| « مَرکبی به نام نماز شب | نقش انگشتر فاطمه علیهاالسلام .. » |
بعد از اين مسجد برو ، راحت برو راحت بيا
يك سر ِ مويي اگر كم شد ز مويت ، پايِ من
من خودم فكري به حالِ دردهايم ميكنم
جانِ زهرا اينقَدَر گريه نكن آقايِ من
هرچه كردم سينه ام نگذاشت… پس تا خانه اي…
…چندبار اين بچه هايم را بغل كن جايِ من
(علي اكبر لطيفيان)
کلیدواژه ها: شعر در مدح زهرا سلام الله , مدیحه سرایی , من غلام قمرم , شعر مذهبی ، در مدح زهرای مرضیه ،, علی اکبرلطیفیان
موضوعات: دلنوشته
یکشنبه 23 اسفند 1394