نجفِ آباد 

بنام شاه نجف ، گر کنند آبادی
نهند بر لب طفلان رَه ،تبسم و شادی

هزار کاظمی و خرازی خندان
کنند شاگردی محسن اش ، به استادی

وگر بنا کنند شهر را ، نجف آباد
براه دُخت علی سردهند خیل آبادی

بتان یانکی و غرب اش ،هماره در لرزش
ز پتک سرو قدان نجف آباد ی

خوشا ،بحال چنین شهر شورآ‌ور
خوشا سری که درخشد زتیغ بیدادی

به افتخار شجاعان خویش ، خرسندند
بنام نامی شان ، ثبت گشته ، آزادی

برای عشق عزیزان ، حجج مخواهی هان

که سر بپای عشق نهادند به استادی

کنون زبت شکنانش ،خبر رسان چو ابراهیم
تبر به بت زدنش ،چه شیرین بوَد به فرهادی

ابراهیم ابراهیمی ۹۶/۵/۲۱