معجزات امام جواد علیه السلام 

۱_ ابوهاشم جعفری گفت : خدمت ابوجعفر ثانی ( حضرت جواد علیه السلام ) رسیدم ، سه نامه داشتم که هیچ کدام نویسنده آنها معلوم نبود ، خودم هم نمی دانستم نامه ها مال کیست . خیلی افسرده بودم از این وضع .

امام جواد علیه السلام یکی از نامه ها را برداشته و فرمود : این نامه زیادبن شبث است ، نامه دیگر را برداشت و فرمود : این نامه محمد بن ابی حمزه است ، نامه سوم را فرمود : این نامه فلان کس است . آن وقت من متوجه شدم و یادم آمد که نامه از آن کیست . در این هنگام امام نگاهی به من نمود و لبخندی زد .

۲_ حمیری نقل کرده که ابوهاشم گفت : حضرت جواد علیه السلام به من سیصد دینار داد در یک کیسه و فرمود : آن ها را بده به فلان پسر عمویم ، او خواهد گفت فلان جنس را می خواهم بخرم ، مرا راهنمایی کن .

گفت : پولها را به او دادم از من درخواست کرد فروشنده ای را معرفی کنم که از او جنس بخرد من او را راهنمایی کردم .

۳_ امیه بن علی بن قیسی گفت : من حمادبن عیسی خدمت حضرت جواد علیه السلام رسیدیم تا خداحافظی کنیم ، فرمود : تا فردا باشید و حرکت نکنید . وقتی از خدمتش خارج شدیم ، حماد گفت : من که باید بروم چون اسباب و وسایل مرا برده اند و همراهانم رفته اند ، گفتم من هستم .

حماد رفت و همان شب سیلی آمد و حما در آن سیل غرق شد ..

دیده شده در بحارالانوار ، ترجمه جلد دوازدهم ، محمد باقر مجلسی ، ترجمه ، موسی خسروی ، زندگانی حضرت جواد و عسگریین علیه السلام . ص ۲۹ .

 حضرت آیت الله جوادی آملی دریکی از درس های اخلاق هفتگی خود درباره ضرورت امر به معروف و نهی از منکر فرمودند: مستحضرید که امر به معروف و نهی از منکر بر همه ما واجب است اگر کسی معروفی را ترک کرد یا منکری را مبتلا شد گناه کرد و اگر کسی امر به معروف و نهی از منکر را هم ترک کرد او هم گناه کرد و اگر آن شخص مبتلا به معصیت گرفتار کیفر می‌شود جامعه‌ای که امر به معروف و نهی از منکر را ترک کردند هم مبتلا به کیفرند.

ساده‌ترین درجه امر به معروف و نهی از منکر بسیاری از مشکلات را حل می‌کند امر به معروف و نهی از منکر چهار بخش دارد دو بخش‌اش وظایف عمومی ماست دو بخش‌اش مربوط به حکومت و نظام اسلامی است. آن بخشی که مربوط به همه ماست آن انزجار قلبی به طوری که نشانِ آن انزجار و تنفّر در رفتار و چهره ما مشهود باشد بخش دوم هم دستور اطاعت از خداست.

امر به معروف غیر از مسئله تعلیم, ارشاد, تهذیب, موعظه و مانند آن است از همه اینها جداست اگر بخواهیم احکام را یاد بدهیم این جزء تعلیم واجبات است نه امر به معروف موعظه کنیم, ارشاد کنیم, نصیحت کنیم اینها بابش جداست امر به معروف امر, امر یعنی فرمان و آن کسی که این فرمان را اطاعت نمی‌کند دو گناه کرده یکی اینکه عفافش را رعایت نکرده مثلاً یکی اینکه فرمان آمر به معروف را امتثال نکرده اگر پدری به پسری امر بکند که حتماً نمازت را بخوان و این پسر نماز نخواند دو معصیت کرده یکی اینکه فرمان پدر را اطاعت نکرده چون امر کرد, یکی دستور خدا را.

مسئله امر به معروف غیر از موعظه و نصیحت و ارشاد و تعلیم است آنها همه مبادی کار است اگر کسی مسئله‌ای را نمی‌داند تعلیم جاهل, امر به معروف نیست مسئله‌ای را می‌داند ولی یادش رفته تذکره و تنبیه ساهی و ناسی, امر به معروف نیست اضطراری در کار است از باب حلّ اضطرار کسی بخواهد با او مذاکره کند از راه امر به معروف نیست…

امر به معروف این است که شخصی عالماً عامداً بدون هیچ عذری دارد گناه می‌کند و شخص آمر هم او را فرمان می‌دهد که باید این کار را بکنی جلوی گناه را بگیری و اگر نکرد دو معصیت کرد بنابراین اینکه می‌بینید در کتاب‌های فقهی امر به معروف را در پایان مسئله جهاد می‌نویسند و ادلّه او جداگانه است غیر از مسئله تعلیم جاهل است.

این‌چنین نیست که اگر کسی گناه کرد بر اساس حجاب و امثال حجاب یا رشوه و ارتشا ما می‌دانیم که فلان شخص اهل رشوه است در مجالس با او برخورد متنفّرانه داشته باشیم این بر ما واجب, واجب یعنی واجب است در سلام و علیک‌ها این‌چنین عبوسانه, متنفّرانه, غضبان او را نگاه کنیم اگر کسی اهل رشوه بود اهل تخلّف بود وقتی می‌بیند در هر کوی و برزنی در هر جامعه‌ای در هر حسینیه و مسجدی او را با چشم نفرت می‌بینند او خودش را اصلاح می‌کند. امر به معروف این نیست که حالا حتماً انسان با زبان بگوید اگر کسی مقدورش نبود یا محافظه‌کار بود این مقدار که از ما برمی‌آید بنابراین بر همه واجب است که راهیِ راه سالار شهیدان باشیم و از ذات اقدس الهی هم مسئلت می‌کنیم که خونبهای حسین‌بن‌علی را ما بگیریم «وجعلنا و إیّاکم مِن الطالبین لِثاره».

پایگاه اطلاع رسانی آیت الله جوادی آملی http://www.javadi.esra.ir

فضایل و مناقب امام جواد علیه السلام : 

علی بن ابراهیم از پدر خود نقل کرد که گفت : پس از فوت حضرت رضا علیه السلام به مکه رفتیم و خدمت حضرت جواد علیه السلام رسیدیم ، گروهی از شیعیان آمده بودند از نواحی مختلف تا از نزدیک امام جواد علیه السلام را زیارت کنند . در این موقع عمویش عبدالله بن موسی که پیرمرد مسنی بود وارد شد و لباس های خشن و زبر بر تن داشت و اثر سجده در پیشانی او آشکار بود ، نشست .

حضرت جواد علیه السلام که پیراهن عالی و ردایی قشنگ بر تن داشت و کفشهایی نو پوشیده بود ، وارد شد ، عبدالله بن موسی عمویش از جا حرکت کرد و به استقبال او رفت و پیشانیش را بوسید و تمام شیعیان به احترام امام از جای حرکت کردند ، آن جناب نشست و مردم به یکدیگر نگاهی کردند از کوچکی و کم سنی حضرت جواد علیه السلام .

یکی از حاضرین رو به عموی امام علیه السلام نمود و گفت : آقا اگر شخصی با حیوانی جمع شد چه باید کرد ؟ 

جواب داد دست او را قطع می کنند و حد نیز بر او جاری می شود . حضرت جواد علیه السلام خشمناک شد و نگاهی به عموی خود نمود و فرمود : عموجان از خدا بترس این کار خیلی سخت است که در روز قیامت به پیشگاه پروردگار بایستی از تو بازخواست کند که چرا برای مردم فتوی دادی ، با این که اطلاع نداشتی .

عمویش عرض کرد سرورم مگر پدرت همین فرمایش را نفرمود : حضرت جواد گفت : از پدرم پرسیدند مردی قبر زنی را شکافت و با آن زن جمع شد ، فرمود : باید دست راستش قطع سود که نبش قبر نموده و حد زنا نیز بر تو جاری می شود زیرا احترام زن مرده و زنده یکسان است . عرض کرد صحیح می فرماید سرورم من ، استغفار و توبه می کنم .

مردم در شگفت شدند ، عرض کردند ؛ اجازه می فرمایید سوال بکنیم ؟ فرمود : بگویید . در یک مجلس از سی هزار مسئله پرسیدند و جواب آن ها را داد با این که نُه ساله بود .

دیده شده در بحارالانوار ، ترجمه جلد دوازدهم ، محمد باقر مجلسی ، ترجمه ، موسی خسروی ، زندگانی حضرت جواد و عسگریین علیه السلام .بخش پنجم ، ص ۷۴ .

_{در تصریح کردن امام رضا علیه السلام به امامت و خلافت فرزند دلبند خود محمد بن علی علیه السلام :}

از ابو الحسن محمد بن ابی عباد که نویسنده حضرت رضا علیه السلام بود و فضل بن سهل از برای حضرت رضا علیه السلام او را انتخاب کرده بود ، مروی است که گفت : حضرت رضا علیه السلام ذکر نمی کرد فرزندش محمد علیه السلام را مگر به کینه او و می فرمود : من به ابی جعفر علیه السلام چنین نوشتم و ابو جعفر به من چنان  نوشت و حال این که آن بزرگوار کودک بود و در مدینه اقامت داشت ، پس آن حضرت او را به تعظیم خطاب می فرمود و مرقومات آن حضرت که وارد می شد ؛ در نهایت بلاغت و حسن بود و از آن جناب شنیدم که فرمود : « در میان اهل بیت ؛ ابو جعفر وصی و خلیفه من است بعد از من » 

دیده شده در عیون الاخبارالرضا ، مرحوم شیخ صدوق ؛ ترجمه آقا نجفی اصفهانی ، ج ۲، ص۵۹۶

برگزاری دوره های اقتصاد مقاومتی ویژه طلاب

انجمن مدرسان اقتصاد مقاومتی با همکاری حوزه علمیه مشکات با هدف ارتقای سطح دانشی و مهارت‌های تبلیغی طلاب در عرصه اقتصاد مقاومتی به ویژه استفاده از فرصت تبلیغی ماه محرم، اقدام به برگزاری دوره آموزشی کارگاهی تربیت مبلغ اقتصاد مقاومتی ویژه طلاب کرده است.

اگر تلاش در جهت گفتمان‌سازی اقتصاد مقاومتی را ضرورتی مهم در جهت تحقق آن بدانیم، آگاهی بخشی عمومی و ارتقای سطح دانشی اقشار جامعه شامل تبیین ضرورت و ارکان نظریه اقتصاد مقاومتی، پاسخگویی به شبهات اقتصادی و تبیین نقش اقشار گوناگون جامعه در تحقق اقتصاد مقاومتی و غیره از الزامات این مسیر است.

وظیفه‌ای که بار اصلی آن بر دوش نخبگان جامعه و به‌طور ویژه طلاب و جامعه حوزوی کشور خواهد بود.

در همین راستا، انجمن مدرسان اقتصاد مقاومتی با همکاری حوزه علمیه مشکات با هدف ارتقای سطح دانشی و مهارت‌های تبلیغی طلاب در عرصه اقتصاد مقاومتی به ویژه استفاده از فرصت تبلیغی ماه محرم، اقدام به برگزاری دوره آموزشی کارگاهی تربیت مبلغ اقتصاد مقاومتی ویژه طلاب کرده است.

این دوره تحت عنوان دوره تربیت مبلغ اقتصاد مقاومتی (ویژه طلاب) انجمن مدرسان اقتصاد مقاومتی با همکاری حوزه علمیه مشکات برگزار می شود.

حجت‌الاسلام وکیل‌پور( مدرس حوزه مدیر مؤسسه امیربیان تهران)، دکتر عادل پیغامی(معاون پژوهشی و استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع))، دکتر حجت‌الله عبدالملکی(استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) و نظریه پرداز اقتصاد مقاومتی) از اساتید این دوره هستند.

این دوره روزهای پنج‌شنبه و جمعه مورخ ۲۵ و ۲۶ شهریورماه، در محل تهران، اقدسیه، مرکز آموزشی امام سجاد(ع) برگزار می شود که امکان اسکان شبانه برای طلابی که از شهرستان در این دوره حاضر می شوند وجود دارد.

متقاضیان می توانند جهت ثبت نام نام و نام خانوادگی خود را به شماره  ۵۰۰۰۲۹۱۹۱۸ ارسال کنند که پس از ارسال پیامک، اطلاعات تکمیلی دوره به‌صورت تلفنی یا پیامکی به اطلاع آنها خواهد رسید.

همچنین در پایان دوره به شرکت‌کنندگان گواهی معتبر مدرسی اقتصاد مقاومتی اعطاء و شرکت‌کنندگان به عضویت انجمن مدرسان اقتصاد مقاومتی درخواهند آمد.

دیده شده در خبرگزاری رسا .

دوشنبه ها و پنج شنبه ها نامه اعمال ما به امام زمان می رسد، چرا امام زمان هفته ای دو بار نامه اعمال ما را می بیند ؟ در اصل امام زمان دارد به ما سر می زند که ببیند فلانی این هفته چه کار کرد و چطور پیش رفت . امام زمانی که از گناهان ما اشک می ریزد و استغفارمی کند . کسانی که فرزند دارند شاید تا حدود کمی بتوانند متوجه شوند که وقتی فرزندشان دارد اشتباه می کند چه حالی به آنها دست می دهد .

صحبت های دلنشین استاد پناهیان در این زمینه :

خدا تو را دوست دارد ، یک سری مسائل را با قلب باید درک کرد ، شما عطر گل یاس را توضیح دهید ، نمی شود توضیح داد در ادبیات بشر کلمات برای آن خلق نشده است ، آثار آن را می گویند ، چون نمی شود گفت .

یک سری مسائل را با قلب باید درک کرد ، محبت را با قلب باید درک کرد ، خدا تو را دوست دارد .

چرا باید امام زمان پیامبر اعمال ما را ببیند ، چرا باید هفته ای دو بار پرونده اعمال ما را امام زمان ببیند ؟

یک کار اداری است .؟

سرکشی می خواهند بکنند ؟

بیکارند باید وقتشان پر شود ؟

یک دلیل بیشتر دارد؟

از بس به ما علاقه دارند ، محبت مادر به فرزند را باید قلب تجربه کند. هر وقت دلت گرفت برو مناجات کن درخانه خدا بگو : خدا قلب ما را رها کردی. آشغال دونی شده قلب ما.

چندبار این کار را کردی و قلبت را باز نکرده .؟

من حاضرم ببین چند میلیارد نفر بایستم و بگوییم یک نفر در جمع بیاید بگوید من رفتم در خانه خدا قلب من را نوازش نمی کرد که نرم شود ، قساوت داشت ، اشکم نمی آمد ، دوست نداشتم ذکر را ، دوست نداشتم خدا را ، دوست داشتم غفلت را ، دوست داشتم هوس بازی را ، دوست داشتم گناه را . همان حال رفتم درِ خانه خدا ،( یک نفر بلند شود) بگوید که به خدا گفتم : خدا قلبم دور انداخته شده .قلب ما به درد نمی خورد ؟

خدا جواب نداد ؟

خدا ناز نکرد دلت را ؟

تو سرت را انداخته ای پایین دنبال دلت رفتی.

خدا این احساس بد هست درستش کن ، درستش نکنی نمی آیم ، درستش نکنی آدم نمی شوم ، درستش نکنی گناه می کنم .

خدا تو را دوست دارد.

سخنان استاد پناهیان ، شنیده شده از رادیو میقات .

شستشو در نهر آب 

امام صادق علیه السلام فرمود : اگر درِ خانه شما نهر آبی باشد و روزی  پنج بار در این آب داخل شوی و خودت را بشویی ، این آدم آیا بدن او کثیف است و چرکی در بدن او می ماند ؟

این نمازهایی که ما می خوانیم مثل همان نهر است ، همانطور که آن نهر کثافات بدن شما را از بین می برد این نماز نیز کفاره گناهان است ، مگر گناهی که او را از دایره ایمان بیرون کرده ، مرتد شده یا چه کرده …

اینهایی که نماز می خواند چرا هنوز کثیف هستند پاک نشده اند ؟

این همه نماز می خوانند چرا گناه می کنند؟

چرا غیبت می کنند ،؟

چرا مال حرام می خورند ؟

چرا مال صغیر می خورند ،؟

چرا به نامحرم نگاه می کنند .

برای این که نمازشان ، نماز نیست ، الصلاه تنهی عن الفحشا و المنکر ؛ نمازی است که در درگاه خدا قبول باشد ، ما را از دایره ایمان خارج نکرده باشد ، ما در دایره ایمان باشیم و خدا را باور داشته باشیم که یک خدایی داریم

خدا به ما توفیق دهد که نمازی بخوانیم که دردرگاه خدا قبول باشد .

سخنان آیت الله مجتهدی ، شنیده شده .

چهار شرط نصرت الهی 

خداوند متعال برای آن کسانی که وعده‌ی نصرت داده است، شرطی مقرّر فرموده است: وَ اِنَّ اللهَ عَلی نَصرِهِم لَقَدیر؛(۱) اَلَّذینَ اِن مَکَّنّاهُم فِی الاَرضِ اَقامُوا الصَلوةَ وَ ءاتَوُا الزَّکوة وَ اَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَ لِلّهِ عاقِبةُ الاُمور.(۲)

خداوند متعال چهار شاخص را در این آیه‌ی شریفه برای آن مؤمنانی که قدرت در اختیار آنها قرار می گیرد و از زیر سلطه‌ی قدرتمندان جائر خارج میشوند، معیّن کرده و وعده کرده است که «اِنَّ اللهَ عَلی نَصرِهِم لَقَدیر»؛ خدای متعال قادر است که یک چنین ملّتی را نصرت کند و یقیناً هم نصرت خواهد کرد.

از این چهار شرط، یکی نماز است، یکی زکات است، یکی امر به معروف است و دیگری نهی از منکر.

هر کدام این چهار خصوصیّت و چهار شاخص، یک جنبه‌ی فردی و شخصی دارند، لکن در کنار آن، یک جنبه‌ی اجتماعی و تأثیر در نظام‌سازی اجتماعی هم دارند. نماز با آن همه راز و رمزی که در حقیقت نماز نهفته است که معراج هر مؤمن است، «قُربانُ کُلِّ تَقی»(۳) است، وسیله‌ی فوز و سعادت است، از همه‌ی اعمال برتر و بالاتر است، حتّی نماز دارای جنبه‌ی اجتماعی هم هست.

جنبه‌ی اجتماعی نماز این است که یکایک مسلمانان به‌وسیله‌ی نماز با یک مرکز واحدی در تماس میشوند. در آنِ واحد در وقت نماز، همه‌ی مسلمانان در همه‌ی نقاطی که دنیای اسلام گسترده است، دل را به یک مرکز واحدی متّصل می کنند؛ این اتّصال همه‌ی دلها به یک مرکز واحد، یک مسئله‌ی اجتماعی است، یک مسئله‌ی نظام‌ساز است، معیّن‌کننده و شکل‌دهنده‌ی هندسه‌ی نظام اسلامی است.

زکات که دارای جنبه‌های فردی است و گذشت و اعطای «ما یحب» را به انسان می‌آموزد که خود این یک تجربه و آزمون بسیار مهم است، امّا یک ترجمان اجتماعی دارد؛ زکات در استعمالات قرآنی، به معنی مطلق انفاقات است اعم از زکات مصطلحی است که در آیه‌ی شریفه‌ی «خُذ مِن اَموالِهِم صَدَقَةً»(۴) به آن اشاره شده است؛ زکات یعنی مطلق انفاقات مالی، [امّا] جنبه‌ی اجتماعی و ترجمان اجتماعی نظام‌ساز زکات این است که انسانی که در محیط اسلامی و جامعه‌ی اسلامی، برخوردار از مال دنیوی است، خود را متعهّد میداند، مدیون میداند، طلبکار نمیداند، خود را بدهکار جامعه‌ی اسلامی میداند؛ هم در مقابل فقرا و ضعفا، هم در مقابل سبیل‌الله؛ بنابراین زکات با این نگاه، یک حکم و شاخص نظام‌ساز است.

و امّا امر به معروف و نهی از منکر که در واقع به نوعی زیربنای همه‌ی حرکات اجتماعی اسلام است که «بِها تُقامُ الفَرائِض»؛(۵) امربه‌معروف یعنی همه‌ی مؤمنان در هر نقطه‌ای از عالم که هستند، موظّفند جامعه را به‌سمت نیکی، به‌سمت معروف، به‌سمت همه‌ی کارهای نیکو حرکت دهند؛ و نهی از منکر یعنی همه را از بدی‌ها، از پستی‌ها، از پلشتی‌ها دور بدارند. هرکدام از این چهار شاخص به‌نحوی ترجمان ساخت و هندسه‌ی نظام اسلامی است.۶

۱_ سوره حج ، آیه ۳۹
۲_ سوره حج ، آیه ۴۱
۳_ کلمات قصار ، ۱۳۶ ، وَ قَالَ ( عليه السلام ) : الصَّلَاةُ قُرْبَانُ كُلِّ تَقِيٍّ وَ الْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ الْبَدَنِ الصِّيَامُ وَ جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ .و آن حضرت فرمود: نماز وسيله قرب به خدا، و حج جهاد هر ناتوان است. براى هر چيزى زكاتى است، و زكات بدن روزه است، و جهاد زن شوهردارى نيكوست
۴_ سوره توبه ، آیه ۱۰۳ .
۵_ کافی ، ج ۵ ، ص ۵۵ .
امام باقر علیه‌السلام فرمودند: امر به معروف و نهى از منكر راه و روش پيامبران و شيوه صالحان است و واجب بزرگى‌است كه واجبات ديگر با آن بر پا مى‌شوند، راه‌ها امن مى گردد و درآمدها حلال مى‌شود وحقوق پايمال شده، به صاحبانش برمى‌گردد، زمين آباد مى‌شود و (بدون ظلم) حق از دشمنان گرفته مى‌شود و كارها سامان مى‌پذيرد.

۶_ ۰۱/ ۰۱/ ۱۳۹۴ بیانات در حرم رضوی ، دیده شده در سایت ، http://farsi.khamenei.ir

رحمت و مودت 

آقا زاده مقام معظم رهبری داماد می شد ، ما لحظه ای رسیدیم که سفره پهن می شد ،آقا به ما اشاره کرد که یک سخنرانی یک دقیقه ای انجام دهید ….

منم بلند شدم و گفتم : بسم الله الرحمن الرحیم ؛ سه تا رابطه در قرآن است :

۱_ رابطه پیغمبر با مردم .

۲_ رابطه مردم با پیغمبر 

۳_ رابطه عروس ، داماد .

رابطه پیغمبر با مردم ، رحمه العالمین .پیغمبر رحمت است .

رابطه مردم با پیغمبر ، پیامبر به ما فرمود هیچ چیزی از شما نمی خواهم الا مودت.

خدا رابطه عروس و داماد در قرآن را می فرماید : و جعل بینهما موده و الرحمه ، هم رحمت است و هم مودت 

سخنان حجت الاسلام قرائتی ، شنیده شده .

صلوات

دو تا اثر مهم درود بر پیامبر و آل او وجود دارد

رسول خدا صلی الله و علیه و آله و سلم فرمود : هر کسی بر من درود بفرستد ، نفاق را از بین می برد و آدم یک دست، یک رنگ خواهد شد و منافقانه در زندگی برخورد نخواهد کرد . به همین جهت امام سجادعلیه السلام مرتب در سرتاسر صحیفه سجادیه بر پیامبر درود می فرستد .

اثر دوم این درود آن است که موجب می شود پرونده انسان درروز قیامت سنگین شود ، در روایت دارد که سنگین ترین عملی که در روز قیامت در پرونده انسان قرار دارد همین درود پیامبر و آل اوست .

علت آن روشن است چون این درود شاخصه ولایت است ، چون ما می گوییم آل ، آل یعنی اهل البیت ، خیلی ها در دنیا یا آل را نمی گویند یا به همراه صحابه می گویند ، ولی اعتقاد ما این است که پیامبر و آل پیامبر که مصداق آیه تطهیر هستند

سخنان حجت الاسلام رفیعی ، شنیده شده .