معنویت و تقوا ، شرط سازندگی و پیشرفت 

خداوند که خالق انسان و جهان است و بیش از هر کس دیگری آن ها را می شناسد ، راه های خوشبختی مخلوق و بنده خود را بهتر می داند ، او در قرآن کریم رشد اقتصادی و به وجود آمدن جامعه ای مرفه را از رهگذر حاکمیت تقوا و ارزش های الهی برای مردم معرفی نموده است و شرط برکت و رشد اقتصادی را تقوای الهی در فرد و جامعه می داند  .

«  وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ  : و چنانچه مردم شهر و دیار همه ایمان آورده و پرهیزگار می شدند همانا ما ، درهای برکات آسمان و زمین را بر روی آنها می گشودیم »

مردمی که به رفاه و آسایش و آزادی بالاتری نسبت به رفاه و آسایش مادی رسیده اند « یعنی همان آزادی فطری و معنوی ، و رفاه و امنیت روحی و نیز استقلال در برابر استکبار و قدرت های بزرگ » به راحتی ضعف و کمبودهای رفاهی و اقتصادی را تحمیل می کنند و چنین مردمی هرگز نه از مسئولان خود می خواهند و نه به آنها اجازه می دهند که به بهانه پرداختن به کارهای اقتصادی و توسعه و سازندگی های دیگر ، از تحصیل امکانات معنوی و حرکت در راه اصلی انقلاب که برای خون داده اند و جنگیدند و اسیر مجروح و معلول شدند ، غفلت کنند یا در آن کندی و سستی نمایند .

و دقیقا بهمین دلیل است که امام امت ضمن تایید هرگونه خدمت مادی و اقتصادی برای این ملت مستضعف و زجر کشیده و ضمن حمایت از هر فعالیت و رفاهی برای آن ها ، کندی و سستی در حرکت به سوی فراهم آوردن امکانات ظهور حضرت را که همه به ایشان مدیون و نسبت به ایشان مسئولیت الهی و دِین فرزندی داریم ، خیانت می داند .

آشتی با امام زمان عجل الله، محمد شجاعی ، نشر محیی ، ص ۱۸۳