استاد وارد کلاس شد و بدون مقدمه گفت: یه برگه روی میز بذارید تا دو تا سوال بگم.

هی نق و نوق کردیم که استاد نگفته بودین ، نخوندیم, بذارید واسه جلسه ی بعد .

ولی استاد قبول نکرد و ما آماده امتحان شدیم .

انصافا همون که گفته بود. دو تا سوال بیشتر نداد .

سوال اول یه جای خالیه به ظاهر ساده بود که البته اکثرا بلدش نبودیم و سوال دوم تشریحی .

سوال دومو حل کردم .

ولی هر چی فکر کردیم سوال اول یادمون نیومد .

بچه ها شروع کردن به راهنمایی گرفتن .

استاد هم که دید همه توو سوال اول گیر کردن گفت : این سوال مربوط به تمام افراد بشره ، مسلمان ، غیر مسلمان، ایرانی ، خارجی ، قدیم, جدید نداره همه این میل درونشون وجود داره.

سوال هم این بود ” یکی از اساسی ترین انگیزه های روانی انسان در طول تاریخ ، میل به …………… است “

منم هی فکر کردم ?

خدایا چیه ؟ غذاست ، آبه ، لباسه … یه دفعه یه چیزی توی ذهنم جرقه زد و گفتم خود خودشه . ?

نوشتم .

استاد برگه ها رو جمع کرد و یه نگاه به برگه ی اول انداخت .

تعحب کرد.برگه ی دوم هم . جواب ها رو که دید تصمیم گرفت شیطنت کنه و بلند بخونه.

فقط قبلش گفت: یالا جواب سوال رو از صفحه ۲۰ پیدا کنید. با شوق صفحه ۲۰ کتابو باز کردم و جواب سوال رو خوندم .

یخ کردم .?

ای خداااا این چی بود که من نوشتم .?

استاد شروع کرد به خوندن جوابها .

استاد می خوند و بچه ها می خندیدن به جوابهای صد من یه غازشون .

اما من فقط دعا می کردم که یه زلزله در دم بیاد و استاد نتونه جواب منو بخونه .

یا این که استاد در جا یه سکته ی ناقص بزنه .

از جواب بچه ها خندم نمی گرفت .

فقط آب دهنمو قورت می دادم .

یعنی وقتی جواب منو بخونه چی میشه ؟؟

توی همین افکار بودم که استاد بلند و با خنده گفت: آخ آخ فلانی رو ! چی نوشته !

خودم و جمع کردم توی صندلی و سرم رو بین دستام قایم کردم.

نوشته … میل به جنس مخالف …?

بچه ها ده دقیقه فقط می خندیدند ?

بالاخره استاد بعد از کلی خنده سرشو بالا گرفت و به من گفت : میخوای شما یه تبصره به کتاب بزن.

منم خجالت زده به صفحه کتاب نگاه کردم و متن سوال رو دوباره خوندم.

” یکی از اساسی ترین انگیزه های روانی انسان در طول تاریخ ، میل به خداجویی است .”

✍متین