دیدگاه ابن ابی الحدید در مورد علی علیه السلام 

ابن ابی الحدید در مورد این که آیا خلفای سه گانه افضل است یا علی علیه السلام اینگونه می گوید :

« ما قول شیوخمان از بغدادیون را که قایل به تفضیل علی علیه السلام می باشند انتخاب می کنیم و به تحقیق در کتابهای کلامی خود معنای افضل را گفتیم که آیا مراد پاداش اخروی بیشتر است یا جامع تر بودن از جهت مزایای فضل و برتری و دارا بودن صفات پسندیده و و بیان کردیم که او بر هر دو تفسیر افضل است .»

بعد می نویسد ؛

« ذکر فضایل حضرتش مانند بیان نمودن روشنایی روز است و از عظمت و اشتهار ، عدم ذکرش بهتر است . 

و من چه گویم درباره مردی که دشمنانش اقرار فضلش نموده و نتوانستند مناقبش را انکار و فضلش را کتمان کنند .   تو خوب می دانی که بنی امیه بر شرق و غرب جهان اسلام مسلط شده و به هر حیله ای برای خاموش شدن نور او متوسل شدند و علیه او مردم را تشویق کردند و برای او معایب و بدیهیایی تراشیدند و بر همه منابر لعنش نمودند و آن کسانی را که لعنش می کردند مورد تهدید قرار می دادند ، بلکه آنها را حبس کرده و می کشتند .

و از نقل  هر روایتی که دربردارنده فضیلتی برای او بود یا او را به عظمت و بزرگی یاد می کرد منع کردند و حتی مانع شدند که کسی نام او را بر فرزند خود نهد .

همه اینها جز این که بر رفعت و عظمت او بیفزاید کاری انجام نداد . او چون مشک می ماند که هر چه او را بپوشانند بوی خوشش انتشار می یابد و چون خورشید است که با کف است پوشیده نمی شود و چون روشنایی روز است که اگر چشمی آن را ندید چشم های زیادی آن را می بیند . ….و کضو ٔٔالنهاران حجبت عنه عین واحده ادراکته عیون کثیره .

و من چه بگویم درباره مردی که هر فضیلتی به او نسبت داده می شود و هر فرقه ای به او منتهی می کردد و هر طایفه ای  او را به خود منسوب می کند پس او رییس همه فضایل و سرچشمه آن و اول متصف به آن و پیشرو و پیشی کیرنده در آنهاست و هر که بعد از او فضیلتی یافت از او گرفت و پیرو او شد و دنباله رو او بود .»

دیده شده در کتاب امام علی علیه السلام از دیدگاه ابن ابی الحدید معتزلی ، حسین طبیبیان ، نشر کعبه دل ، ص ۲۷ ،۲۸.

صندوق برکت کربلا 

کربلا یک صندوقی گذاشته وام بی بهره می دهد و ملک می کند .

اول وام می دهد ببیند من لایق هستم ، اما اگر لایق نباشم از من می گیرد . اول یک پول حلالی را به من می دهد که ببیند با این پول حلالم در راه خدا چقدر کار می کنم ، پول را می گذارد .

ببیند لیاقت ندارم یک پایین و بالایی درست می کند و پول را می کیرد . از این گرفتن ها زیاد داشته خدا و از این نگه داشتن ها هم زیاد داشته است .

یک صندوق مثل صندوق های ما که اسم دارد ، صندوق بانک مرکزی ، صندوق پس انداز ….

این صندوق هم اسم دارد «علی اصغر » فیوضاتش را خدا در این صندوق ریخته ، وام هم به همه می دهد ، به زن ، به مرد ، پیر ، جوان ، مرجع تقلید ، کاسب . و این وام هم ایمان است ، محبت است ، رحمت است ، کرامت است ، مهرورزی است ، اگر خدا ببیند این وام دست لایق افتاد تبدیلش می کند به ملک می گوید برای خودت ، اکر ببیند طرف لایق نیست می گیرد .

سخنان شیخ حسین انصاریان ، شنیده شده .

توصیه به عزیزانی که در اعتکاف شرکت می کنند

خوشا به حال معتکفین عزیز …

در این سه روزی که در مسجد هستید تمرین مراقبت از خود کنید .

حرف که می زنید ، غذا که می خورید ، معاشرت که میکنید ،فکر که میکنید ، در همه این چیزها مراقب باشید رضای الهی ، خواست الهی را بر هوای نفستان مقدم بدارید و تسلیم هوای نفس نشوید . (۲۸ / ۵ / ۸۴)

چه زمانی انسان به یک عبادت فراوان نیاز دارد؟

این فقط جانهای تشنه شما نیست که محتاج اعتکاف است ، جامعه نیز تشنه عبادت شما در اعتکاف هست .

عاشقانه عبادت کردن یک عالمی دارد ، این عالم را ببینید . انسان وقتی عشق به عبادت را در کسانی که عاشق عبادت هستند ، می بیند هوس می کند ، ببینید این را . گفتگوی با پروردگار لذت بخش ترین لذتی است که در عالم است .

آیت الله بهجت می فرمود : وقتی پیامبر اکرم صلی الله می فرماید ؛ من از دنیای شما به سه چیز علاقه دارم ، به زن ، عطر و نماز ، معلوم می شود در نماز از آن دو نوع لذت هم جاریست .
ما اصلا طمع نماز را نشده ایم ..

جامعه چه زمانی به فوران عبادت نیاز دارد ؟

برای اینکه جامعه از وضع بد نجات پیدا کند گروهی باید در اوج خدا را عبادت کنند و تظاهرات عبادت راه بیندازند ، تجمع عبادت راه بیندازند که اعتکاف مصداق عالی آن است .
ماهوارها خانه ها را فاسد کرده ، اعتکاف را رونق دهید .

اعتکاف یک تظاهرات معنوی است در شهری که تظاهرات بی دینی در آن به چشم می خورد ، مساله اعتکاف بسیار استراتژیک است چون بهترین راه برای کج روی ها و کج اندیشی ها این است که گروهی از خوبان در خوبی جلو بروند .

ریشه بی نمازی با اعتکاف از بین می رود .

اعتکاف جیزی از جنس کربلاست ، چون یک تظاهرات معنوی است .

یک از خود گذشتگی وسط میدان است .

یک به خدا پیوستن وسط شهر است .

وقتی همه دین را فراموش می کنند تو در اوج در یاد خدا باش .

وقتی همه دنیا پرستی می کنند ، تو در اوج خدا پرستی کن .

وقتی همه بی دینی را به نمایش می گذارند ، تو دینداری خودت را به نمایش بگذار در اوج و این راه اصلاح جامعه است .

سخنان استاد پناهیان ، شنیده شده .

عید پوریم(۱۳ به در) چیست؟

شب ۱۳ فروردین حکم قتل چه کسانی داده شد ؟ 

قتل عام هامان و ۷۷ هزار ایرانی توسط یهودیان ، قتل عامی که آخرین مرحله جنگی دایمی بوده ..

روز ۱۳ فروردین عید پوریم و روز هامان سوزان .

روز ایرانی کشی را جشن می گیرند ..روز آزادی یهودی ها شده روز کوروش..

️

۱۳ به در چیست ؟

حقایقی درباره ۱۳ به در 

حسن عباسی و رائفی پور

عظمت امام هادی علیه السلام

وجود مقدس امام هادی علیه السلام دومین امامی است که در کودکی به امامت رسید و در جوانی حدود ۴۰ یا ۴۲ سال داشتند که در شهر سامرا به شهادت رسید . از وجود مقدس امام هادی علیه السلام آثاری به ما رسیده که یکی از آنها زیا ت جامعه کبیره است که در همه حرم ها خوانده می شود و شناخت نامه ائمه است ..

اثر دیگری که از امام هادی علیه السلام رسیده زیارت غدیر است ، زیارتی که روز عید غدیر خود امام در کنار جدشان امیرالمؤمنین علیه السلام قرائت کردند .

در اواخر زیارت جامعه این جمله را می گوییم « ان ذکر الخیر ، هر جا که سخن از خیر و خوبی و نیکی باشد ؛ کنتم اوله و اصله و فرعه و معدنه و ماواه و منتها » اهل بیت ما هر کجا صحبت از نیکی و خیر باشد شما اول خیر هستید ، اصل خیر هستید ، فرع خیر هستید ، معدن خیر هستید ..

سخنان حجت الاسلام رفیعی .

اولین شب جمعه ماه  رجب

 از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) روايت شده است كه فرمودند: از اولين شب جمعه در ماه رجب غافل نشويد. زيرا شبى است كه فرشتگان آنرا ((ليلة الرغائب )) مى نامند. اين نامگذارى به اين جهت است كه هنگامى كه يك سوم از شب گذشت هيچ فرشته اى در آسمانها و زمين نمى ماند مگر اين كه در كعبه و اطراف آن جمع مى شوند.

آنگاه خداوند بطور غيرمنتظره اى بر آنان وارد شده و مى فرمايد: اى فرشتگانم ! هر چه مى خواهيد از من درخواست كنيد. فرشتگان عرض مى كنند: حاجات ما اين است كه از روزه داران رجب درگذرى . خداوند مى فرمايد: اين كار را انجام دادم . بهتر است كسى كه اين حديث را مى شنود، در اين شب ، زياد بر فرشتگان صلوات فرستاده تا تكليفى را كه آيه تحيت به عهده ما گذاشته باندازه توانايى انجام داده باشد .

سپس رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمودند: كسى كه روز پنجشنبه اول رجب را روزه گرفته و سپس بين نماز مغرب و عشا دوازده ركعت نماز بجا آورده هر دو ركعت به يك سلام و در هر ركعتى سوره فاتحه يك بار، انا انزلناه فى ليلة القدر سه بار و قل هو الله احد را دوازده بار خوانده ، و هنگامى كه نماز تمام شد، هفتاد بار بر من (با اين الفاظ) صلوات بفرستد: اللهم صل على محمد النبى الاءمى و على آله ، سپس سجده كرده و در سجده هفتاد بار بگويد: سبوح قدوس رب الملائكة و الروح ؛ سپس سر خود را بلند كرده و بگويد: رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم انك انت العلى الاءعظم آنگاه بار ديگر به سجده رفته و در سجده همان چيزى را بگويد كه در سجده اول گفت ، سپس حاجت خود را از خدا بخواهد، ان شاءالله تعالى برآورده مى شود

سپس رسول خدا فرمودند: قسم به كسى كه جانم در دست اوست ؛ هيچ بنده يا كنيزى – از بندگان و كنيزان خدا – اين نماز را به جا نمى آورد، مگر اين كه خداوند گناهان او را مى بخشد گرچه گناهان او مثل كف دريا و بعدد شن و بوزن كوهها و بعدد برگهاى درختان باشد و روز قيامت هفتصد نفر از خويشاوندان خود را كه همگى سزاوار آتش ‍ باشند شفاعت مى كند. و در شب اول قبر خداوند ثواب آن را به بهترين صورت ، با روى گشاده و خندان و زبان فصيح براى او مى فرستد كه مى گويد: اى محبوب من ! مژده بده ؛ از هر سختى نجات پيدا كردى . مى پرسد: تو كيستى ؟ رويى بهتر از روى تو نديده و بويى به خوشبويى تو مشامم نرسيده . جواب مى دهد: اى محبوب من ! من ثواب آن نمازى هستم كه در فلان شب ، فلان منطقه ، فلان ماه و فلان سال بجا آوردى ؛ امشب آمده ام تا حقت را ادا كرده ، مونس تنهايى تو بوده و وحشتت را از بين ببرم ؛ و زمانى كه در شيپور دميده شود، در عرصه قيامت بر سرت سايه افكنم . و تو هرگز هيچ خيرى را از جانب مولايت از دست نخواهى داد.

در اينجا اين سؤ ال پيش مى آيد كه : ظاهر روايت اين است كه ((ليلة الرغائب )) اولين شب جمعه ماه رجب است ؛ و اگر اعمالى كه در اين روايت ذكر شده از اعمال اين شب بوده و شب جمعه اول ماه ، مصادف با اول ماه شد، چگونه مى توان اين عمل را بجا آورد؟- زيرا در اين صورت پنجشنبه قبل از جمعه اول ، جزء ماه رجب نيست – جواب اين است كه اگر بخواهيم به ظاهر روايت عمل كنيم ، بايد بگوييم اين اعمال در صورتى است كه شب اول ماه شب جمعه نباشد؛ و اگر شب جمعه بود، شب جمعه دوم اين اعمال انجام مى شود؛ گرچه ليلة الرغائب نباشد. چون در روايت تصريح نشده كه اين اعمال حتما بايد در ليلة الرغائب باشد. ولى راه دوم و سومى هم هست كه صحيحتر به نظر مى رسد. راه دوم اين است كه اين اعمال را بدون روزه انجام دهيم و راه سوم اين است كه روزه را هم بگيريم گرچه روزه در رجب نباشد.

دیده شده در کتاب المراقبات ، ترجمه محمود گلپایگانی ، ص ۱۱۷

صله رحم در ایام نوروز

یکی از زیباترین کارهایی که در نوروز انجام می شود همین دید و بازدید هاست ، رفت و آمد هاست .رفت و آمد علاوه بر این که صله رحم است ، ثواب دارد ،برکت دارد ، باعث طول عمر است ، بلاها را دفع می کند…

ولی باید خارهای این سنت زیبا را از بین ببریم ، یک خار این است که مانع می شود مردم از این گل استفاده کنند و آن تجملات است .در میهمانی غرض خوردن نیست ، مگر ما حیوان هستیم …

همه صفای این دید و بازدید ها این است که مومنین و مؤمنان به دیدار هم می روند .این دیدار است که گناه را پاک می کند .این دیدار است که برکت می آورد . این دیدار است که دفع بلا می کند ..

بیایید ساده برگزار کنید ، مخصوصا بزرگتر ها. اینگونه آمار مهمانی ها بالا می رود ، وقتی که آمار مهماتی بالا برود گناهان کمتر می شود .پس سادگی را بیاوریم و تجملات را کنار بگذاریم .

دومین کار این است که حدود خدا را رعایت کنیم . محرم و نامحرم رعایت شود ، پذیرایی کننده خانم ها خانم باشد و پذیرایی کننده آقایان ، آقا باشد ، سفره ها جدا باشد ..

صله رحمی که می خواهد گناه پاک کند ، خودش دارد گناه درست می کند ، صله رحمی که می خواهد دفع بلا کند خودش بلا درست می کند ..

این دو خار را جدا کنیم ؛ یکی تجملات که جایش را به سادگی دهد یکی رعایت محرم و نامحرم ..

سخنان استاد ماندگاری .

استاد پناهیان ؛ خلاقیت بزرگترین آدم است .

چقدر خوب است که ما در این فضای بهاری ، در این هوای تازه شکفته شویم . خلاقیت بزرگترین آرزوی آدم است . آدم ها خوب است در بهار آغاز  شکفتن جدید از فضایل ، آغاز شکوفایی فطرت و زیبایی های پنهان شود که در بهار آدم تازه ای شوند ، خیلی بهتر از قبل .

دید و بازدید نوروز در بیان رهبر انقلاب 

نوروز برای ملت ما، امروز عبارت است از اوّلاً : توجّه مردم به خدا. اوّلِ تحویلِ سال که می‌شود، مردم دعا می‌خوانند، «یا محوّل الحول والاحوال» می‌گویند، آغاز سال را با یاد خدا شروع می‌کنند، توجّه خود را به خدا زیاد می‌کنند. این، ارزش است.

ثانیاً نوروز را بهانه‌ای برای دید و بازدید و رفع کدورت‌ها و کینه‌ها و محبّت به یکدیگر قرار می‌دهند. این همان برادری و عطوفت اسلامی و همان صله‌ی رحم اسلام است؛ بسیار خوب است. ضمناً نوروز را بهانه‌ای برای زیارت اعتاب مقدّسه قرار می‌دهند؛ به مشهد مسافرت می‌کنند - که همیشه یکی از پرجمعیت‌ترین اوقات سال در مشهد مقدّس، اوقات عید نوروز بوده است - این بسیار خوب است.

 ما عید نوروز را از دیدگاه کسانی که با اسلام سر و کار دارند، تأیید می‌کنیم. عید نوروز، چیز خوبی است. وسیله‌ای است که با آن دل‌ها شاد می‌شود، انسان‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، صله‌ی رحم و صله‌ی احباب می‌کنند؛ چون دوستان و رفقا هم مثل ارحام، احتیاج به صله دارند. انسان باید با ارحام صله کند، باید با دوستان و رفقا هم صله کند؛ یعنی ارتباط برقرار کند. این، ارتباط عید نوروز است که بسیار خوب است.

نوروز، یعنی روز نو. در روایات ما - بخصوص همان روایت معروفِ «معلّی‌بن‌خنیس» - به این نکته توجّه شده است. معلّی‌بن‌خنیس که یکی از رُوات برجسته‌ی اصحاب است و به نظر ما «ثقه» است، جزو شخصیت‌های برجسته و صاحب راز خاندان پیغمبر محسوب می‌شود. او در کنار امام صادق علیه‌الصّلاة‌والسّلام زندگی خود را گذرانده و بعد هم به شهادت رسیده است. معلّی‌بن‌خنیس - با این خصوصیات - خدمت حضرت می‌رود؛ اتفاقاً روز «نوروز» بوده است - در تعبیرات عربی، «نوروز» را تعریب می‌کنند و «نیروز» می‌گویند حضرت به او می‌فرمایند : «أتدری ما النیروز؟» آیا می‌دانی نوروز چیست؟

بعضی خیال می‌کنند که حضرت در این روایت، تاریخ بیان کرده است! که در این روز، هبوط آدم اتّفاق افتاد، قضیه‌ی نوح اتّفاق افتاد، ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام اتّفاق افتاد و چه و چه. برداشت من از این روایت، این نیست. من این طور می‌فهمم که حضرت، «روز نو» را معنا می‌کنند. منظور این است: امروز را که مردم، «نوروز» گذاشته‌اند، یعنی روزِ نو! روزِ نو یعنی چه؟ همه‌ی روزهای خدا مثل هم است؛ کدام روز می‌تواند «نو» باشد؟

شرط دارد. روزی که در آن اتّفاق بزرگی افتاده باشد، نوروز است. روزی که شما در آن بتوانید اتّفاق بزرگی را محقَّق کنید، نوروز است. بعد، خود حضرت مثال می‌زنند و می‌فرمایند: آن روزی که جناب آدم و حوّا، پا بر روی زمین گذاشتند، نوروز بود؛ برای بنی آدم و نوع بشر، روز نویی بود.

روزی که حضرت نوح - بعد از توفان عالم‌گیر - کشتی خود را به ساحل نجات رساند، «نوروز» است؛ روز نویی است و داستان تازه‌ای در زندگی بشر آغاز شده است. روزی که قرآن بر پیغمبر نازل شد، روز نویی برای بشریت است - حقیقت قضیه همین است؛ روزی که قرآن برای بشر نازل می‌شود، مقطعی در تاریخ است که برای انسان‌ها روز نو است - روزی هم که امیرالمؤمنین علیه‌السّلام به ولایت انتخاب شد، روز نو است.

این‌ها همه، «نوروز» است؛ چه از لحاظ تاریخ شمسی، با اوّلِ ماه «حَمَل» مطابق باشد یا نباشد. این نیست که حضرت بخواهند بفرمایند که این قضایا، روز اوّلِ «حَمَل» - روز اوّلِ فروردین - اتّفاق افتاده است؛ نخیر. بحث این است که هر روزی که این طور خصوصیاتی در آن اتّفاق بیفتد، روز نو و «نوروز» است؛ چه اوّل فروردین، چه هر روز دیگری از اوقات سال باشد.

عزیزان من! سعی کنید روز اوّل فروردین را برای خودتان «نوروز» کنید. بعضی کسان روز اوّلِ فروردینشان «نوروز» نیست. ممکن است اوّل فروردین برای آن‌ها از هر روز نحسی هم نحس‌تر باشد! اوّل فروردین - «نوروز» - برای آن‌هایی که در درون خود، به فساد و انحطاط گرایش پیدا می‌کنند، آن هایی که خود را از خدا دور می‌کنند، آن‌هایی که خود را از هدف‌های بلند این ملت و این انقلاب جدا می‌کنند، نوروز نیست، روز عید نیست، روز جشن و روز شادی نیست؛ شوم است! این، آن حقیقت مسأله در باب نوروز است.

پس «نوروز» به طور خلاصه خوب است. اوّلِ سال هجری شمسی است، روز نو، اوّلِ بهار، اوّلِ رویش و جوشش طبیعت و اوّلِ شروع زیبایی‌ها در عالم طبیعت است. این را برای خودتان هم اوّلِ بالندگی و جوشش و اوّلِ بروز زیبایی‌ها قرار دهید و برای خودتان «روز نو» کنید.

دیده شده در پایگاه اطلاع رسانی امام خامنه ای مدظله العالی .