چرا بسیاری از چیزها که برای نسل گذشته «ارزش» بود اما دقیقا همان چیزها برای نسل امروز، «ضدارزش» است؟! مثلا نوع آرایش مو را بین دو نسل گذشته و فعلی مقایسه کنید. نسل قبلی موی مرتب را ارزش و موی شولیده و سیخ سیخی و نامرتب را زشت میدانست ولی الان دهها شکل موی سر را آرایش می کنند که مدل مشترک همه آنها نامرتب بودن است. یا شلوار چروکیده با فاق کوتاه، و زانوی پاره و یا ساییده شده می خرند و می پوشند!! روابط با نامحرم هم همینطور است. پیش از این اگر کسی با نامحرم ارتباط داشت همه انگشت به دهن می شدند و هو می کردند اما الان اگر کسی دوست دختر و پسر و یا روابط آزاد نداشته باشد، انگشت نماست! بین دختران دبیرستانی، دختری که دوست پسر ندارد، غریب و اُمل و عقب مانده است!!

مشکل کجاست؟

به اعتقاد من این مساله شبیه مساله تغذیه نسل امروز و دیروز است. نسل گذشته ما غذاهای مقوی و مغذی می خوردند، صبحانه آنها روغن زرد و شیره و خامه … بود و نهار آنها گوشت سالم و…
خیلی از غذاهایی که نسل امروز میخورند در نظر آنها حکم … را داشت!! (جای نقطه چین را خودتان یک کلمه بذارید!) اما نسل امروز ما اگر گوشت می خورد در قالب کالباس و سوسیس و لقمه کباب … است که واقعا معلوم نیست (معلوم است) که چطور درست شده!! صبحانه ونهار نسل فعلی ما، فسفوتها و ساندویچ های خیابانی است … چرا ؟! به نظر بنده، ذائقه ما عوض شده است، یعنی عوض کردند…

به اعتقاد من همانطور که درباره تغذیه، «ذائقه» ما را عوض شده و بلکه عوض کردند، درباره ارزشها نیز «فاهمه» و «هاضمه» و «روحیه» ما را عوض کردند!! هم عوض شدیم بخاطر برخی افراط و تفریطها و سخت گیریهای بیجا و هم از طریق ماهواره و پروسه نرم ما را عوض کردند. پس هم عامل درونی (خودمان مقصریم) و هم شیطنت بیرونی (تهاجم فرهنگی) موجب «تغییر هاضمه»ی ما شده است.

اگر شما نرم افزار یک ویندوز را عوض کنی، و نرم افزار دیگری نصب کنی، آیا همان عملکرد قبلی را از آن انتظار خواهی داشت؟! هرگز! نرم افزار نسل امروز عوض شده است! بخواهیم یا نخواهیم پارتیشن بندی شدیم! تنها چیزی که می تواند ما را به حالت اولی برگرداند، بیان سبک زندگی اسلامی متناسب با جهان امروز است.

در جایی سخنرانی داشتم می گفتم … من هر از چند ماه یا سال، میام بین شما و در یک فاصله یک متری شما سخنرانی میکنم، معلوم نیست سخن من موثر باشد یا نه ولی فرهنگ کشورهای اروپایی با اینکه هزاران کیلومتر از شما فاصله دارند، در قالب ماهواره 24 ساعته در خانه های شما حضور دارد، چطور انتظار داریم، فرهنگ و زندگی و ذائقه و فاهمه ما عوض نشود؟!

در مسیر یک سفرم، در یکی از شهرهای ایران جلوی مسجد بنری را نصب کرده بودند با این نوشته که: هر کس داوطلبانه دیش ماهواره خودش را تحویل اینجا دهد، یک دستگاه دیجیتال با 20 شبکه داخلی جایزه خواهد گرفت!!
از همین زاویه صحبتم سوال بنده این است: آیا کسی که مخاطب ماهواره است و جاذبه های ماهواره چشم و دل او را گرفته، دیش ماهواره را رها میکند و میآید سراغ شبکه های داخلی که دوسوم برنامه هایش کپی پیست ماهواره است؟!!

هیچ راهی نیست جز اینکه مبلغان و سخن گویان و اندیشمندان و متولیان امر فرهنگ، ذائقه مردم و جوانان را با یک «لذت برتر» که همان لذت معنوی است آشنا کنند. چنانچه مولوی در مثنوی میگوید:

اگر ترک لذت لذت بدانی دگر «لذت نفس» لذت ندانی

برگرفته از كتاب تا آسمان