انواع و اقسام الگوها

1.. تقلیدی:در این نوع تقلید مقلد هر چه دیگران بگویند و هر چه ببیند عین آن را بدون تفکر و تعقل انجام می دهد. به طور نمونه زمان معاویه نماز جمعه روز چهارشنبه خوانده شد مردم هم ایستادند و خواندند و اعتراضی نکردند ؛ یا در زمان خلافت یکی از خلفاء حکم داده شد که کدو حلوایی ذبح شود و بخورند و مردم هم همین کار را کردند؛ حضرت امیر المؤمنین سخنرانی کردند و فرمودند القرع لیس یذکّا کلوه و لا تذبحوه.

2. الگو گرفتن از انسان های منحرف؛ روز قیامت از جهنمی ها سؤال می شود چرا جهنمی شده اید؛ کنّا نخوض مع الخاطئین؛ همین که امروزه بعضی ها به غلط می گویند خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو،دوست نایاب و رفیق نااهل هست و نیست انسان را بر باد می دهد و دین و ایمان انسان را می گیرد

3. الگو گرفتن از اگوهای سالم؛ قرآن این الگوها را معرفی می کند در جائی می فرماید: هل اتبعک؟ الی أن تُعِّلمن ممّا عْلِّمت رُشدا؛ تبعیتی که به انسان رشد بدهد. یا در جای دیگر می فرماید کونوا مع الصادقین؛ با کسانی باش که صادق باشند؛ یا در جای دیگر می فرمایدو اذکر عبادنا ابراهیم، اسحاق، چرا از این پیامبران یاد کنیم؟ و در ادامه جواب در آیه است که می فرماید: اولی الایدی و الابصار؛ به خاطر قدرت و بصیرت. پس باید از رفیقی که بینش و بصیرت می دهد الگو گرفت نه تقلید کورکورانه و جاهلانه. آن الگو مورد تأیید است. با بصیرت می توان از تاریخ درس گرفت تا شاهد کربلاهای دیگر نشویم. شاید گاهی سؤال کنیم که مگر می شود امام در میان ما باشد و مایاریش نکنیم؟ بله می شود با بی بصیرتی و بی تفاوتی و بی ایمانی می شود به جایی رسید که پستی و نیستی را به دنبال دارد. مگر نه اینکه در این زمان امام ما و رهبر در میان ماست و با وجود این همه به اصطلاح شیعه و مسلمان هنوز تنها مانده با دستان خود جامعه را به گونه ای کرده ایم که اماممان  و هبرمان، علی زمانمان تنها است و اندک یاری ندارد صد البته که این وضع تأسف بار فقط به دست ماست و ما با انتخابمان خواسته ایم که اینگونه باشد چرا؟ چون در جایی که باید بصیرت باشد با تقلید کورکورانه کاری کرده ایم که به این جایی رسیده ایم که نباید باشد و دشمن دوباره مثل خیلی سال های پیش چشم طمع خودش را بر این کشور تیز کرده و باز هم فرصتی به دشمن داده شده که دوباره برای ما برنامه و نقشه طرح کنند و هزاران چرا های دیگر که جوابش با ماست…