لذت چیست ؟ 

چیزی را که ما در خود می یابیم و از آن به لذت تعبیر می کنیم ، حالتی است ادراکی که هنگام یافتن شی دلخواه ، برای ما حاصل می شود ، به شرط این که آن شی را مطلوب خود بدانیم و نیز از یافتن آن آگاه به آن توجه داشته باشیم . پس اکر چیزی را به عنوان مطلوب نشناسیم ، یافتن آن برای ما لذتی پدید نمی آورد و همچنین اگر به  یافتن آن توجه نداشته باشیم ، از آن لذتی نمی بریم .

بنابراین ، حصول لذت ، علاوه بر وجود ذات لذت برنده و شیی لذیذ ، متوقف بر داشتن نیروی ادراکی خاصی است که بتوان یافتن مطلوب را با آن درک کرد . و همچنین متوقف بر شناخت مطلوب بودن و توجه به حصول آن است .

مراتب مختلف لذت بستگی به شدت و ضعف نیروی ادراک یا مطلوب بودن یا توجه انسان دارد ؛ یعنی ممکن است لذت کسی از خوردن غذایی لذیذ ، بیش از لذت شخص دیگری باشد ، از آن جهت که حس ذائقه اش قوی تر و سالم تر است . ..

و نیز روشن است که دوام لذت ، بستگی به دوام شرایط تحقق آن دارد و با نابود شدن ذات لذت برنده یا شی لذیذ یا تغییر حالت مطلوب بودن آن یا تغییر اعتقاد شخص یا قطع توجه از آن ، لذت مفروض از بین می رود..

دیده شده در کتاب خودشناسی برای خودسازی ، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی ، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ( ره) ، ص ۴۰