رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أحسَنَ فيما بَقِيَ مِن عُمرِهِ لَم يُؤاخَذْ بِما مَضى مِن ذَنبِهِ ، هر كس در باقيمانده عمر خويش كار نيك كند، به گناهان گذشته اش مؤاخذه نشود.

توبه عملی و رجوع از رفتار بد موجب می شود که خدای متعال از آن چه از قبل از او سر زده است از گناهان صرف نظر بکند . 

و مَن أساءَ فيما بَقِيَ مِن عُمرِهِ اُخِذَ بِالأوَّلِ و الآخِرِ :و هر كس در باقيمانده عمرش گناه و بدى كند، درباره اعمال سراسر عمرش باز خواست شود.( امالی صدوق ، ص ۱۱۱) 

اگر چنان چه در آخر عمر دراین سالهای کهولت و پیری در نزدیکی به مرگ اگر انسان رفتار خود را ، رفتار خوبی نکرد ، آن وقت هم این گناه و هم گناه قبل به حسابش نوشته می شود بنابراین ، این مسئله به ما می گوید که در هر لحظه ای که هستیم رفتارمان را سعی کنیم از حالا خوب کنیم .

آن چه که باقی مانده است نقد است در اختیارما ، آن چه که رفت که رفت ، این هم که هر چه از عمر انسان باقی می ماند خب انسان که نمی داند ! 

جوان ها خواهند گفت : که این حرف مال پیرمردهاست . ولی واقع قضیه این است که مال پیرمردها هم فقط نیست . جوان ها هم معلوم نیست چقدر بناست عمر بکنند کسی چک تضمینی از خدای متعال نگرفته که حتما باید فلان قدر عمر بکند .

سخنان رهبرمعظم انقلاب در درس خارج . شنیده شده .