«دفاع» از قرآن آمد و «مقدس»شد

جنگ ما که به حق« دفاع مقدس» نام گرفته است، لبریز از محتوا، پیام و لحظات معنوی و روحانی بوده  که در تمام ما بی مثل و مانند است. مردمی که سال ها با حس خوب  قرآن کریم،‌زندگی کرده بودند؛ مر دمی که با نام خدا شروع می کنند و با ذکر رسول (ص) و نام علی (ع) ادامه می دادند؛ مردمی که با یاد آقا امام حسین(ع) در این حسرت بودند که چرا در عاشورا نبودند تا پیش مرگ آقای خود شوند و … همه و همه فرصتی تکرار نشدنی به دست آوردند تا با شرکت در جهادی عاشورایی و دَین خود به قرآن کریم ادا کنند و این کار را هم کردند. نه تنها لحظات معنوی رزمندگان بلکه خود عملیات ها و سنگرها و … همه چیز بوی عرفان گرفت؛ یعنی «دفاع» از قرآن آمد و رنگ خدا شد و نام «دفاع مقدس» را لایق خود کرد. جنگ هشت ساله ی ما وجهه ی مردمی نیز داشته است چرا که در هیچ جنگی در تمام تاریخ ایران زمین، حضور داوطلبانه ی مردم به این صورت نبوده است. این جنگ تنها جنگی است که به تمام معنی توسط مردم اداره شد. از تدارکات و پشتیبانی تا رزم تن به تن و از عقبه ی جبهه تا لجمن، در اختیار مردم بود. حضور بسیج در همه ی ارکان و ابعاد برجسته بود. دشمن با درک این نکته، همواره عقبه ی جبهه را که همان شهر ها و روستاهای این سرزمین بود را بارها به منطقه ی جنگ واقعی تبدیل کرد و با بمباران ها و عملیات های تروریستی به انتقام جویی از مردم پرداخت؛ بمباران های متعدد هوایی با انواع بمب ها – به ویژه بمب های خوشه ای – و موشک باران ها با استفاده از موشک های زمین به زمین (موشک های 12 متری) و حتی بمب گذاری هاکه توسط ستون پنجم –مانند انهدام پناهگاه مردمدر شهرها که انهدام پناهگاه زنان و کودکان در پارک شیرین کرمانشاه  نمونه بارز آن است- صورت گرفت؛ نشان داد که جنگ علیه مردم و باورهای مردم ایران بود و به دست خود آنها نیز جواب داده شد.

بصائرٰٰٰٔ،نشریه سازمان تبلیغات،صفحه36