این عنوان پایان نامه خانم محدثه شفاعت می باشد .به داوری سرکار خانم دکتر شاکری و با راهنمایی سرکار خانم منصوری که چکیده آن به شرح ذیل می باشد:
جهان از حدود یکی دو دهه پیش، بستر ظهور و پیدایش چشم گیر و روز افزون مکاتیب و فرقه های معنویت گرای انحرافی و عرفان های کاذب نوظهور است؛ در این بین کشور ایران نیز از جریان این پروسه جهانی عقب نمانده و شاهد ظهور صدها مدعی تأسیس و بنیان نهادی عرفانی و معنوی بوده است.
یکی از این عرفان ها که از سال های آغازین دهه ی هشتاد شمسی در ایران که به طور مخفیانه و زیر زمینی اقدام به برگزاری، آموزش و عضوگیری مرید و داوطلب کرده، عرفان حلقه یا کیهانی است. بنیانگذار و مؤسس این نحله انحرافی فردی به نام محمد علی طاهری است، پایه گذار این مکتب تاکنون دو کتاب به نام های «عرفان کیهانی» و «انسان از منظری دیگر» منتشر نموده است و این مکتب را«قادر به ارایه ی آسان، ساده و همه فهم این عرفان» معرفی نموده است و سایر مکاتب را به «کلی گویی و حرف های صرفا زیبا» مبتلا دانسته و از نوعی رقابت سخن گفته است اما واقعیت این است که با ملاحظه متن کتاب «عرفان کیهانی» این کتاب را پر از مبهم گویی و یا خلاف تصریحات قرآنی می یابیم . بیشتر اصل های این کتاب و بلکه مقدمه آن نیز حرف های مبهم دارد. این ابهامات ممکن است این مکتب را برای افراد غیر متخصص در زمینه معارف دینی، بزرگ جلوه داده و وآنان را گمراه نماید اما از نگاه کسانی که با اصطلاحات دینی آشنایی دارند یا نویسنده از روی غرض ورزی مطالب خود را چنین بیان کرده است و یا ناآشنا به معارف دینی است. این فرد ادعا می کند این عرفان(عرفان کیهانی) حاصل سی سال سعی و تلاش او بوده و راهگشای تمامی مشکلات و بیماری های جسمی و روحی مردم صرف نظر از هر گونه اتقاد، مذهب و مسلک است. او همچنین بیان می کند که فرد با اتصال به شبکه هوشمند شعور الهی می تواند از هر گونه بیماری لاعلاج شفا یابد و حتی پیامبران الهی مانند عیسی (علی نبینا علیه السلام) با تمسک و توسل به این نیروی عام الهی می توانست بیماران را شفا دهد و مردگان را زنده کند.
در حول و محور عرفان کیهانی ابهام و پرسش بسیار است مانند: آیا این عرفان جعلی است یا کشفی؟ درمان است یا عرفان؟ سر سلسله عرفان حلقه را چه کسی تعیین کرده است؟ چرا لایه دفاعی باید توسط مستر و با گرفتن امضا تفویض شود؟ سر دسته این عرفان چه سابقه علمی و دینی دارد؟… و دهها سؤال این چنینی که همیشه بدون پاسخ مانده و هیچ جوابی از سوی این گروه انحرافی داده نشده است. سرکرده این گروه که علیرغم تمام ادعاهایی که در مورد مدرک فوق ایسانس مهندسی مکانیک وی می شود، از تحصیلات کلاسیک نیز برخوردار نیست، شیطان را بنده خدا می داند و معتقد است قرآن وحی الهی نیست بلکه زائیده فکر بشری است.
ما در این تحقیق اثبات خواهیم کرد که عرفان حلقه نه تنها برگرفته از عرفان ایرانی!!!؟ و حتی اسلامی نیست بلکه خوشه چینی از سایر ادیان و فرق است که با التقاط چندین دین و آیین به صورت اندیشه های عرفان کیهانی نمود پیدا کرده است
کلید واژه ها: عرفان، کیهان، کوئیست، حلقه

«بعثت»، نعمت خدا بر بشریِت، و … «منّت» آفریدگار، بر انسان ها!
«حرا» مهبطی بود که جلوه گاه نور خدا گشت و پیام نور در رواق هستی طنین انداز شد.
«بعثت» طلوعی بود که خورشید حقّ را از خاور تاریخ، تاباند.
«27 رجب» یکی از جلوه های بی پایان بود که شعاعش تا کرانه های ناپیدای زمان، گسترش و ادامه یافته است.
«مبعث» فصلی بهاری در پهنه ی قرون بود که خداوند، محمد(ص) را همچون گلی زیبا بر دامن رسالت نهاد و سرزمین بطحا با فروغ چهره ی این خورشید، تابان شد.
محمد (ص) آمد تا کودک بشریت را در آغوش پر مهر و عطوفت«دین» قرار دهد.
ما هر چه داریم، از برکت آن فرمان،«اقرأ» است که سروش غیبی در گوش محمد(ص) خواند تا ظلمت جاهلیت را بزداید و فطرتها را برانگیزد و بشریت را به کمال برساند.
دامنه ی بعثت آن مبعوث خاتم تا همیشه ی تاریخ گسترده است و پرچم نامش بر بام گیتی در اهتزاز ابدی است.

از ویژگیهای مهم قیام 15 خرداد، مردمی بودن، اسلامی بودن و داشتن رهبری واحد آن است، چراکه تا قبل از 15 خرداد، چندین قیام و نهضت در ایران روی داد اما هیچکدام از آنها سه عنصر فوق را همزمان دارا نبودند. تنها قیامی که هم جنبه مردمی و اسلامی داشت و هم دارای یک رهبر واحد بود، قیام 15 خرداد 1342 بود.
البته رژیم پهلوی تلاش بسیاری کرد تا جنبه مردمی و اسلامی بودن قیام 15 خرداد را خدشه دار کند و در این راه از روزنامه ها کمک گرفت و دست به تبلیغات فراوان زد و اعلام کرد که بیگانگان در قیام 15 خرداد دست داشته اند اما با هوشیاری مردم و قاطعیت و رهبری امام این توطئه ها خنثی شد.
امام خمینی (ره) قیام 15 خرداد را نقطه عطف انقلاب اسلامی بیان کرد ولی کشتار بی رحمانه مردم در این روز، روح ایشان را متأثر ساخت به طوری که این روز را برای همیشه عزای عمومی اعلام کرد.

نتایج پرثمر قیام خونین 15 خرداد

قیام 15 خرداد تأثیرات شگرفی بر فعالیت مبارزان گذاشت، به طوری که به نقطه عطف پیروزی انقلاب اسلامی مبدل شد و می توان نتایج قیام را در موارد زیر خلاصه کرد:
1- دولت علم به خاطر عدم موفقیت در سرکوبی قیام 15 خرداد و جلوگیری از انتشار فجایع صورت گرفته در 15 خرداد مجبور به استعفا شد و جای خود را به حسنعلی منصور سپرد.
2- قیام 15 خرداد منجر به تشکیل انجمن های اسلامی شد، از فردای قیام 15 خرداد انجمن های اسلامی بازار، دانشجویان و دانش آموزان شکل گرفت و مدارس دین و دانش در نقاط مختلف کشور بوجود آمد.
3- پس از قیام 15 خرداد، رهبری مخالفان رژیم پهلوی به اسلامگرایان منتقل شد و نیروهای چپ و ناسیونالیست به انزوا کشیده شدند.

4- تا قبل از این قیام، مخالفان رژیم خواستار سرنگونی سلطنت نبودند و و روشهای اصلاح طلبانه را دنبال می کردند اما پس از قیام، خواستار سرنگونی رژیم شدند.

5- قیام باعث شد طرد نیروهای بیگانه و جلوگیری از نفوذشان در کشور به شکل پررنگ تری خود را نشان دهد.

6- این سرکوب، مخالفان رژیم بویژه جوانان را که دارای شور انقلابی بودند به سمت مشی مسلحانه سوق داد و می توان گفت که در واقع، مشی مسلحانه پس از قیام 15 خرداد 42 مطرح شد و مقبولیت یافت.

7- این قیام، مشروعیتی را که برای رژیم باقی مانده بود، از بین برد و پایگاه اجتماعی رژیم را متزلزل ساخت.

8- پس از قیام 15 خرداد 42 بحث تشکیل حکومت بر اساس اصول اسلامی مورد تأکید جدی قرار گرفت و مذهب در میان بسیاری از دانشجویان و تحصیلکردگان به عنوان مکتبی که اساس و راهنمای مبارزه محسوب می شد، مطرح شد.

9- قیام 15 خرداد سبب شد تا سکوت چندین ساله مردم شکسته شود و این خود مردم بودند که پس از قیام 15 خرداد وارد صحنه مبارزاتی شدند، در واقع قیام 15 خرداد باعث بیداری و بالا رفتن شعور سیاسی مردم شد و این امر باعث همراهی مردم با نهضت اسلامی شد.

10- سخنرانی امام در روز عاشورای 42 و قیام 15 خرداد سبب شد تا ابهت چندین ساله شاه شکسته شود. تا قبل از قیام 15 خرداد کسی حق انتقاد از شاه را نداشت اما پس از قیام، مردم و در رأس آنها روحانیت، جرأت انتقاد از شاه را بدست آوردند.

11- قیام 15 خرداد این دستاورد را به همراه داشت که ورود روحانیت و حوزه علمیه به مسائل سیاسی بیشتر شد و اگر تا آن زمان روحانیت برای ورود به مسائل سیاسی احتیاط می کرد، پس از قیام، دیگر احتیاط معنایی نداشت.

12- پس از قیام 15 خرداد، جایگاه مراجع تقلید در بین مردم بالا رفت و روحانیت توانست نفوذ گسترده و عمیقی در میان توده های مردم پیدا کند، در حقیقت باید منشأ قیام 15 خرداد را در روحانیت جستجو کرد و نقش روحانیت در این قیام را بیش از پیش مورد توجه قرار داد.

صفحات: 1· 2

قیام تاریخی کفن پوشان پیشوا، جوادآباد، ورامین و قرچک در 15 خرداد 1342 که موجب به خاک و خون کشیده شدن آنها توسط رژیم پهلوی بر روی پل باقرآباد شد طلیعه پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود.
به گزارش خبرنگار در ورامین، فاجعه کشتار طلاب در مدرسه فیضیه قم در دوم فروردین 1342 که مصادف با شهادت امام صادق(ع) بود، طی بیانیه ای توسط دولت علم، به دعوای بین کارگران با مخالفان اصلاحات ارضی تعبیر شد.
امام خمینی (ره) نیز در واکنش به فجایع صورت گرفته در مدرسه فیضیه، طی بیانیه ای ضمن حرام دانستن تقیه، شاه دوستی را مترادف غارتگری و حمله به مراکز علم را ضربه زدن بر پیکر اسلام و قرآن معرفی کرد.
در چهلم شهدای فیضیه، امام خمینی (ره) اعلامیه ای صادر کرد و شاه را مسبب اصلی حوادث دوم فروردین اعلام کرد و در شهرهای مختلف ایران برای شهدای قم مراسم چهلم گرفته شد که به قدری این مراسم ها تأثیرگذار بود که رژیم مجبور به جلوگیری از برگزاری چنین مجالسی شد.
ورامینی ها که اغلب آنان دهقان و کشاورز و کارگر بودند، کفن پوش به سمت تهران حرکت کردند و هدف اصلی تظاهرکنندگان، آزادی امام خمینی (ره) و پیروی از امام در مخالفت با اعمال ضد دینی شاه بود.
مردم شهرستان ورامین، بعدازظهر روز 15 خرداد 42 به پل باقرآباد رسیدند اما متوجه شدند جاده توسط نیروهای نظامی بسته شده است.
علیرغم هشدار نیروهای نظامی، مردم به حرکت خود ادامه دادند و مأموران نظامی که هشدار خود را بی نتیجه می دیدند، به سمت مردم تیراندازی کردند و کفن پوشان ورامینی را به خاک و خون کشیدند.
آمار دقیق کشته شدگان قیام 15 خرداد هرگز مشخص نشد، به طوری که این آمار از چهار تا 15 هزار نفر ذکر شده است.
خبر قیام مردم ایران در 15 خرداد 1342 در داخل و خارج کشور بازتاب گسترده ای داشت و بسیاری از طلاب و علمایی که خارج از کشور حضور داشتند، نسبت به قتل عام مردم ایران و دستگیری امام خمینی (ره) واکنش نشان دادند و خواستار آزادی امام خمینی (ره) شدند.
رژیم شاه برای جلوگیری از ادامه قیام ها و نهضت ها، شروع به دستگیری مسببین قیام در تهران و شهرستانها نمود و عوامل تحریک مردم را به اعدام و زندانهای طولانی محکوم کرد اما سرانجام مجبور شد بر اثر فشار علما و مردم، امام خمینی (ره) را بعد از 10 ماه، در فروردین 1343 آزاد نماید.

به کوشش م ظفرقندی

 «خرداد» همیشه بار غم بر دوش ما نهاده است.

چه آن«15 خرداد» خونین، با شهادتها و جوی خون و بوی باروت.

و چه این« 14 خرداد»غمبار، با رحلت امام و رنگ غم و غربت ماتم.

امام، برای ما یک «راه»و «صراط» بود، «میزان» و «ملاک» بود، «اسوه» و «الگو» بود.

از این رو با رفتن او، راهش باقی ماند.

گرچه امام، روی در نقاب خاک کشیده است،ولی فرزندان داغدارش، از راه امام و کلام امام، مشعلی افروخته و برافراشته اند، تا ره بشریت امروز، تیره نماند.

سالگرد ارتحال امام،سالگرد بیعت و میثاق است  ، با آنچه امام، بر سر آن جان باخت و شهدا در راه آن خون دادند و جانبازان، سلامتی خود را برای سلامت ماندن آن ایثار کردند، یعنی پیمان با خدا و رسول و اسلام و انقلاب.

سالگرد عروج ملکوتیت، باز هم غم، چنگ بر دلهایمان زد.

سوگ ارتحال تو،« مدینه ایران» را به م و ماتم نشاند و چشمه های اشک را از دیدگان خونبار امت عاشق، جاری ساخت.

آنچه رفت، پیکر پاک و جسد مطهّرت بود. آنچه ماند، فکر ناب و اندیشه ی روشن و خط ماندگارت بود.

 اماما! روح تو به آسمانها پر کشید، اما راه تو،ای روح خدا، در زمین و میان عاشقان تداوم یافت.

خلف صالح تو، «خامنه ای عزیز» با صلابت و درایت و محبوبیّت، محور« وحدت» و مظهر « ولایت» گشت.

پس از تو، پروانگان سوخته دل و شکسته بال، گرد این مشعل هدایت و ارشاد به طواف عشق پرداختند.

پرچمی را که برافراشته بودی، اینک بر دوش علمداری رشید از نسل « حسین فاطمه(س)» است.

ای امام! ای نگین افتاده از انگشتر امت، ای جان رفته از پیکر ایران، ای گوهر در خاک نهفته، ای پدر فرزندان شهدا، ای سالار بسیجیان عاشق! چگونه مرگ تو باور کردنی است، ای حیات بخش اسلام و ایران؟

گرچه حسینیه جماران، از تو خالی است، اما سینه هر یک از ما «حسینیه» ای است، پر از شیون و عزا و لبریز از سوگ غم تو.

اکنون، گرچه صدای تو خاموش است، اما دلهای ما محشری پر غوغا  از کلام عطر آگین توست،

و گوش تاریخ از پیام های سنگین تو سرشار است.

امام رفت، و بار غم برای همیشه بر دلمان نهاد. اما .. راهش ادامه یافت.

نه از «اسلام طلبی» امت کاسته شد، و نه از شکوه اسلام. نه از روح معنوی انقلاب کم شد، نه از صلابت ایستادگی در مقابل کفر جهانی و شیطان بزرگ!

فقیه و اسلام شناس بزرگ جهان تشیع و بنیانگذار جمهوری اسلامی در بیان حکم شرعی این موضوع فرمود: ما مکلفیم در امور سیاسی دخالت کنیم، مکلفیم شرعا، همان طور که پیغمبر می کرد، همان طور که حضرت امیر می کرد.
مسئولیت این امر خطیر از دیدگاه آن فقیه سیاستمدار، به حدی است که آن را در کنار نماز قرار داده و می فرماید: باید همه شما، همه ما زن و مرد، هر مکلف، همان طور که باید نماز بخواند، همان طور باید سرنوشت خودش را تعیین کند¹.
رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای( دامت برکاته) مفهوم مشارکت سیاسی و حضور در صحنه را چنین تبیین کرده اند؛ حضور در صحنه معنایش این است که آحاد مردم؛ پیر و جوان، قشرهای مختلف، مرد و زن در هر نقطه ای از کشور، مسائل اساسی کشور را مسائل خودشان بدانند؛ مسائل علمی و پیشرفت علمی و فنی را مسئله اساسی خودشان به حساب آورند؛ پایبندی کشور و نظام و مسؤلان به ارزشهای اساسی انقلاب را به عنوان یک خواست حقیقی خودشان همه جا مطرح و مطالبه کنند. حضور مردم در صحنه، یعنی بی تفاوت نبودن؛ سرنوشت کشور را رها نکردن؛ بی رغبت نبودن نسبت به حوادثی که در کشور می گذرد؛ این معنای حضور در صحنه است.
ایشان با توجه به حیات سیاسی - اجتماعی یک ملت می فرمایند: وقتی یک ملت - پیر و جوانش، بزرگ و کوچکش، قشرهای مختلفش - نسبت به مسائل گوناگون کشور خود دارای انگیزه و فکر است، آن فکر را بر زبان می آورد، بر ان پای می فشرد و از آن دفاع می کند، این ملت، ملت زنده ای است و آینده ان تضمین شده است. ²
این امر به عنوان یک مسئله فقهی و وظیفه شرعی در رساله توضیح المسائل چنین امده است: هر گاه مسلمانان از این بیم داشته باشند که اجانب نقشه استیلا برمملکت اسلامی را کشیده و بدون واسطه یا با واسطه عمال خود از داخل یا خارج آن را عمل کنند. بر همه مکلفین واجب است که به هر وسیله ای که امکان دارد در برابر آن بایستد و از ممالک اسلامی دفاع کنند. ³
از حضرت آیت الله مکارم شیرازی استفتاء شده که: به نظر حضرتعالی آیا شرکت در انتخابات شرعا واجب است؟ در جواب فرمودند: با توجه به شرایط موجود و اینکه دشمنان ما اصرار بر عدم شرکت در انتخابات دارند، به نظر می رسد که شرکت تمام افراد واجد شرایط، واجب است.⁴ 

1. صحیفه نور،ج15، ص168

2.بیانات مقام معظم رهبری، 22/9/84

3.توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 630

4.www.makaremshirazi.org

روز هایی در خلوت خویش، با خود بودن و به یاد خدا زیستن پیام اعتکاف است.
اعتکاف، گشت و گذاری است در کوچه پس کوچه های درون و گشتن در دنیای « تو در تو» دل و شناختن خود و مجاهده با نفس و انس با معبود و بریدن از غیر و پیوستن به یار.
اعتکاف، هجرتی درونی برای سیر در دنیای باطن است.
مروری بر نفسانیات خویش است تا گام تهذیب بر داریم و کام بندگی برگیریم.
اعتکاف، تمرینی است سه روزهف با قیام و صیام، تا یک عمر در معبد نیاز و سجده گاه راز و نیاز، معتکف حریم بندگی باشیم.
رجب ماه نماز و نیایش است، مسجد، محراب حمد و ستایش است و اعتکاف، چلّه نشینی در خلوت نا و خواهش است.
ایّام اعتکاف، اهل عبادت را « عید حضور» است و اهل غفلت را روزنه ای به سوی نور، خواندن و شنیدن کجا، دیدن و شنیدن کجا!…

توی خونه مشغول کارهای روزانه بودم، تلویزیون رو روشن کردم، داشتند در مورد شب آرزو ها صحبت می کردند، شب لیله الرغائب، یک لحظه به خودم اومدم متوجه شدم که چقدر از خودای خودم دور شدم، اصلاً چرا از خدا از درون خودم دور شده بودم، تکانی به خودم دادم و نگرشی به ذهنم کردم، آرزو های زیادی داشتم و دوست داشتم همه ی اونها رو امشب از خدا می خواستم، ولی نه! امروز امشب می خوام برای خدا باشم؛ دعا کنم، سر به سجده ی بندگی بگذارم و ثنا گو باشم، دلم می خواد دستامو برای خودش بلند و پر از امید پایین بیارم. چرا! چه چیزی باعث جدایی من از خودم شده؟ امشب آرزوی من یه چیز دیگه است اونم بندگی خدا است، خدایا دوست دارم همیشه بندگی خودن رو بُکُنم، نه خودم و آرزوهام، امشب دوست دارم آرزوی دوست داشتن خودت رو داشته باشم، اینکه هیچ وقت از خدا غافل نباشم، غفلت از خدا یعنی غفلت از خودم.
دوست دارم مرید تو باشم و تو مراد من باشی.
دوست دارم دنیای خودمو فدای دین کنم، نه دینم رو فدای دنیا.
دوست دارم از این سکون به حرکت برسم و خالص برای تو.
دوست دارم یکبار دیگر متولد شوم و خود دیگر شوم.
دوست دارم تا دوست داشته باشم و دوستم بدارد آن خدایی که هیچ کس مثل او ندارد.

« منو هم دعا کنید»

مقامات را تکذیب نکنیم 

یک وقت امام (ره) در یک سخنرانی که به عنوان موعظه در نجف داشتند سفارش می کردند : شما این زیارت رجبیه را بخوانید چون در زیارت رجبیه مقاماتی را برای ائمه خدا ذکر کرده است که :« لافرق بینک و بینهما الا انهم عبادک »که می فرماید:هیچ فرقی بین تو و بین اینها نیست ،غیر از اینکه اینها بندگان توأند . امام روی این مسأله تأکید داشتند و می فرمودند که: فقط همین عبد بودن اینهاست که فارق بین اینها و خداست والاّ تمام آن نیروهای الهی در دست ائمه است . بعد ایشان می فرمودند: این زیارت را بخوانید تا اگر یک چیزی از مقامات اولیای خدا برایتان نقل کردند احتمالش را اقلاً بدهید و تکذیب نکنید.

اولیای خدا چه چیزی برداشت کردند که وقتی به این ماه می رسیدند مثال بارز اشتیاق الی قربک فی المشتاقین بودند .

بی شک به خدا اطمینان داشتند و در هر حال رضا بودند . آدم ها برایشان فرقی نمی کرد و همه را به دید الهی می دیدند . مریضی و بی پولی و مرگ و غم و غصه و حتی شادیها برای آنها نشانه است از سلطان السلاطین .

چرا ما به خدا اعتماد و اتکا نمی کنیم در صورتی که می دانیم کسی ما را به اندازه او دوست ندارد و به فکر ما نیست و توکل بر غیر او خسران دنیا و عقباست ؟!
“خاب الوافدون علی غیرک و خسر المتعرضون الا لک”

برگرفته از سخنرانی یکی از مبلغین

 نیایش

محبوب من ! به سویت می شتابم تا مرا در آغوش رضوانت بکشی.

میخواهم برای حال خودم زار بگریم تا دیدگانم شسته شود تا شاید تو را ببینم

میخواهم آن قدر سر بر سجاه ام بسایم که باور کنم از خاکم و در خاکم و بر خاک میروم

میخواهم آنچنان بر اقامه عشقت بر پا بایستم که بفهمم برای هیچ چیز نباید ایستاد جز برای تو

میخواهم دستانم را در قنوت برگیرم تا باورم شود همه ی خواستنی ها را فقط باید از تو طلب کنم

میخواهم در رکوع عشقت بمانم تا این عقل ظاهربین بفهمد هیچ چیز در دنیا ارزش حسرت خوردن را ندارد

میخواهم به باور این حیقت برسم که فقط تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می طلبیم.