| « مردم مدینه چرا فاطمه(س) را یاری نکردند؟ | کاملترین مومن از نظر ایمان » |
جنین های جبهه رفته ی ما شیعیان.
جنین های شهید شده خط مقدم جبهه نرم نفوذ.
شیعه هستم و پاک .
با پدر و مادری پاک تر .
اما همین پدر و مادر در جنگی نابرابر کمر به قتلم بسته اند.
دورغ می گویند.
آری دورغ می گویند که ما حاج قاسم پروریم.
دروغ می گویند وقتی به دستان خود حاج قاسم های دنیا نیامده را در خط مقدم جبهه ی نرم، راحت ،خیلی راحت تر از آن که دستش روی ماشه آرپی چی و خمپاره و موشک و … می رود ، إربا إربا می کنند.
من شهید جبهه ی نرمم.
من شهید به دنیا نیامده ی خط مقدم رفته ی جبهه ی نرمم.
نه تنها من ، که پانصد هزار طفل معصوم دیگر .
چه می کنی ای انسان؟
قرار بود خلیفه الله باشی !
قرار بود روی ملائک را کم کنی و بگویی دیدی سوالت در اول خلقت بی جهت بود!
دیدی نه مفسدم و نه سفّاک!
چه می کنی ای انسان؟
هنوز به دنیا نیامده مرا می زنی؟
زیر عَلَم و بیرق تشیع؟!
صدام و رژیم بعث اگر سیصد و اندی جوان این آب و خاک را در مدت هشت سال جنگ به شهادت رساندند ،تو به اسم شیعه سالی پانصد هزار ، چون من را به شهادت می رسانی ! آ
ری شهادت است وقتی در میدان جنگیم.
آری خونمان سرخ تر از خون شهداست وقتی معصومیم ،وقتی مظلومیم، وقتی حتی سلاح نداریم به دست بگیریم و زبان نداریم فریاد بکشیم.
مادرم!
در این جنگ نابرابر آنجا که جهلت باعث شد مرا سقط کنی از هر چه تکفیری و هر چه داعش است خونریزتر شدی.
به کدامین گناه ؟
به کدامین گناه ، مرا کشتی؟!
با چه جرأتی مرا فرستادی خط مقدم؟!
دست بیرون آمده دشمن از آستین پزشک ماما را ندیدی؟!
کار کار اوست و نفوذی جاهل تویی. به بهانه اینکه فرزند کمتر بهتر است و فرزندت قلبش شکل نگرفته و مغزش کوچک مانده و راحتی را عشق است و بچه همه اش عذاب است و هزار دورغ و دونگ دیگر ، خون مرا ریختی و نام خود را گذاشتی انسان؟!
آه مادر!
آه پدر!
بترسید .
بترسید هر دوتان از خون به ناحق ریخته من.
بترسید که این خون گریبان گیرتان خواهد شد.
معصومه رمضانی
فرم در حال بارگذاری ...