وظیفه پدران در برابر دختران 

پدر در خانواده در همه حال باید مظهرقدرت باشد نه مظهر زور و اجحاف و استبداد به رای ، مظهر عدالت و اجرای آن باشد نه بی حالی و بی رمقی ….

برخی از پدران در مسیر تربیت مرتکب لغزشهایی می شوند که در مواردی غیر قابل جبران و یا به زحمت قابل جبران است .گاهی  لغزشها به صورت تحقیر دختر است مثل این که پدری به پسرش بگوید تو که دختر نیستی گریه کنی .

زمانی لغزش به این صورت است که دخترش را به مسابقه با پسرش وادارد با علم به این که پسر در این مسابقه پیروز می شود که این خود موجب وارد آمدن ضربه عاطفی بر دختر است .

در برخی اوقات پدر قصد دارد به کار و مطالعه اش برسد برای این که از شر و سر و صدای فرزندان راحت باشد برایشان یک کار اضافی تهیه می بیند ، مثلا بر تکلیفشان می افزاید و یا با زور و تهدید آن ها را به سکوت وا می دارد این یک خطای تربیتی است .

لغزش های تربیتی بسیارند و پدران باید هشیار باشند ، هر عملی که توقع وقوعش را از فرزندان ندارند خود نباید مرتکب آن شوند زیرا کار و رفتار آن ها برای فرزندان درس است .

نکته ها ؛

دختران هم به مانند پسران در انجام وظایف و پیشرفتشان نیاز به کمک پدر دارند و پدر نباید در این زمینه سهل انگاری کند .

رفتار پدر با فرزندان باید یکسان باشد تا موجبات حقد و کینه ای را در بین آن ها فراهم نسازد .

پدران می توانند نقش فوق العاده ای را در ایجاد رغبت دیگران به کار و زندگی ایفا کنند ، تشویق و ترغیب و تحسین شان در این زمینه کار ساز است .

قابلیت فطری در دختران بپرورانید تا آن جا که استعداد دارند به پیش بروند .

بگذارید آن ها خود راه خود را انتخاب کنند شما نقش هدایت کننده را بر عهده گیرید .

و بالاخره بکوشید استعدادها و امکانات فرزندانتان فدای منافع و مطامع شخصی تان نشود . کارها برای خدا و در طریق حفظ مصالح فرزندانتان باشد .

دیده شده در اسلام و تربیت دختران ، دکتر علی قائمی، انتشارات امیری ، ص ۲۲۷.