ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتیم با اندوه و ناله ،اشک ریختیم و دل تازه کردیم و با یاد عظمت آقا ابا عبدالله الحسین بزرگ شدیم، از خزان عفلت به برکت اشک های محرم و صفر به بهار رسیدیم و اکنون وقت آن است که در این بهار به یمن رویش دوباریمان سجده شکر به جای آوریم و این بهار را قدر بدانیم و بندگی کنیم.

با اجازه مادر سادات رخت عزای پسرش را،
نه از جان بلکه از تن،در می آوریم ،
و خواهیم گفت:
ای حسین داغ تو،
تا ابد در سینه ما خواهد ماند
عزاداریتان قبول ، ربیع مبارک