ای جماعت جنگ یک آئینه است
هفتة تاریخ را آدینه است
لحظه‌ای از این همیشه بگذرید
اندرین آئینه خود را بنگرید
داغ بود و اشک بود و سوز بود
آه ! گویی این همه دیروز بود
اینک اما در نگاهی راز نیست
در گلویی عقدة آواز نیست
نسل‌های جاودان فانی شدند
شعرها هم آنچه می‌دانی شدند
روزگاران عجیبی آمدند
نسل‌های نانجیبی آمدند
ابتدا احساسهامان ترد بود
ابتدا اندوههامان خرد بود

از نخل‌های آواره بپرسید
از کودکان کوچه‌ی عرفان
از عشق تا بلوغ حلبچه
از کوچه‌های سرخ هویزه
از عشق
عشق
عشق
بپرسید
که تا ضریح چشم‌های تو
چنین ستاره
می شود حراج؟

خورشید سرخ سرخ جماران !

منبع: مجله زینبیه