هر دعا مستجاب می گردد 

حضرت صادق علیه السلام فرمود : هیچ بنده ای دست به درگاه خداوند عزیز جبار نگشاید ، جز این که خدای عزوجل شرم کند که آن را تهی باز گرداند تا این که از فضل و رحمت خود در آن بنهد . پس هرگاه یکی از شما ها دعا کرد دستش را برنگرداند تا آن را به سرو روی خود بکشد .

در این جا شبه ایست که باید آن را دفع کنیم 

چگونه خدای سبحان وعده اجابت داده و خلف وعده او محال است ، پس چگونه است که بسیاری از دعاهای ما به اجابت نمی رسد : 

جواب از این اعتراضات را می توان به چند وجه گفت : 

اول : وعده خدا مشروط به مشیت است یعنی اگر بخواهم اجابت کنم و به همین دلالت کند گفتارش که در سوره انعام آیه ۴۱ می فرماید : و برطرف کند آن چه را به درگاه او دعا کنید اگر بخواهد .

دوم : این که مقصود از اجابت که خداوند و حجج او فرمودند لازمه آن است که توجه و استماع دعا است ، یعنی فورا شنیده شود و مورد توجه قرار گیرد ولی در دادن آن چه را که خواهد تاخیر کند تا بنده باز او را بخواند و آوازش را خدا بشنود چون آن را دوست دارد .

سوم : این که اجابت مشروط به مصلحت و خیر بودن برای دعا کننده است زیرا خدای حکیم به دلخواه بندگان از آن چه خیر و صلاح آنان است دست برنمی دارد .

چهارم : لازم نیی اجابت دعا فوری باشد و ممکن است دعا مستجاب شده باشد ولی ظهور آثار آن روی پاره ای از مصالح به مدت زیادی تاخیر افتد ، چنان که در تفسیر گفتار خدای تعالی ؛ « خدا به موسی و هارون که دعا کردند پروردگارا اموال ایشان را تباه سازد …خطاب فرمود ؛ که همانا مستجاب دعای شما ، سوره یونس آیه ۸۹ » .

دیده شده در اصول کافی ، کلین رازی ، ترجمه حاج سید جواد مصطفوی ، ج ۴ ، ص ۲۱۸.