چرا برای رسیدن به آزادی‌ واقعی نیاز به محدودیت داریم؟

امتی که تمدن غربیِ نو آن را پرورده و آزادی‌های_شخصی را به روش خاص خود به او بخشیده است، به‌رغم این پوشش ظاهری از آزادی، به‌هیچ‌وجه مالک اراده‌اش نیست و نمی‌تواند بر وجود خود حکم براند؛ زیرا درون‌مایه‌اش آزاد نشده، بلکه زیر پوشش آزادی شخصی، تسلیم شهوت‌ها و لذت‌ها شده و آزادی حقیقتی خود را در برابر آن شهوت‌ها و لذت‌ها از دست داده است.

آزادی به مرزهایی محدود است که آن را با آزادی درونی از بندگی شهوت‌ها و آزادی بیرونی از پرستش بت‌ها هماهنگ می‌سازد. اسلام هرگز اجازه‌ی چنین آزادی‌ای (آزادی غربی) را نمی‌دهد؛ زیرا از سویی این کار نابود کردن عمیق‌ترین معانی آزادی انسانی است و از سوی دیگر، اسلام، آزادی را نه به معنای فراهم کردن میدانی برای کشش‌های حیوانی در وجود انسان، بلکه جزئی از برنامه‌ی فکری و روحی کاملی می‌داند که انسانیت باید براساس آن بنیان بگیرد.

شهید محمدباقرصدر ، از کتاب آموزه‌های وحی گفتارها و نوشتارهای قرآنی ،
صص ۸۵-۸۲