اشعار زیبای ماه رمضان 

 می شود این رمضان موعد فردا باشد؟

آخرین ماه صیام غم آقاباشد؟

می شود در شب قدرش به جهان مژده دهند

که همین سال ظهور گل زهرا باشد؟

اللهم عجل لولیک الفرج

♦♦♦ 

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟

آنکه زاغیار برد شکوه بر یار کجاست

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک

می زندبانگ منادی که گنه کار کجاست

سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست

تاکه معلوم شود طالب دیدار کجاست

بار عام است خدا را به ضیافت بشتاب

تا نگوئی که در رحمت دادار کجاست

مرغ شب نیمه شب دیده به ره می گوید

سوز دل ساز بود دیده بیدار کجاست

ماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار

تا نگویند که آن وعده ایثار کجاست

حق به کان کرمش طرفه متاعی دارد

در و دیوار زند داد خریدار کجاست

آن خدائی که رحیم است و کریم است و غفور

گوید ای سوته دلان عاشق دلدار کجاست

من ژولیده به آوای جلی می گویم

آنکه با توبه ستاند سپر نار کجاست

ژولیده نیشابوری

♦♦♦

برق خاشاک گنه ، روزه تابستان است

دود این آتش جانسوز به از ریحان است

می توان یافت ز سی پاره ماه رمضان

آنچه ز اسرار الهی همه در قرآن است

هست در غنچه ی لب بسته ی این ماه نهان

گلستانی که نسیمش نفس رحمان است

مشو از عزت این مهر الهی غافل

که در این مهر بسی گنج و گهر پنهان است

ماهرویی که شب قدر بود یک خالش

در سراپرده ماه رمضان پنهان است

می کند روزه ماه رمضان عمر دراز

مد انعام درین دفتر و این ایوان است

غفلت از تشنگی و گرسنگی کم گردد

که لب خشک بر این بند گران سوهان است

باش با قد دوتا  حلقه این در صایب

که مراد دو جهان در خم این چوگان است

صائب تبریزی