امام زمان در خطبه غدیر 

در آن صحرا، جحفه، و بر کنار آن غدیر، خم، و در حضور آن جمع، پیامبر صلّی الله علیه و آله در ادامه کلام الهی خویش، دامنه سخن را به مسائل مربوط به امام عصر عجل الله  کشانیده، زبان به توصیف آن امام همام گشودند، و گوشه هایی از شخصیت همه جانبه آن بزرگوار را به مردم نمایاندند.
حساسیت این قسمت از سخن را، از آنجا می توان دریافت که حضرتش هیجده بار مردم را با تکرار یک لغت هشدار دهنده، به دقت در کلام خود فرا می خوانند.

بخش ششم خطابه 

«مَعاشِرَالنّاسِ، النُّورُ مِنَ‏اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَسْلوكٌ فِي ، ثُمَّ في عَلِي بْنِ أَبي طالِبٍ، ثُمَّ فِي النَّسْلِ مِنْهُ إِلَي الْقائِمِ الْمَهْدِي الَّذي يَأْخُذُ بِحَقِّ اللَّهِ وَ بِكُلِّ حَقٍّ هُوَ لَنا،… »:

«هان مردمان! نور از سوی خداوندعزّ وجلّ در جان من، سپس در جان علی ابن ابیطالب و آنگاه در نسل او تا قائم مهدی، که حق خدا و تمامی  حق ما را
می ستاند ، جای گرفته است ، چرا که خداوند عزوجل ما را بر کوتاهی کنندگان و بر معاندان و مخالفان و خائنان و گنه کاران و ظالمان و غاصبان از همه عالمیان حجت قرار داده است .

دیده شده در کتاب اسرار غدیر ، محمد باقر انصاری زنجانی ، انتشارات تک ، ص ۱۷۷.

غدیر در کتاب خدا 

در سراسر قرآن کریم ، آیات بسیاری و گاه سوره ای ، وجود دارد که درباره امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده است و دانشمندان تفسیر ، از شیعه و سنی ، در تفسیرهای خود با ذکر مدرک بیان کرده اند :

آیه ولایت 

اِنّما وَلیّکم الله و رسوله والّذین آمنوا الّذین یقیمون الصّلوة و یؤتون الزّکاة و هم راکعون»

«ولیّ شما تنها خدا و رسول او و کسانی که ایمان آورده‌اند؛ همان کسانی که نماز را بر پا می‌دارند و در حال رکوع نماز زکات می‌پردازند، می‎باشند.« سوره مائده آیه ۵۵ »

این آیه به نقل از ۶۶ نفر از مفسران فقیهان بزرگ اهل تسنن ، درباره حضرت علی علیه السلام نازل گشته است و حتی دانشمندان سنی ، اشعاری را که حسان بن ثابت در این موقع در ستایش امام سروده و این موضوع را به روشنی تصریح مرده است ، نگاشته اند .۱

این وی صرف نظر از اصل فضیلت و نزول آن درباره امیرالمومنین علیه السلام ، بر امامت و ولایت او پس از نبی اکرم صلی الله دلالت دارد ، آن هم ولایت و سرپرستی که در ردیف ولایت خداوندی و ولایت رسول اکرم صلی الله است ، مخصوصا با اسلوب ادبی محکم و جمله بندی موکد و بلیغ و صراحت تمام و آغاز کردن آیه به « انما » که انحصار را می رساند .

و از اینجاست که امامت بلافصل و خلافت او در متن کتاب آسمانی ما به خوبی دیده می شود .۲

۱_ دیده شده در کتاب حساسترین فراز تاریخ یا داستان غدیر ، جمعی دبیران مشهد ، به نقل از الغدیر ، ج۳ ، ص ۱۶۷.

۲_ دیده شده در کتاب حساسترین فراز تاریخ یا داستان غدیر ، جمعی دبیران مشهد، نشر آفاق ،ص ۶۶.

توصیف خدا در حدیث امام هادی علیه السلام 

خدا را جز به وصفی که خود فرموده نتوان توصیف کرد ، چگونه توان خدایی را وصف کرد که :

حواس از درکش عاجز است .

وهم از دریافتش ناتوان است .

خاطرات قلبی نتواند محدودش کند .

در دیدگان نگنجد .

در عین نزدیکی دور است .

در عین دوری نزدیک است .

چگونگی ها را ساخته است .

و نتوان گفت او چگونه است .

مکان را آفریده و نتوان گفت او کجاست .

کیفیت ومکان از ساحتش بدور است .

یکتا و یگانه است .

شکوهش بزرگ است و نامهایش مقدس .

دیده شده در تحت العقول ، ابن شعبه حرانی ، ترجمه احمد جنتی ، روایات امام علی بن محمد  الهادی علیه السلام ، ص ۱۰۶۳.

در حق علی علیه السلام 

در کتاب صحیح بخاری که مصنفات اهل تسنن است ، می خوانیم « شخصی با امام شافعی ملاقات کرد و پرسید : در حق علی علیه السلام چه می گویی ؟»

در پاسخ گفت : چه گویم درباره مردی که دوستان او از ترس دشمنانشان ، مناقب و فضایل او را کتمان کردند و دشمنان ، از راه کینه ورزی ، مناقب او را کتمان نمودند در حالی که مناقب و فضایل او به اندازه ای است که خاور و باختر جهان را پر کرده است .

دیده شده در چه بگوییم ،محمد رضا رحمتی ، منبر یک دقیقه ای ، ص ۷۴، به نقل از صحیح بخاری .

پیرمرد بهشتی 

شخصی به نام حکم می گوید : با امام محمد باقر علیه السلام گوشه اتاق نشسته بودیم و جمعیت زیادی هم دور تا دور اتاق نشسته بودند که ناگهان پیرمردی با عصا خود را تا جلوی در اتاق رساند و رو کرد به حضرت و عرض کرد : السلام علی یا بن رسول الله و رحمه الله و برکاته .

حضرت فرمود ؛ و علیک السلام .

پیرمرد بدون مقدمه گفت یابن رسو الله اجازه می دهید کنار شما بنشینم ؟ و بعد بلافاصله ادامه داد : 

به والله قسم یابن رسول الله ؛ شما را دوست دارم و دوستدار شما را هم دوست دارم اما نه به طمع دنیا .

به والله قسم یابن رسول الله ؛ با دشمن شما دشمن و با دشمن دوستان شما هم دشمنم اما نه به خاطر کدورت های شخصی .(یعنی دارد حب و بغض ما را خط می دهد . )

به والله قسم یابن رسول الله ؛ حلال شما را حلال می دانم و حرام شما را هم حرام می دانم .

به والله قسم یابن رسول الله ؛ آمادگی دارم برای دولت کریمه.( ظهور امام عصر ).

پیرمرد اینقدر زبان ریخت که دل امام باقر علیه السلام را برد و حضرت فرمود : بیا کنارم بنشین ...

حضرت فرمود : آقایی آمده بود نزد پدرم امام سجاد علیه السلام و همین جملات را گفت و پدرم به او فرمود : چشمانت روشن می شود به جدم رسول الله ، چشمانت روشن می شود به علی بن ابی طالب علیه السلام و به حسنین علیهم السلام .

و امام باقر علیه السلام ادامه داد : پیرمرد لحظه مرگ ملک الموت با دسته گل به استقبال تو می آید و قلبت خنک می شود . پیرمرد شروع مرد به گریه و گفت : یا بن رسول الله یعنی من حسین علیه السلام را می بینم !؟ یعنی علی علیه السلام را می بینم ؟! یعنی حسن علیه السلام را می بینم ؟! 

امام فرمود : بله می بینی .

سخنان حجت الاسلام احمد نژاد ، شنیده شده .

در زدودن اندوه ها 

ای بردارنده اندوه و زداینده غم ! ای مهر گستر دنیا وآخرت ومهربانی هردو جهان! برمحمد و دودمانش درود فرست، و اندوهم رابر طرف کن، و غم را از جانم بزدای!

ای یکتای(بنده نواز) ای بی نیاز کارساز ! ای که نزاده وزاده نشده است وهیچ کس همتای او نیست! مرا نگاه دار وپاک گردان، وغم واندوه را از من بگردان!

خدا یا ! من به مانند خواستن کسی که نیازمندی و ناتوانی اش به نهایت رسیده، وگناهش بسیار گشته است، وهمچون کسی که برای نیازمندی اش فریاد رس، وبرای ناتوانی اش نیرو بخش، و برای گناهان آمرزنده ای جز تو نمی یابد ، از تو می خواهم ، ای خدای با شکوه وفر ! از تو می خواهم که مرا به کاری که انجام دهنده اش را دوست می داری ، توفیق دهی ،و به یقین و باوری که کسی در مسیر فرمان کار ساز تو بداند دست یابد، بر او سود می بخشد ،بر سانی!

دیده شده در صحیفه کامله سجادیه ، ترجمه محمد تقی خلجی ، دعای ۵۴ ، دعا در زدودن غم و اندوه 

روایاتی از امام محمد باقر علیه السلام 

_ هر که را تند خویی دادند ایمان را از او نهان کردند.

_ بهترین عبادت حفظ شکم و دامن است .

_ در اخلاق مومن تملق و حسد نیست جز در تحصیل علم ( که ممکن است از استاد تملق گوید یا بر رفیق رشک برد) 

_ این زبان کلید هر خیر و شری است ، سزد که مومن زبان خود را چون کیسه سیم و زر مهر کند . پیغمبر صلی الله فرمود : خدا بر آن مومن رحمت آرد که زبان را از هر شری نگه دارد ، این صدقه ای است که به خود می دهد ، سپس امام باقر علیه السلام اضافه کرد : هیچکس از گناه سالم نماند جز این که زبان را نگه دارد .

_ بر شما باد که پارسا ، کوشا و راستگو باشید . امانت را به صاحبش ؛ نکوکار یا تبهکار باشد برگردانید ، که اگر قاتل علی بن ابی طالب علیه السلام امانتی به من سپارد به او بازگردانم .

_ اگر مردم بدانند درخواست چه ذلتی دارد هیچ کس از دیگری درخواستی نکند و اگر بدانند رد خواهش چه زیانی دارد ، هیچ کس خواهند ای را رد نکند .

_ امام فرمود : چیزی به شما نیاموزم که از شر شیطان دور شوید ؟ ابوحمزه گفت : چرا بفرمائید تا عمل کنیم ؛ 

فرمود : صبح زود صدقه دهید که روی ابلیس را سیاه می کند . و فراوان استغفار کنید که باعث محو گناهان است .

دیده شده در  تحف  العقول ، ابن شعبه حرانی ، ترجمه احمد جنتی ، ص ۶۶۳.

مناجات التائبین

إِلَهِي أَلْبَسَتْنِي الْخَطَايَا ثَوْبَ مَذَلَّتِي

خدايا! گناهان بر من لباس خوارى پوشانده،

وَ جَلَّلَنِي التَّبَاعُدُ مِنْكَ لِبَاسَ مَسْكَنَتِي
و دورى از تو جامه درماندگى بر تنم پيچيده

وَ أَمَاتَ قَلْبِي عَظِيمُ جِنَايَتِي ، فَأَحْيِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْكَ يَا أَمَلِي

و بزرگی جنايتم دلم را ميرانده، پس آن را با توبه به درگاهت زنده كن

دیده شده در مفاتیح الجنان ، مناجات خمس العشر مولانا علی بن الحسین علیه السلام ، مناجات الاولی ، مناجات التائبین. فراز های ابتدایی .

معجزات امام جواد علیه السلام 

۱_ ابوهاشم جعفری گفت : خدمت ابوجعفر ثانی ( حضرت جواد علیه السلام ) رسیدم ، سه نامه داشتم که هیچ کدام نویسنده آنها معلوم نبود ، خودم هم نمی دانستم نامه ها مال کیست . خیلی افسرده بودم از این وضع .

امام جواد علیه السلام یکی از نامه ها را برداشته و فرمود : این نامه زیادبن شبث است ، نامه دیگر را برداشت و فرمود : این نامه محمد بن ابی حمزه است ، نامه سوم را فرمود : این نامه فلان کس است . آن وقت من متوجه شدم و یادم آمد که نامه از آن کیست . در این هنگام امام نگاهی به من نمود و لبخندی زد .

۲_ حمیری نقل کرده که ابوهاشم گفت : حضرت جواد علیه السلام به من سیصد دینار داد در یک کیسه و فرمود : آن ها را بده به فلان پسر عمویم ، او خواهد گفت فلان جنس را می خواهم بخرم ، مرا راهنمایی کن .

گفت : پولها را به او دادم از من درخواست کرد فروشنده ای را معرفی کنم که از او جنس بخرد من او را راهنمایی کردم .

۳_ امیه بن علی بن قیسی گفت : من حمادبن عیسی خدمت حضرت جواد علیه السلام رسیدیم تا خداحافظی کنیم ، فرمود : تا فردا باشید و حرکت نکنید . وقتی از خدمتش خارج شدیم ، حماد گفت : من که باید بروم چون اسباب و وسایل مرا برده اند و همراهانم رفته اند ، گفتم من هستم .

حماد رفت و همان شب سیلی آمد و حما در آن سیل غرق شد ..

دیده شده در بحارالانوار ، ترجمه جلد دوازدهم ، محمد باقر مجلسی ، ترجمه ، موسی خسروی ، زندگانی حضرت جواد و عسگریین علیه السلام . ص ۲۹ .

فضایل و مناقب امام جواد علیه السلام : 

علی بن ابراهیم از پدر خود نقل کرد که گفت : پس از فوت حضرت رضا علیه السلام به مکه رفتیم و خدمت حضرت جواد علیه السلام رسیدیم ، گروهی از شیعیان آمده بودند از نواحی مختلف تا از نزدیک امام جواد علیه السلام را زیارت کنند . در این موقع عمویش عبدالله بن موسی که پیرمرد مسنی بود وارد شد و لباس های خشن و زبر بر تن داشت و اثر سجده در پیشانی او آشکار بود ، نشست .

حضرت جواد علیه السلام که پیراهن عالی و ردایی قشنگ بر تن داشت و کفشهایی نو پوشیده بود ، وارد شد ، عبدالله بن موسی عمویش از جا حرکت کرد و به استقبال او رفت و پیشانیش را بوسید و تمام شیعیان به احترام امام از جای حرکت کردند ، آن جناب نشست و مردم به یکدیگر نگاهی کردند از کوچکی و کم سنی حضرت جواد علیه السلام .

یکی از حاضرین رو به عموی امام علیه السلام نمود و گفت : آقا اگر شخصی با حیوانی جمع شد چه باید کرد ؟ 

جواب داد دست او را قطع می کنند و حد نیز بر او جاری می شود . حضرت جواد علیه السلام خشمناک شد و نگاهی به عموی خود نمود و فرمود : عموجان از خدا بترس این کار خیلی سخت است که در روز قیامت به پیشگاه پروردگار بایستی از تو بازخواست کند که چرا برای مردم فتوی دادی ، با این که اطلاع نداشتی .

عمویش عرض کرد سرورم مگر پدرت همین فرمایش را نفرمود : حضرت جواد گفت : از پدرم پرسیدند مردی قبر زنی را شکافت و با آن زن جمع شد ، فرمود : باید دست راستش قطع سود که نبش قبر نموده و حد زنا نیز بر تو جاری می شود زیرا احترام زن مرده و زنده یکسان است . عرض کرد صحیح می فرماید سرورم من ، استغفار و توبه می کنم .

مردم در شگفت شدند ، عرض کردند ؛ اجازه می فرمایید سوال بکنیم ؟ فرمود : بگویید . در یک مجلس از سی هزار مسئله پرسیدند و جواب آن ها را داد با این که نُه ساله بود .

دیده شده در بحارالانوار ، ترجمه جلد دوازدهم ، محمد باقر مجلسی ، ترجمه ، موسی خسروی ، زندگانی حضرت جواد و عسگریین علیه السلام .بخش پنجم ، ص ۷۴ .