محمد (ص)، متن مقتدای اهل آدم

محمد (ص)، مصطفی آل آدم

محمد (ص) رحمت العالمین است

رسول آسمانی بر زمین است

دلش دریایی و خلقش خدایی

نگاه روشنش شمس الضحایی

تبر بر دوش تا بت خانه آمد

حبیب الله سرمستان محمد (ص)

خودش خاتم، خدا ختم کلامش

تمام مهربانی در سلامش

نهان در گیسوانش سر اسرار

شکسته شور فریادش قفس را

امین وحی رب العالمین است

امیر و سرور روح الامین است

یتیم مکه آقای جهان است

محمد (ص) سید پیغمبران شد

احسنت یا بدر العجم

لبیک یا شمس العرب

ای حسن خلقت بی بدل

ای از تو عالم در عجب

طه (طاها) ما، یس (یاسین) ما

ای آیه هایت دین ما

ما قاری قرآن تو

تو حافظ آیین ما

گاهی وقت ها دلم بال و پر میزنه

با گریه خونه یارو در میزنه

بارون مرحمت میباره روی سرم

مدیون خوبی و لطف پیغمبرم

جاری شد در رگ و قلب ما خون تو

خورشید راه ما حالا مدیون

مکتب عشق تو دست ما رو گرفت

برق تکبیر ما کوچه ها رو گرفت

احساس و قلب من جا مونده دستتون

ممنون از لطفتم آقای مهربون