نام : حارث
لقب : عزازیل، استاد الملائک
شهرت: مستجاب الدعوه
جنس: جنّ

او بزرگترین عابد از طایفه ی جنیان بود که قبل از هبوط حضرت آدم در زمین سکونت داشتند. شیطان با جهت گیری در سمت خدا مستجاب الدعوه شد. بعد رخ دادن جنگی در میان طایفه جنیان، ازآنان جدا شد و از خدا خواست که او را در جمع ملائک جای دهد.گوی سبقت را در عبادت از جمیع ملائک ربود تا جایی که در جمع ملائک به او لقب «عزازیل: عزیز خدا»و «استاذُ الملائک: معلم فرشتگان» داده شد تا جایی که منبری داشت که بر بالای آن برای ملائک سخنرانی می کرد به گونه ای که وقتی تسبیح از دستش می افتاد هزاران فرشته بر می خاستند آن را می بوسیدند و به دست او می دادند ولی امر بر عکس شد و او رانده شده درگاه حق شد و الان کسی بدتر و ملعون تر از او در درگاه احدیت نیست.

بزرگترین خطای شیطان این بود که عبادت های شش هزار ساله اش را دید و به آنها تکیه کرد. به جای این که خدا را ببیند خودش را دید. خودپرستی کرد به جای خدا پرستی! خود بینی کرد به جای خدا بینی!! ممکن است کسی در ظاهر خداپرستی، ولی در واقع خودپرستی کند.

یعنی ظاهر عملش بندگی خدا، ولی باطن عملش بندگی خود و پیروی هوای نفس و شیطان باشد.