چرا نباید نام اصلی امام زمان ( عج الله تعالی فرجه الشریف ) ( م ح م د ) را به کار برد ؟

در زمان پیامبر گرامی اسلام احادیثی از ایشان نقل شده که فرمودند : فرزندی از فرزندان من ظهور می‌کند که اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است . امام حسن عسکری ( علیه السلام ) اسم فرزند خود را ( م ح م د ) گذارد . اما وضع به گونه‌ای فراهم شد که به حسب ظاهر امام زمان را به این نام صدا نزنند ، زیرا این امر خطر جانی وی را درپی داشت . به همین دلیل به خاطر حفظ جان امام از بردن نام وی نهی شده است و در روایات نیز به همین مطلب اشاره شده است .

در اصول کافی روایاتی آمده که شیعیان را از بردن نام حضرت و مشخص کردن مکان ایشان نهی کرده است . سمعتُ أبا الحسن العسکریّ علیه السلام یقول الخلف من بعدی ….. امام هادی علیه السلام فرمود ؛ با جانشین فرزندم حسن چگونه خواهید بود ؟ او را نخواهید دید و نام بردن او جایز نیست . پرسیدند : پس چگونه از او یاد کنیم ؟ حضرت فرمود : بگویی حجت آل محمد صلی الله و علیه و آله و سلم . ۱

علی بن محمد عن ابی عبدالله الصالحی قال سألنی اصحابنا  بعد مضی أبی محمد …. دوستان ما بعد از شهادت امام عسکری  علیه السلام از من درخواست کردند از اسم و مکان حضرت سؤال کنم . جواب آمد : اگر آنان را بر اسم او راهنمایی کنی ، آن را پخش می‌کنند . اگر مکان او را معین کنی ، دشمنان را به آن جا راهنمایی می‌کنند .۲

برهمین اساس برخی باور دارند در زمان غیبت کبری - به دلیل این که جان امام درخطر نیست - بردن نام حضرت اشکالی ندارد . چون امروزه تمامی افراد نام حضرت را می‌دانند . حتی علمای اهل سنت نام ایشان را در کتابهایشان آورده اند پس نوشتن یا گفتن نام حضرت چه به طور خصوصی یا در محافل عمومی اشکالی ندارد .۳ 

برخی از عالمان دینی احادیثی را که بر عدم جواز نام بردن امام زمان دلالت دارد ، مخصوص دوران غیبت صغری می‌دانند و یاد نام ایشان را در غیبت کبری جایز می‌دانند .۴ البته برخی ذکر نام حضرت را - در زمان غیبت کبری نیز - جایز نمی دانند ، زیرا در روایات از جمله در توقیعی ( نامه) حضرت حجت علیه السلام می‌فرماید : « هر کس نام مرا بین مردم ببرد ملعون است  » ۵  و در برابر این عقیده نیز عده‌ای می‌گویند منع توقیع مربوط به دورهٔ غیبت صغری است .

و در مجموع ؛ به نظرمی‌رسد بردن نام ایشان در حال حاضر مشکلی ندارد ، مگر اینکه بخواهیم احتیاط کنیم .

_________________________________________________

 ۱- مرحوم کافی ، اصول کافی ، انتشارات دارالکتب الاسلامی ، ج ۱ ، ص ۳۳۳.

۲- همان .

۳- مجله حوزه شماره ۷۰ - ۷۱ ، ص ۹۰ ، با تلخیص و اضافات .

۴- همان .

۵- شیخ صدوق ، کمال الدین و تمام النعم ، قم ، موسسه نشر اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، ص ۶۴۸ .