روز ۱۳بهمن .

امام عزیز در مدرسه علوی .

امام خمینی( ره) یک روز پس از ورود به میهن در جمع عده ای از روحانیون سخنانی ایراد کردند  که تکمیل کنندهٔ بیانات ایشان در بهشت زهرا بود  . تشریح جنایات شاه در بیانات امام پاسخی بود به همهٔ سازشکارانی که هنوز امید به مصالحه را از دست نداده بودند و با این استدلال که ما تجربه حکومت نداریم و انتظام امور را از دست می دهیم ، از این ایده که توبه شاه پذیرفته شود و در چارچوب قانون اساسی سلطنت کند ، نه حکومت ، جانبداری می کردند . امام در ابتدای سخنانش با اشاره به جنایات بزرگ شاه فرمود :« بنده در این مدت که از ایران خارج بودم دعا گوی همهٔ آقایان بودم ، و حالا که برگشتم برای خدمتگذاری ، خدمت به روحانیت ، خدمت به آقایان علما و فضلا ، خدمت به جامعه ایرانی …. جنایاتی که سلسله پهلوی در جامعه ما کرد ، شاید هیچ جنایتی بالاتر از این نبود که نیروی فعال انسانی ما را از بین ببرند ، یا فعالیت آنها را خنثی کردند برای مدت های زیاد ، آنهایی که باید به این امت خدمت کنند ، مثل علمای اعلام و اشخاص روشنفکر اینها را در زندان بردند ، ده سال ، پانزده سال ، صرف نظر از آن زجرها که به این ها دادند ، این نیرو را هدر دادند، یعنی نیرویی که باید در جامعه فعال باشد اگر مدرس است عده ای را تربیت کند اگر محصل است خودش تربیت شود ، اگر فعالیت سیاسی دارد فعالیت سیاسی بکند ، اگر فعالیت مذهبی دارد ، فعالیت مذهبی بکند. تمام اینها را هدردادند. 

ایشان در ادامه با طرح مسئله توبه شاه آن را غیر قابل قبول دانستند و بیان داشتند : گاهی گفته می شود ، خوب شاه می آید و توبه می کند ، و توبه هم کرد ، خوب دیگر چه می گویید ؛خدا که توبه را قبول می کند؟ خوب شما دیگر چه می گویید ؟این را من مکرراً عرض کردم که اولاً توبه شرایطی دارد که تا آن شرایط تحقق پیدا نکند خدای تبارک و تعالی توبه را قبول نمی کند . آن چیزهایی که مربوط به حقوق الله است ، کسی که نماز نخوانده ، روزه نگرفته ، کسی که حج نرفته ، اینها چیزهایی است که اگر توبه کند شرطی ندارد ، توبه اش را قبول می کند اما حقوق الناس ، حقوق ناس را ، توبه اش تا این حق رد نشود قبول نمی کند . شما می فرماید که حالا این شخص آمده و توبه کرده ، فرضاً عرض میکنم ، راضی است به این که اموالی را که از مردم برده پس دهد ، و کارهایی را که از قبیل چپاول است جبران بکند … ما چطور از یک آدمی توبه قبول بکنیم و بگویی که این سلطان باشد و حکومت نکند ! همان سلطنت بکند! و الا همه شما و ما همه می دانیم که این توبه بیش از این که یک نیرنگی هست چیز دیگری نیست . این نیرنگ برای این بود که ما را بازی دهد و ما راضی باشیم به این که این آقا سلطان باشد و حکومت بکند ، تا انقلاب بخوابد ! انقلاب که خوابید شمشیرش را بکشد پای همه شما راقطع بکند ….

ایشان ادامه مبارزه را تارسیدن به پیروزی نهایی را واجب عقلی و شرعی دانستند .۱

۱. برگرفت از سایت www.imam-khomeini.ir.