آسمان دلم دوباره بارانی است/ باز باغ دلم کمی سرد است

امشب از این جهان پهناور/ سهم قلب شکسته ام درد است

کاش در باغ سرد و خسته ی من/دیو زشت و سیاه غم می مُرد

کاش سیمرغ قصه ها امشب/ دیو غم را به بی کران میبرد

نورِ امّید در دلم ای کاش/ روشنایی به آسمان میداد

کاش بر قلب سرد من امشب/ آفتابی به جاودان میداد

کاش امشب،آسمان دلم/ بغض خود را ترانه ای می‌خواند

صبح سر می‌رسید وشب می‌رفت/ تا ابد صبح در دلم می‌ماند

کاش می‌شد ستاره ای را چید/ باز از عمق قلب و جان خندید

کاش در باغ قلب من روزی/ گل شادی دوباره می رویید

آه پروردگار من ای کاش/ نور لطفت به قلب من بارد

غم رود از درون خسته ی من/ نور، شادی به ارمغان آرد

محدثه شفاعت ، طلبه فارغ التحصیل .