روز هایی در خلوت خویش، با خود بودن و به یاد خدا زیستن پیام اعتکاف است.
اعتکاف، گشت و گذاری است در کوچه پس کوچه های درون و گشتن در دنیای « تو در تو» دل و شناختن خود و مجاهده با نفس و انس با معبود و بریدن از غیر و پیوستن به یار.
اعتکاف، هجرتی درونی برای سیر در دنیای باطن است.
مروری بر نفسانیات خویش است تا گام تهذیب بر داریم و کام بندگی برگیریم.
اعتکاف، تمرینی است سه روزهف با قیام و صیام، تا یک عمر در معبد نیاز و سجده گاه راز و نیاز، معتکف حریم بندگی باشیم.
رجب ماه نماز و نیایش است، مسجد، محراب حمد و ستایش است و اعتکاف، چلّه نشینی در خلوت نا و خواهش است.
ایّام اعتکاف، اهل عبادت را « عید حضور» است و اهل غفلت را روزنه ای به سوی نور، خواندن و شنیدن کجا، دیدن و شنیدن کجا!…