عاجزترین مردم کسی است که از دعا کردن عاجز باشد .۱ و موفق کسی است که دعایش با شرایط ، یعنی به شرط توبه و صادقانه و حقیقی و مستمر باشد ، و در صورت تأخیر در اجابت ناامید نشود و دست از دعا و تضرع و التماس برندارد و مأیوس نشود ، زیرا یأس از رحمت خدا و استجابت ، از بلایی که برای برطرف شدنش دعا می‌کند بدتر است .از آیه شریفه « فلولا أِذ جا ٔهم بأسُنا تضرعوا ولکن قسَت قلوبهم ؛ پس ای کاش که وقتی بلا و سختی ما به آنان می‌آمد ، تضرع می‌کردند ، لیکن دلهای آنان سخت گردیده است .»۲ استفاده می‌شود که در مقابل تضرع قساوت قلب است .

البته تضرع و دعا نه آن وقت که خانه های ما را خراب می‌کنند بلکه الان هم که خانه های برادران و خواهران دینی ما را خراب می‌کنند ، باید دعا کنیم ، زیرا خانه برادران دینی مثل خانه خود ماست . خدا کند که به دوای درد خود در این مواقع ملهم شویم .۳

۱- أجز الناس ، من عجز عن الدعا ، وسایل الشیعه ، ج ۷ ، س ۲۷ و ۱۵۱ . بحارالانوار ،ج ۹ ، ص ۲۱۹ ، ۳۰۲

۲- انعام ،آیه ۴۳ .

۳- درمحضر بهجت ، ج۳ ، نکته ۴۶۸.