زهرا سلام الله و فرزندانش 

 بسیاری می شد که بامناجاتها و گریه های شبانه مادر، بچه ها از خواب بیدار می شدند. حسن (علیه السلام) می گوید: در یکی از شبهای جمعه مادر در محراب عبادت ایستاده و تا طلوع صبح در رکوع و سجده بود و همه را دعا می کرد. گفتم : مادر چرا برای خود چیزی نخواستی؟ گفت: پسر جان اول همسایه بعد خودت.

زهرا سلام الله در هنگام غروب نمی گذاشت بچه ها بخوابند و اگر در خواب بودند آنها را بیدار می کرد که آن وقت ، وقت استجابت دعاست. و همچنین در شبهای قدر آنها را با غذای سبک دادن بیدار نگاه می داشت.

او بچه ها را زیاد به یاد رسول (ص) می انداخت و به شفارش پدرش را دسته گل می دانست و آنها را برای یاد گرفتن قرآن و دعا به نزدش می فرستاد.

دیده شده در کتاب چشمه در بستر ، سید مسعود آقایی ، موسسه فرهنگی انتشاراتی حضور ، صفحه ۲۲۳.