تبلیغات

چرا روز عاشورا روز اندوه است ؟

ابن بابویه به سند معتبر از عبدالله بن فضل روایت کرده است که گفت : به خدمت حضرت صادق علیه السلام عرض کردم که : یابن رسول الله به چه علت است که روز عاشورا ، روز اندوه و جزع و مصیبت و گریه است ؟ 

و روزی که حضرت رسول خدا صلی الله و علیه و آله به عالم بقا رحلت فرمود ؛ و روزی که فاطمه علیهم السلام دار فانی را وداع گفت و روزی که حضرت امیرالمومنین علیه السلام شهید شد ، و روزی که امام حسن علیه السلام مسموم گردید ، در جزع و مصیبت مثل آن روز نیست ؟

حضرت فرمود : روز شهادت حسین ، مصیبت آن از جمیع روزها عظیم تر است ، زیرا که اصحاب کسا و آل عبا گرامی ترین خلق بودند نزد حق تعالی ، و مردم ایشان را با یکدیگر مشاهده می کردند . پس حضرت رسالت از دنیا رفت ، و مردم ایشان را با یکدیگر مشاهده می کردند . پس حضرت رسالت صلی الله و علیه و آله از دنیا رفت ، امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین در میان مردم بودند ، و مردم خود را به دیدن ایشان تسلی می دادند .

پس چون فاطمه از دنیا رفت ؛ مردم خود را به ملاقات علی ، حسن و حسین علیهم السلام تسلی می دادند . چون حضرت علی شهید شد ، دیدن حسن و حسین موجب تسلی مردم می گردید . و چون تمام حسن از دنیا رفت مردم به ملاقات وافر البرکات امام حسین ، درد مصیبت و مفارقت و اندوه آن بزرگواران را مداوا می کردند و دیده خود را به لقای او روشن می گردانیدند .

چون حسین شهید شد کسی از آل عبا نماند که مردم خود را به دیدن او تسلی دهند ، پس رفتن آن حضرت مثل رفتن همه ایشان بود و ماندن آن حضرت مثل ماندن همه ایشان بود ، به این سبب روز مصیبت آن حضرت بدترین روزهاست .

راوی گفت ؛ یابن رسول الله آیا دیدن علی بن الحسین علیه السلام موجب تسلی مردم نمی شود ؟ 

حضرت فرمود ؛ بلی علی بن الحسین سید عابدان و  و پیشوای مردمان و حجت خدا و عالمیان بود بعد از پدران بزرگواران خود ، و لیکن حضرت رسول صلی الله را ملاقات نکرده بود و از او حدیث نشنیده بود ، و علمش به میراث از پدر و جد به او رسیده بود ….

چون حضرت امام حسین علیه السلام  رفت ، هیچکس نماند که به دیدن او متذکر آن مشاهده و مواقف شوند و آن فضایل و مناقب را به یاد آورند، پس گویا در آن روز همه ایشان رفتند به این سبب مصیبت آن حضرت عظیم ترین مصیبت هاست .

دیده شده در کتاب جلا العیون ، تاریخ زندگی ۱۴ معصوم ، علامه محمدباقر مجلسی ، مصیبت های امام حسین علیهالسلام، ص ۵۶۵.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان: امام حسین کوتاه ترین مسیر برای رسیدن به سعادت است  

حجت الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، استاد حوزه علمیه و مفسر قرآن کریم، امروز در حسینیه هدایت :

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: اگر کسی مشتاق سعادت و خیر دنیا و آخرت است باید از خداوند، پیامبر(صلی الله و علیه و آله) و اهل بیت(علیه السلام ) اطاعت کند زیرا علم آنان فراگیر بوده و ظاهر و باطن خلقت در نزد آنان آشکار است.

خداوند به عنوان رب و معبود انسان است و رب و مالک بودن حقی را برای انسان واجب می‌کند و آن اطاعت از خداوند متعال است و این امری عادلانه و عقلی به شمار می‌رود و دومین نفر پیامبر(صلی الله و علیه و آله و سلم ) است خداوند در قرآن کریم از ایشان به عنوان رحمة للعالمین ذکر می‌کند.

حرص خوردن برای امت نشان از مهربانی و دلسوزی ایشان دارد که در شب معراج به پروردگار فرمودند: محبوب من پرونده یک نفر از امت مرا در نزد هیچ پیامبری در قیامت باز نکن تا آبروی او حفظ شود .خداوند خطاب به پیامبرش فرمود ای حبیب من، نه تنها در نزد هیچ پیامبری بلکه در نزد تو هم باز نخواهم کرد. ائمه طاهرین کسانی هستند که درجات ایمان را طی کرده و وجودشان مانند ایمان، نماز و زکات شده است و علاقه آنان به بندگان خداوند بسیار نامحدود است امام رضا(علیه السلام ) فرمودند: نام شیعیان ما تا ابد در قلب ما جای دارند.

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: کسانی که مطیع خدا، پیامبر(صلی الله ) و اهل بیت(علیه السلام ) هستید به چیزی که عمل می‌کنید کوچکترین چیزی از شما کاسته نخواهد بلکه افزایش نیز خواهد یافت به حدی که قابل شمارش نباشد.

هر کسی به انسان جگر سوخته عطشانی آب دهد پاداش دارد؛ امام محمد باقر(علیه السلام) فرمودند: خود خداوند عاشق سیراب کردن تشنه است؛ و در جای دیگر آمده اگر یک نفر به یک حیوان تشنه مقداری آب دهد خداوند در قیامت او را در سایه عرش الهی قرار می‌دهد روزی که هیچ سایه‌ای غیر از سایه عرش وجود ندارد و نخستین پاداشی که در قیامت به انسانها عطا می‌شود برای کسانی است که تشنگان را سیراب کرده‌اند.

کوتاهترین راه برای رسیدن به سعادت امام حسین علیه السلام است و امام حسین(علیه السلام ) کشتی نجات و سرعتش بسیار است.

شنیده شده توسط فاطمه علی آبادی ، طلبه پایه سوم ، ۱۸/ ۷/ ۹۵.

جلسه درس اخلاق آیت الله جوادی آملی ، ۱۵/ ۷/ ۹۵

«أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا (و اُجُورَكُم )بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ (عَلَيْهِ السَّلَامْ)وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ (عَلَيْهِ الصَّلَاةُ وَ عَلَيْهِ السَّلَامْ)».

شعار رسمي مُحرم، همين جمله‌هايي است كه شنيديم؛ اين شعار گذشته از اينکه ما را به يک عبادت دعوت می‌کند، ما را به يک جهاد توان‌فرسا هم هدايت می‌کند. اين جمله لطيف که ذکر شد دو بخش دارد، بخش اوّل اين است كه ما مصيبت‌ زده‌ايم و سوگوار, اجر ما از جانب ذات اقدس الهي باشد و خداي سبحان به همه عزاداران اجر سوگواري را مرحمت كند! مي‌گوييم: «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا (و اُجُورَكُمْ) بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ (عَلَيْهِ السَّلَامْ)»، نه تنها اجر بدهد، بلکه اجر مهم و عظيم عطا كند.

بخش دوم اين است كه «وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ (عَلَيْهِ الصَّلَاةُ وَ عَلَيْهِ السَّلَامْ)»؛ يعني آن توفيق را خدا به ما مرحمت كند كه ما خون‎بهاي «حُسَيْن بْنِ عَلِي» را از ظالمان بگيريم، اين دعا و شعار رسمي ما شيعه‌هاست. اين بخش دوم براي هميشه يك پيام زنده‌اي دارد و عاشورا را براي هميشه زنده نگه مي‌دارد. ما در اين دعا از ذات اقدس الهي مسئلت مي‌كنيم، آن توفيق را به ما بدهد كه ما خون‌بهاي «حُسَيْن بْنِ عَلِي» را بگيريم. «ثار» يعني خون‌ها, خون‌بهاي «حُسَيْن بْنِ عَلِي» را از چه كسي بگيريم؟ آن اموي‌ها و مرواني‌ها كه همه‌ آنها از بين رفتند، اين دعا يعني چه؟ اين شعار رسمي يعني چه؟ خدايا آن توفيق را به ما بده كه ما خون‌بهاي «حُسَيْن بْنِ عَلِي» را بگيريم! اوّلاً از ما سؤال كنند كه به شما چه ربطی دارد؟

در قرآن فرمود: ﴿مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً » ( سوره اسرا ، آیه ۳۳) هر كس مظلومانه كشته شد، ما براي اولياي او حقّ قصاص قائل هستيم.» باز به ما چه ربطي دارد؟ جوابش اين است كه ما فرزندان «حُسَيْن بْنِ عَلِي» هستيم، پدر ما را شهيد كردند! پس ما حق داريم که خون‌بها بگيريم. چطور ما فرزندان «حُسَيْن بْنِ عَلِي» هستيم؟ براي اينكه وجود مبارك پيغمبر(عليه و علي آله آلاف التحيّة و الثناء) يك اعلام رسمي كرد، فرمود هر كس به دنيا آمده يك شناسنامه طبيعي دارد كه پدر و مادر براي او شناسنامه مي‌گيرند، اين فرزند پدر و مادر خودش است؛ ولي وقتي بالغ شد، بايد براي خودش يك كُد ملّي و شناسنامه بگيرد. ما حاضريم شما را به عنوان فرزندي قبول كنيم، بياييد بچه‌هاي ما بشويد «أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ».  يك اعلام رسمي كرد، فرمود وقتي بالغ شديد شناسنامه خودت را خودت بايد بگيري كه فرزند چه كسي هستي، ما حاضريم شما را به عنوان فرزندي قبول كنيم «أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ».

ادامه »

نقش عاشورا در بقای اسلام 

از کجا بدانیم که داستان کربلا نقش تعیین کننده ای در پیشرفت اسلام و در بقای اسلام و نهایتا در سعادت انسان ها داشته است ؟ 

آن چه دوست و دشمن بر آن اتفاق دارند این است که داستان کربلا ، اگر در عالم انسانیت ، داستان منحصر به فردی نباشد ، از وقایع کم نظیر است . البته ما بر اساس آن چه از ائمه اطهار دریافت داشته ایم ، این داستان را منحصر به فرد می دانیم و معتقدیم که نظیر این داستان در گذشته نبوده و در آینده هم نخواهد بود . 

ولی از جهت احتیاط در سخن و برای این که با کسانی مواجه هستیم که طبعا از ما دلیل و سند می خواهند و برای این که وارد آن بحث ها نشویم ، می گوییم : اتفاق نظر همه مورخین و همه آشنایان به تاریخ بشر این است که اگر داستان عاشورا منحصر به فرد نباشد ، از کم نظیر ترین داستان های عالم است ؛ داستانی که هم از نظر کیفیت وقوع ، هم از نظر عظمت مصیبت ، و هم از نظر بقای خاطرهٔ آن میان مردم و آثار اجتماعی که بر آن مترتب می شود ، با هیچ ماجرای دیگری قابل مقایسه نیست .

خود همین تکرار عزاداری هایی که در کشور خودمان می بینیم ، می تواند برای ما عامل هشدار دهنده و بیدار کننده ای باشد که هیچ حادثه دیگری با این حادثه قابل مقایسه نیست .

حادثه ای که برای آن این همه وقت صرف می شود ، این همه هزینه می شود و این همه اشک ها ریخته می شود ، با چه حادثه و پیشامدی قابل تشبیه است ؟ 

دیده شده در کتاب مشکات آذرخشی دیگر در آسمان کربلا ، آیت الله محمد تق مصباح یزدی ، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ( ره)  ص ۴۳.

عنصر فداکاری درراه دین .

نهضت امام حسین عناصری در خود دارد که می تواند مایه حیاط امت اسلام بلکه مایه حیاط امت ها باشد . عنصر آزادی ، عنصر دین مداری ، عنصر عزت و ذلت ناپذیری ، عنصر وفاداری ، عنصر پایبندی به اخلاق در حساس ترین لحظات ، این ها عناصری است که در تحلیل نهضت سالار شهیدان الهام بخش است .

یکی از عناصر بسیار مهم که می تواند امت اسلامی را احیا کند و امت اسلامی را از خمودی به در بیاورد عنصر فداکاری در راه دین است ، کسانی که تاریخ عاشورا را درست مطالعه کنند می بینند فداکاری که در این عرصه شد ، نه قبل از سید الشهدا سابقه دارد و نه بعد از سالار شهیدان تکرار می شود .

یک نسخه بود ، نسخه منحصر به فرد ، نسخه ای که شناخته شده برای انبیا بود ،« و ذکر فی کتاب اسماعیل ان کان صادق الوعد و کان رسول نبیا» سوره مریم ، آیه ۵۴.

ذیل این آیه شریفه ، این اسماعیل فرزند جناب ابراهیم نبود ، و قبل از پیامبر ما متولد شده بود و دشمنانش رفتند و پوست سرش را جدا کردند و در آخرین لحظات جبرئیل آمد و گفت می خواهی شفایت را از خدا بگیری ، پاسخ داد نمی خواهم ، جبرئیل گفت چرا نمی خواهی ؟ 

گفت : می خواهم اقتدا کنم به حسین فاطمه ، با این که هنوز حسین متولد نشده است .

در رابطه با عنصر فداکاری دو مطلب رکن اساسی است ،  رکن اول این است که آن چه که با فداکاری در پی آن هستیم چیست . و دوم آن چیزی که فدا می کنیم چیست .

در مکتب عاشورا، مهم‌ترین معروف، تشکیل نظام و حکومت دینی است و حضرت سیدالشهدا (علیه‌السلام) از همه‌ی هستی خود برای عزت دین گذشت. امام حسین (علیه‌السلام) به ما یاد داد که در عرصه‌ی فداکاری برای دین خدا هیچ مرزی وجود ندارد،

سخنان حجت الاسلام سید احمد خاتمی در اولین شب مراسم عزاداری ابا عبدالله الحسین علیه السلام در حسینیه امام خمینی ، در حضور رهبر معظم انقلاب ، شنیده شده .۹۵/۷/۱۷

ثواب گریه بر حضرت امام حسین علیه السلام 

ابن قولویه به سند معتبر روایت کرده است از ابن خارجه که گفت : روزی در خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام بودیم و حضرت امام حسین علیه السلام را یاد کردیم ، حضرت بسیار گریست و ما گریستیم ، پس حضرت سر برداشت و فرمود : حضرت امام حسین علیه السلام می فرمود : منم کشته گریه و زاری ، هیچ مومنی مرا یاد نمی کند مگر آن که گریان می گردد .

شیخ مفید به سند صحیح از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که هر جزع کردن و گریستن مکروه است به غیر از جزع کردن و گریستن بر حسین .

دیده شده در جلا العیون . تاریخ زندگانی چهارده معصوم ، علامه مجلسی ، نشر آدینه سبز ، زندگانی امام حسین علیه السلام ، ص ۵۲۰.

آیاتی که در کربلا گل کرد 

« بای ذنب قتلت» اهل بیت پیغمبر چه کرده بودن که باید در کربلا شهید شوند .گناه اهل بیت چه بود ؟

« فذکر فی الکتاب ابراهیم » پیغمبر نام ابراهیم را گرامی بدار که فراموش نشود. ابراهیم حاضر شد به خاطر خدا از فرزندش بگذرد .خب اگر کسی حاضر شد از فرزندش بگذرد و پیغمبر  اسلام باید یادش را گرامی بدارد ، امام حسین علیه السلام هم به خاطر خدا از همه خانواده اش گذشت باید یادش گرامی باشد . پس در زمان ما فذکر فی الکتاب امام حسین .

«و رفعنا لک ذکرک».« سوره انشراح آیه ۳ » پیغمبر نام تو را بلند می کنیم . حسین جان بدنت را زیر سم اسب گذاشتند و آب به قبر تو بستند که تو را محو کنند . بیایند ببیند بعد از ۱۴۰۰ سال راهپیمایی میلیونی در اربعین به راه می افتد .

فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ ..  حضرت ابراهیم گفت : « خدایا دل مردم را سوق بده به سمت اهل بیت من » چطور دل مردم به امام حسین علیه السلام سوق داده می شود ! فرد برای خودش گوشت یخ زده  می گیرد اما گوسفند تازه را نذر امام حسین می کند ، از خوابش می گذرد از خوراک خودش می گذرد ، این یک کار غیبی است .

« والعاقبه للمتقین :» یاران امام حسین خوش عاقبت شدند یا یاران یزید ؟ این آیه نشان می دهد که یاران امام حسین خوش عاقبت شدند و اصحاب یزید چه نکبت وار شدند .

یا آیه « انک اذا الشیطان کان ضعیفا » در کربلا ۳۰ هزار نفر ۷۲ نفر را محاصره کردند ولی باز هم آن ۷۲ نفر پیروز شدند .

بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ ۚ وَلَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ (انبیا آیه ۱۸)

ما حق را چنان بر مغز باطل بکوبیم که باطل دمق رشوند . چنان حق را بکوبیم که یزیدی ها کور شوند ، معاویه ها کور شوند ..

يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ  ( سوره صف ، آیه ۸) دشمنان میخواهند نور خدا خاموش شود اما خدا نمی گذارد .آن ها می خواستند حسین خاموش شود اما خدا نگذاشت..

وَلِلَّهِ العِزَّةُ وَلِرَسولِهِ وَلِلمُؤمِنينَ وَلٰكِنَّ المُنافِقينَ لا يَعلَمونَ( سوره منافقون ، آیه ۸) عزت مخصوص خدا و رسول و مومنان است ، عزت یعنی نفوذ ناپذیر است . مومن عزیز است یعنی تهدید و تطمیع را پس می زند . مومن عزیز است یعنی زیر بار اسب می رود ولی زیر بار زور نمی رود .

سخنان حجت الاسلام و المسلمین قرائتی. شنیده شده .محرم ۹۵.

همایش شیرخوارگان حسینی

داود منافی‌پور دبیر مجمع جهانی حضرت علی اصغر(ع) پیش از ظهر امروز در نشست خبری چهاردهمین سال برگزاری همایش شیرخوارگان با اشاره به اینکه ساعت شروع مراسم ۹ صبح جمعه در سراسر کشور است اظهار داشت: در این مراسم نذرنامه خوانی راس ساعت ۱۰ آغاز و همه مادران فرزندان خود را نذر قیام امام زمان(عج) می‌کنند.

وی ادامه داد: از سال ۱۳۸۲ برنامه مجمع جهانی حضرت علی اصغر(ع) برپا شد، هدف این مراسم واقعه گویی شهادت طفل شش ماهه کربلا و برافراشتن سنـد حقّانیت حضـرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در نخستین جمعه محرم فریادی رسـا در هیأتی متفـاوت و اثـرگذار با محوریت شهیـد شیرخـوار کربـلا حضرت علی اصغر علیه السلام در اقصی نقاط جهان سردهد.

منافی‌پور با بیان اینکه این همایش ظرفیّت بی‌مانندی برای جلب توجه انسانها بر واقعه‌ عاشورا و تسخیر قلوب آزادگان در جهان دارد خاطرنشان کرد: این موضوع در کلیه فعالیت‌های این مجمع کاملا محسوس می‌باشد، این مراسم‌ها در ۴ هزار نقطه ایران و جهان برگزار می‌شود، برخی از اهداف این همایش به شرح زیر است:

ایجاد سوال در ذهن و زبان تمامی انسانها نسبت به هویت وجودی عاشورا و اسرار: ” بِأیِّ ذَنبٍ قُتِلَت”

صدع و آشکار سازی نیروی مظلومیت شهـادت حضرت علی اصغـر علیه السلام

معرفی حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به جهانیان به واسطه‌ی بی‌بدیل‌ترین سند حقّانیت و مظلومیت ایشان یعنی شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام زمینه سازی ظهور حضرت منجی

دبیر مجمع جهانی حضرت علی اصغر(ع) با اشاره به اینکه ۴۰ کشور این مراسم را برگزار می‌کند، تصریح کرد: در آمریکا ۱۴ ایالت، در اروپا ۱۲ کشور، در آسیا ۱۰ کشور و در آفریقا سه کشور مراسم را در شهرهای مختلف خود برگزار می‌کنند، این همایش بازتاب گسترده‌ای در نقاط مختلف جهان داشته است.

وی افزود: در روزنامه‌هایی چون: آرتص با تیتر “بمب های خطرناک” به واکنش علیه این همایش پرداخته است، این روزنامه اعلام کرده است که ایران در حال سرباز گیری برای خود است، همچنین بررسی لایحه‌ای در پارلمان انگلستان، جهت منع برگزاری مراسم شیرخوارگان حسینی در بریتانیا، با این بهانه که برگزاری این مراسم سبب ترویج خشونت در جوامع می‌شود نیز اتفاق افتاده است، در ضمن ساخت ۱۱۴ قسمت فیلم کوتاه علیه این همایش هم از سوی صهیونیست‌ها صورت گرفته است.

منافی‌پور در پایان گفت: در آغاز این مراسم لباس‌های سبز علوی به مادران میهمان داده می‌شود، این لباس‌ها در سراسر کشور به صورت رایگان در اختیار مردم قرار می‌گیرد، در این همایش باید از همکاری‌های مجمع جهانی اهل‌بیت و جامعه المصطفی نیز تشکر و قدردانی کرد.

دیده شده در خبرگزاری رسا 

شبهه

در وایبر و فضای مجازی شایع شده که آیا بهتر نبود به جای هزینه‌ برای عزاداری و گریاندن، دل یتیمی را شاد می‌نمودیم ، به جای نذری، مدرسه می ساختیم و … کمک می‌کردیم؟

همه ساله، به غیر از هجمه مستمر شبهات در اعتقادات و علایق دینی مردم، نزدیک به محرم که می‌شود، همجمه‌ی مضاعفی علیه مراسم عزاداری، مداحی‌ها و مداح‌ها و …، به راه می‌افتد؛ و البته تردیدی نیست که دل آنها نه برای یتیم سوخته و نه برای گرسنگان و …، بلکه فقط از بُغض امام حسین علیه السلام و نگرانی از حیات، استمرار و پویایی این خط در فکر و قلب مردمان است.

- از آنها بپرسید: حال شما که اصلاً با خود امام حسین علیه‌السلام نیز کاری ندارید، چه رسد به عزاداری و هیئت، تا کنون دل چند یتیم شاد کرده‌اید، به ساخت و ساز چند مدرسه یا بازسازی خانه‌های ویران کمک کرده‌اید؟

- بپرسید: آیا تا به حال شده که به خود بگویید: هزینه‌ی جشن تولدها، عقد و عروسی‌ها، میهمانی‌ها، لوازم آرایش و لباس‌های آن چنانی، خودروی لوکس و سفرهای داخلی و خارجی، کافی‌شاپ‌ها، والنتاین‌ها و خوشگذرانی‌های حلال و حرام من و …، وقف بچه یتیم‌ها و گرفتاران، حتی ابتدا در میان خویشاوندان و همسایگان؟

- بفرمایید: آنهایی که هزینه‌ی برای ساخت و بازسازی حرم‌ها – برگزاری هر چه باشکوه‌تر مجالس عزاداری در مساجد و هیئت‌ها و … را پرداخت می‌کنند، اغلب نه تنها سرمایه‌دار نیستند، بلکه اتفاقاً از اقشار متوسط به پایین می‌باشند و جالب آن که کمک به یتیمان و بی‌بضاعت‌ها نیز بیشتر از طریق همین قشر صورت می‌پذیرد. و البته ثروتمندان و متمولین انسان، مسلمان و شیعه نیز کم نیستند و به وظایف خود عمل کنند. الحمدلله.

مهم:

اسلامی که مسلمانان و به ویژه اهل ولایت معتقد و عامل به آن هستند، در مباحث اقتصادی نیز نظامی کامل و فرامینی جامع دارد. خمس انواع زکات، چون زکات فطره، زکات مال و حتی زکات علم – صدقه و انفاق دارد. حق یتیم ، حق فقیر، حق پژوهشگر و جویای علم، حق همسایه ، حق مستضعف، حتی حق در راه مانده “وابن السبیل” و …، در آن لحاظ شده است و مردم مسلمان نیز به حد توان و بضاعت خود به این فرامین عمل می‌کنند. پس لزومی ندارد که “به جای” این کار حسنه، آن کار حسنه گذاشته شود و یکی حذف شود. این یک حقه‌ای است تا هیچ کدام انجام نگیرد.

ادامه »

نينوي

مسير حركت تغيير مي‌كند و امام پيوسته قافله را به سمت چپ سوق مي‌دهند. كاروان در نهايت به «نينوي» مي‌رسد.

هنگام فرود به اين قريه روز چهارشنبه اول ماه محرم الحرام بوده است. البته ماه ذي حجة بنابر آن چه تصريح شده است ناقص بوده است. در اين مكان ناگاه «مالك بن بشير» فرستاده «ابن‌زياد» فرامي‌رسد؛ نامه‌اي را به «حر» تحويل مي‌دهد و به حر و ياران او سلام مي‌دهد ولي به امام حسين عليه‌السلام و اصحابش سلام نمي‌كند. متن نامه چنين است:«هنگامي كه نامه‌ام را خواندي، حسين را در مكاني سكني ده كه آنجا نه آب باشد، نه آبادي و نه پناهي.» حر نامه را مطالعه مي‌كند و به امام حسين عليه‌السلام تحويل مي‌دهد.

آن حضرت نامه را مطالعه مي‌كند و از او مي‌خواهد كه آنها را واگذارد تا در آن قريه فرود آيند.ابن‌مخنف گويد منظور از قريه «نينوا»، «غاضريات» يا «شفيه» است.حر گفت: «من نمي‌توانم اين مرد خود جاسوس ابن‌زياد است».

كربلا

كاروان امام در روز پنج شنبه، دوم محرم الحرام سال شصت و يك هجري در كربلا فرود آمد. كربلا آخرين منزل امام و ياران حضرت است.

امام رو به حر كرد و فرمود: «قدري جلو رويم»، همين كه به كربلا رسيدند به ناگاه حر و سربازان او راه را بر امام و كاروان بستند. آري، آنجا نزديك رود فرات بود و اسب امام نيز از حركت باز ايستاد. امام نام آن محل را پرسيد.

زهير گفت: «اين زمين را طف گويند»، امام فرمود: «نام ديگري بر آن نيست؟» زهير گفت: «اينجا را به كرب و بلا مي‌شناسند». ناگاه اشك در چشمان مباركش حلقه زد و دستور داد در آنجا بار نهند.

«سيد بن طاووس» مي‌فرمايد: وقتي امام به كربلا رسيدند از اسم آن محل پرسيدند، گفته شد كربلا، پس فرمود: «فرود آييد، اينجا محل بارنهادن ما و ريخته شدن خون ماست و اينجا محل قبور ماست، اين گونه جدم رسول خدا صلي الله عليه و آله بر من بيان فرمود».

همه فرود آمدند و بارها را بر زمين نهادند. حر و يارانش در ناحيه‌اي ديگر فرود آمدند. هنگام ورود، امام همه فرزندان، برادران و اهل بيت خويش را گرد آورد و به آنها نظر فرمود و گريست و اين‌گونه لب به سخن باز كرد:

«پروردگارا، ما خاندان پيامبر تو محمد صلي الله عليه و آله و سلم هستيم، كه اين‌گونه ما را بيرون كرده و از حرم جدمان رانده و آزرده‌اند و بني‌اميه به ما تجاوز و ستم روا داشته‌اند. پروردگارا، حق ما را از آنها بگير و ما را بر قوم ستمگر ياري فرما.»

پس از آن به ياران خود رو كرده فرمود:«الناس عبيد الدنيا، و الدين لعق علي السنتهم، يحوطونه مادرت معايشهم، فاذا محصوا بالبلاء، قل الديانون؛ مردم بنده دنيايند و دين به زبان آنها قدري شيرين آمده است. تا آنجا كه معشيت آنان را برآورد، به گرد آن مي‌گردند. ولي در هنگامي كه بلا گرفتار آيند، دينداران اندك‌اند».

دیده شده در کتاب یاران شیدای حسین بن علی علیه السلام . استاد مرتضی آقا تهرانی ، ص ۷۴ ، ۷۶.