سلام بر دیالمه

سلام بر همه شهدا.

خاصه آنان که با نطق های آتشین خود پرده از چهره ی کریه دولت مستقر زمانه خویش برداشتند و موجب عزلش شدند.

سلام بر دیالمه.

بلند شو مرد.

نشسته ای چرا؟

بلند شو ،بایست وسط صحن مجلس و دوباره غوغا کن.

آری خودت.

خودت را می گویم که صحن را قحطی مرد است.

مردی که بخواهد چشم در چشم نفاق بایستد و پنجه در پنجه اش بکشد ،سند رو کند و بگوید در شب های حادثه آنانکه خود را به خواب می زنند دقیقا مشغول چه خیانتی هستند ،نیست که نیست.

همه اینجا جیره خور دولت شده اند ، نه نگاه چپی ،نه استیضاحی نه حرفی.

تک و توک صداهای برخواسته از حنجر انقلابیون هم یا در نطفه خفه می شوند یا در میان همهمه گرگ های لیبرال این مجلس به گوش نمی رسند.

اصلا بلند شو سر ما داد بزن.

لعنمان کن.

به خاطر این انتخاب های صد من یک غاز نفرینمان کن.

آری نفرینمان کن دیالمه ی عزیز که مستحق لعن شهداییم وقتی در خط امام و انقلاب نماندیم .

وقتی یادمان رفت اماممان تاکید کرده بود که : ” مجلس در راس امور است.” ننگ بر ما و انتخاب های ما وقتی یکی مانند تو را به مجلس نفرستادیم که با شجاعت و تدبیر توامان پرده ها را کنار بزند و ببینیم هر چه بر سرمان می آید از خنجر خودی است.

معصومه رمضانی