(آيه ۵۶)- در اين آيه به عنوان يك نتيجه گيرى از مجموع اين سخن مى ‏فرمايد: «ما آنها را پيشگامان (در عذاب) و عبرتى براى آيندگان قرار داديم» (فَجَعَلْناهُمْ سَلَفاً وَ مَثَلًا لِلْآخِرِينَ).  (آيه ۵۷)- شأن نزول: رسول خدا روزى براى گروهى از سران قريش سخن… بیشتر »

(آيه ۵۱)- اگر پيامبر است چرا دستبند طلا ندارد؟ منطق موسى از يك سو، و معجزات گوناگونش از سوئى ديگر افكار توده‏ هاى مردم را نسبت به فرعون متزلزل ساخت. اينجا بود كه فرعون با سفسطه بازى و مغلطه كارى مى ‏خواست جلو نفوذ موسى را در افكار مردم مصر بگيرد، چنانكه… بیشتر »

فرعونیان مغرور و پیمان شکن  (آيه ۴۶)- فرعونيان مغرور و پيمان شكن: در اينجا به گوشه‏اى از ماجراى پيغمبر خدا «موسى بن عمران» و برخورد او با «فرعون» اشاره شده، تا پاسخى باشد به گفتار بى ‏اساس مشركان كه «اگر خدا مى‏خواست پيامبرى بفرستد چرا مردى را از… بیشتر »

(آيه۳۶)- همنشين شياطين! از آنجا كه در آيات پيشين سخن از دنيا پرستانى بود كه همه چيز را بر معيارهاى مادى ارزيابى مى ‏كنند، در اينجا از يكى از آثار مرگبار دلبستگى به دنيا كه بيگانگى از خداست سخن مى‏ گويد، مى‏ فرمايد:«و هر كس از ياد خدا روى گردان شود… بیشتر »

(آيه ۳۱)- چرا قرآن بر يكى از ثروتمندان نازل نشده؟ در آيات قبل سخن از بهانه جوئيهاى مشركان در برابر دعوت پيامبران بود، در اينجا به يكى ديگر از بهانه‏ هاى واهى و بى ‏اساس آنان اشاره كرده، مى ‏فرمايد:  «و گفتند: چرا اين قرآن بر مرد بزرگ و (ثروتمندى) از اين… بیشتر »

(آيه ۲۶)- توحيد , سخن جاويدان انبياء: در اينجا اشاره كوتاهى به سرگذشت ابراهيم و ماجراى او با قوم بت ‏پرست بابل شده است، تا بحث نكوهش تقليد را كه در آيات قبل آمده بود تكميل كند، زيرا اولا: ابراهيم (ع) بزرگترين نياى عرب بود كه همه او را محترم مى ‏شمردند،… بیشتر »

(آيه ۱)- در آغاز اين سوره باز با «حروف مقطعه» «حاء، ميم» (حم). رو برو مى ‏شويم، اين چهارمين سوره‏ اى است كه با «حم» آغاز شده.  (آيه ۲)- در دومين آيه به قرآن مجيد سوگند ياد كرده، مى‏ فرمايد: «سوگند به كتاب مبين» و روشنگر (وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ).… بیشتر »