برای تربت شریفه خصائصی است:
1. از کعبه معظمه اشرف است چنانکه در خبر است بلکه بعضی گفته اند که از نجف هم اشرف است یعنی ما عدای اصل مرقد امیر المؤمنین.
2. این زمین را خداوند بیست و چهار هزار سال پیش از کعبه خلق نمود و آنرا پاکیزه و پاک کرد.
3. این زمین همیشه مبارک و پاکیزه بوده و خواهد بود تا اینکه خداوند آنرا بهتر از زمین های بهشت قرار داد و بهترین منازل و مساکن اولیاء خدا در آن است.
4. الان آن زمین از زمین های بهشت است.
5. حضرت سجاد (ع) روایت فرمودند وقتی زلزال قیامت شود کربلا را با تربت نورانی با صفا بلند کنند و در بهترین ریاض بهشت می گذارندکه نور آن در بهشت نمایان می شود مانند ستارگان درخشان که دیدگان را می زند و آن زمین ندا می کند که مننم آن زمین مبارک پاک و پاکیزه که جسد سید الشهدا و سید شباب اهل بهشت را در بر داشتم.
6. تسبیح کردن با تربت آن ثوابش هفتاد برابر است.
7. گرداندن دانه های آن حتی بدون ذکر هم ثواب دارد.
8. هر کس تسبیحی از تربت آن در دست گیرد و اوّل روز بگوید « اللهم انّی أصبحت اسبّحک و اهلّلک و احمدک عدد ما ادیر به سبحتی» یعنی: خداونا من با تسبیح و تهلیل تو صبح کردم، به تعدادی که تسبیحم را می چرخانم ترا سپاس می گویم. تا شب برای او ثواب تسبیح کردن می نویسند و اگر در وقت خواب بخواند و تسبیح را در زیر سر بگذارد همین خاصیّت را دارد .
9. سجده بر خاک مقدس آن حجابهای هفتگانه را پاره می کند.
10. خوردن خاک و گل حرام است حتی در روایتی مانند خوردن گوشت خنزیر است مگر خاک قبر شریف برای استشفاء.
11. نگاه داشتن خاک مطهّر آن سبب ایمن ماندن از ترس است.
12. گذاشتن از خاک در متاع تجارت سبب برکت می شود.
13. مستحب است حنک طفل را با خاک ان بردارند تا از صدمات ایمن باشد.
14. هر گاه تربت را در قبر گذارند باعث ایمنی میّت از عذاب شود.
15. مستحب است حنوط میّت را با آن تربت مخلوط کنند.
16. دفن مرده در ان زمین باعث دخول در بهشت است بدون حساب و کتاب.
17. چون ملائکه بهشت به زمین نازل می شوند حورالعین از انها خواهش می کنند که از تربت آن برایشان جهت تبرّک ببرند.
18. از این تربت هر مَلکی برای پیغمبر هدیه می برد و خود پیغمبر نیز برای خود برداشته است.
19. در این زمین مقدس پیش از شهادت حضرت سید الشهدا، دویست نبی،دویست وصی، دویست سبط که همگی شهید شده اند، مدفون شده اند.
20. بوئیدن این خاک باعث ریختن اشک می شود چنانکه پیش از واقعه کربلا برای پیغمبر و خود حضرت واقع شده است.
21. ایت تربت در هر کجا باشد در حال شهادت آن جناب تبدیل به خون می گردد.
22. داخل شدن در آن زمین سبب حزن می شود مخصوصاً اگر نزدیک قبر مبارک باشد.
23. هر ملکی هر گاه به زیارت پیغمبر رود از تربت آن هدیه می برد .1

1. خصائص حسینیه، شیخ جعفر شوشتر، ص 167- 169