد ، یحیی و یمیت ، و یمیت و یحیی » .

امام صادق علیه السلام فرمودند : شکی در این نیست که خدا زنده می کند و می میراند و می میراند و زنده می کند . اما تو همان چیزی را گفتم بگو .

الخصال ، محمد بن علی بن بابویه ، شیخ صدوق ، ترجمه هادی خلیلی ، انتشارات تهذیب ، ج ۲ ، باب ده گانه ، ص ۱۹۵.

سه چیز فتنه است 

الفتن ثلاث

الفتن ثلاث حبُ النساء و هو سیفُُ الشیطانِ و شرب الخمر و هو فخُ الشیطان و حب الدین و الدرهم و هُم سهم الشیطان …

حضرت علی علیه السلام می فرماید: فتنه سه چیز است ؛ دوست داشتن زنان و آن شمشیر شیطان است . پس کسی که زنان را دوست داشته باشد ، از زندگی خود سودی نخواهد برد . کسی که مشروب را دوست داشته باشد بهشت بر او حرام است ، و کی که درهم و دینار دوست داشته باشد ( پول پرست باشد ) پس او بنده دنیاست . و عیسی بن مریم علیه السلام فرمود : دینار درد دین است و دانشمند طبیب دین ، پس زمانی که دیدید طبیب خود را به درد مبتلا می کند به او بدبین باشید ، و بدانید که او خیرخواه کس دیگر نیست .

الخصال ، فخر الشیعه ابن بابویه محمد بن علی صدوق ، ترجمه هادی خلیلی ، انتشارات تهذیب ، جلد اول ، ص ص ۲۰۳

گوهر های ناب از امیرالمؤمنین علیه السلام 

_ به آن که به تو بد کرد نیکی کن تا بر او سروری یابی 

_ ادای دین نشانه دین داری است 

_ ادب مرد بهتر از زر اوست 

_ سود رساندن به خانواده تربیت آنان است 

_ اظهار توانگری از سپاسگذار است 

_ بهترین زهد پوشاندن زهد است 

_ کار نیک برکت عمر است 

_ شکم آدمی دشمن اوست 

_ برکت دارایی در پرداخت زکات است 

_ دنیا را به آخرت بفروش تا سود ببری 

_ گرفتاری انسان از زبان است 

_تاخیر در بدی کردن از اقبال است 

_ زیرکی خود را با ترک گناهان نشان بده 

_فعل نیک بزن تا به آن برسی 

_تنبلی و سستی انسان در نماز از ضعف ایمان است 

_ به خدا توکل کن تا تو را بسنده کند 

_ مرگ عالمان شکافی در دین است 

پاداش آخرت بهتر از ناز و نعمت دنیا است 

جامعه سلامت فرسوده نمی شود 

_ بسیار ببخش و به اندک قناعت کن 

_ زیبایی مرد در بردباری است 

_ تند خویی آدمی را به هلاکت می افکند

_ سرمایه آدمی حرفه اوست 

_یاور آدمی بردباری اوست 

_ حیای مرد پوشش اوست 

_ از خدا بترس تا از غیر او ایمن شوی 

_ دوست آدمی نشانه خرد اوست 

_ ترس از خدا دل را جلا می دهد 

_ آزمندی بیماری جان است 

_یاد مرگ دلها را صفا می دهد .

طب امیر المومنین ، یوسف احمدی ، انتشارات ارمغان یوسف ، ص ۱۰۸